Nαĸed || Jikook [completed]

12. No one will hear us baby.

Δάγκωσε το κάτω χείλος μου, εγώ άνοιξα το στόμα μου κι εκείνος έβαλε μέσα τη γλώσσα του.

Προσπάθησα να κάνω ότι κι αυτός.
Έβαλα τα δάχτυλα μου ανάμεσα από τα απαλά μαλλιά του.

Ήταν ξαπλωμένος από πάνω μου και ένιωθα τη στύση του να με πιέζει τη δικιά μου.

Πήγε να ξεκουμπωσει το τζιν μου, όμως τον διεκοψε μια φωνή από κάτω.

"Jungkook ήρθαμε!"

Σκατα.
Τον έδιωξα από πάνω μου και κοίταξα το ρολόι στον τοίχο.
09:12.

Κοίταξα τρομοκρατημένος τον Jimin ο οποίος ήταν αναψοκοκκινησμενος όπως κι εγώ.

"Π-πρέπει να φύγεις."

Άνοιξα το παράθυρο και το έκανα νόημα να βγει από εκεί.

"Τι;Πλάκα κάνεις; Θες να πεθάνω;"

"Έλα δεν είναι πολύ ψηλά δεν θα πάθεις τίποτα. Άντε γρήγορα."

Εκείνος με γρήγορα βήματα βγήκε από το παράθυρο και πήδηξε το πεζοδρόμιο.

"Θα τα πούμε."

Μου φώναξε κι εγώ του χαμογέλασα.

Έκλεισα το παράθυρο, ξάπλωσα στο κρεβάτι μου, καλύφθηκα με ένα σεντόνι και γύρισα προς τον τοίχο έτσι ώστε να μην δει κανείς την ερεθισμενη περιοχή μου.

Τότε άκουσα την πόρτα σιγά σιγά να ανοίγει.

Έκλεισα τα μάτια μου και έκανα πως κοιμάμαι.

"Εντάξει κοιμάται."

Είπε ψιθυριστά ο μπαμπάς μου λογικά στη μαμά μου.

Έκλεισαν την πόρτα κι εγώ αποφάσισα να κλείσω τα ματια μου.

[...]

Ξύπνησα και σκηνές από χτες το βράδυ ξεπετάγονται στο μυαλό μου.

Αυτό ήταν το πρώτο μου φιλί.

Με εκείνον.

Μπήκα στην τουαλέτα, έκανα την ανάγκη μου και πλυθηκα.

Λες να μου μιλήσει στο σχολείο;

Μπα δεν νομιζω..

Γιατί να μου μιλήσει εμένα;

Βγήκα από το μπάνιο και έβαλα τη σχολική στολή μου.

Έφτιαξα λίγο τη γραβάτα μου και ήμουν έτοιμος.
Πήρα την τσάντα μου και κατέβηκα κάτω όπου οι γονείς μου έτρωγαν πρωινό.