Sendeki Sessizlik Bendeki Ölüm

1.Bölüm

Okulların açılmasına bir hafta vardı ve ben hala yeni okullumu görmedim. Evet yeni okulum. Babamın tayini çıktığı için yeni bir şehire taşınmak zorunda kaldık ve normal olarak yeni bir okula gideceğim.Aslında gidip biraz okulun etrafını falan mı dolaşsam diye düşünürken, annemin bana seslendiğini işittim:
-Rüyaaaa kızım yeni okuluna bakmaya gitmek istermisin?
Annemin bu seslenişinden sonra benim beynimi falan okuduğunu ďüşünmedim değil.Hemen dolabımı açıp içinden mavi kotumla beyaz tsortumu alip giydim.Aynaya baktığımda bişeylerin eksik olduğunun farkına vardım hafif makyaj yapsam hiçde fena olmazdi rimelimi sürüp aşşağıya indim.Anneme "hadi ben ciktim gidiyorum." deyip kapiyi hizlica kapattiğımda annemin bana bağırdığını duyar gibiydim aman neyse hem ben okulumu merak ediyorum böyle davranmam normal. Okula doğru adımlar atarken arkamdan köpek sesi duydum baktigimda bana doğru koşarak geliyordu. Adımlarımı yavas yavas hizlandirdim ve evet şuan koşuyorum.Hayırrr olamaz! Ne olduğunu tahmin edebilirsiniz 1.60 boyumla iki seksen yerde yatiyorum. Ve başımda dikilmiş biri gülüyor kafami kaldırdığımda
1.80-1.90 boylarında, kumral, ela gözlü bir çocuk dikiliyor ve suan bağıra bağıra gülüyor. Ne gülüyosun ya hiçmi düşen insan görmedin diye icimden gecirirken. Bana bişeyler dediğini farketim.
-Ufaklık canın yanıyormu çok ?
Allah Allah sanane be senin yüzünden düştüm zaten.
-Hayır acımıyor!
Aslinda dizim biraz aciyodu ama soylemedim ona. Elini uzattığını farkettiğimde hiç bi tepki vermeden kendim kalktim ve yoluma devam ederken :
-Ufaklık bu kadar atarlı olma ya!
Diye seslendiğini duydum ama hiç tınlamadan yoluma devam ettim.