"Forcedly" Married

Chapter 11.a -- Sino namang may sabing papakawalan ko siya???

 ====== car ni Zyren ======

"Manyak!" sigaw ko.

"Ahahaha!" tawa niya.

"Manyak! Bastos!" sabi ko habang pinapalo ung braso niya.

"Teka lang, Babe! Baka mabangga tayo, nagdadrive ako, diba? ahaha!" sabi niya.

"Wala akong pakielam! Bastos ka! Ano?! Lalo kang naexcite dahil virgin pa ako?! Ang L mo talaga!" sigaw ko. Halos tumayo na ako sa kotse para lang mahampas siya.

"Wait lang. Nandito na tayo oh. Tumigil ka na. Masakit kaya..."

Bigla akong napatigil kasi kanina pa talaga ako curious kung saan ako dadalhin ng mokong na to. So ayun umupo na ako. Tas pag tingin ko dun sa place, parang...

Isang simbahan... pero bakit kami nandito?

"Hoy, L. Bat tyo nandito? Diba simbahan to?" sbi ko. L means L_ b _ g. Gets niyo na? haha.

"Ano ka ba? Hindi mo ba alam tong lugar na to? Dito ka kaya ikakasal, hello?!" sabi niya. Habang naglalakad kami papasok.

"Talaga? Dito tayo ikakasal?"

"Oo, kaksabi ko lang, diba? Paulet-ulet? Unli? Unli?" sabi niya habang nakatingin sakin.

"Pero bakit mo ako dinala dito? Tsaka bakit dito mo pa gustong pag-usapan ung sinasabi mong importanteng bagay? Ang layo layo nito dito mo pa ako dinala."

"Ayaw mo? Oh, sige. Uwi na tayo." tas nagwalk out siya.

Ano ba yan?! High Blood agad?! So, ayun. Pinigilan ko siya pero ayaw niya pa rin magpapigil na umalis. Bat siya ganun? May problema ba siya? Tas nung hinawakan ko ung kamay niya, dun sa tumigil. Gusto pa hinahawakan ung kamay, ganon?

"Uy Zyren, dito muna tayo please?" sabi ko habang hinahawakan ng mahigpit ung kamay niya.

Hindi pa rin siya nagsasalita.

"Uy Zyren, Bat hindi ka kumikibo jan? May problema ka ba, ha? Kanina ko pa napapansin na parang iba ung mga kinikilos ng Zyren ngayon sa Zyren na nakasanayan ko na. Ano bang nang--" sabi ko na hindi na naman natuloy dahil alam niyo na....

hinalikan na naman niya ako... hay, Diyos ko!

30 seconds...

50 seconds... 55? Grabe, ang tagal ah...

So, after 1 minute and 15 seconds sa wakas tumigil din siya.

Tas tumingin siya nang seryoso at diretcho sa mga mata ko. Ako naman, hindi makatingin dahil baka matunaw ako eh. haha. Lande!!!

"Tumingin ka sa mga mata ko babe..." sabi niya.

Hindi ako makapagsalita kasi ung kamay niya nasa dalawang pisngi ko tas ang lapit lapit pa ng mukha niya sakin.

"Please babe, tumingin ka sa mga mata ko."

Ayun. Napasunod na naman nung "Please" niya. So, tumingin na ako straight to his eyes then pinagdkit niya ung noo naming dalawa.

"I will... make you love me, Christine... I will. I promise. Gagawin ko lahat para mahalin mo ako."

"Bakit mo sinasabi sakin lahat ng ‘yan, ha?"

"Kasi ayokong maagaw ka ng iba sakin kaya i will make you love me. Takot na akong mawala ka."

"Stop joking, Zyren. ahaha..."

"No, I'm not joking. At kahit na joke lang ang tingin mo sa lahat ng sinasabi ko ngayon, i mean it."

Then he hugged me tightly. Shems... Ano bang nangyayri sa kanya at sakin? Bakit hindi ako pumapalag?!