Nαĸed || Jikook [completed]

27. Sacrifations.

"Τι εκανες;"

Δεν μπορώ να πιστέψω στα αφτιά μου.

"Συγγνώμη Jungkook."

Μου είπε και χαμήλωσε το κεφάλι του.

Μην αφήσεις τα δάκρυά να πέσουν Jungkook.

Όχι τώρα.

"Κοίτα με."

Σήκωσε το κεφάλι του και με κοίταξε στα μάτια.

Τα μάτια του.

Αυτά τα ματια.

Θα μπορούσα να κάνω τα πάντα για αυτά τα ματια.

Χωρίς άλλη σκέψη τον χαστουκισα με δύναμη.

Το κεφάλι του γύρισε προς άλλη κατεύθυνση και έπιασε με το χέρι του το κατακόκκινο πλέον μάγουλο του.

Δεν του μιλησα.

Απλά πηρα την τσάντα εφυγα απο εκεί.

Έτρεξα προς την έξοδο και βγήκα επιτέλους από αυτήν την κόλαση αγνοώντας τις φωνές του φύλακα.

Πως μπόρεσε να μου το κάνει αυτό;

Τον είδα να φιλιέται με τον κολλητό του κι εγώ τον συγχωρησα.

Και τώρα;

Με μαχαιρωνει για δεύτερη φορά πισώπλατα.

Πάνω στην προηγούμενη πληγή.

Και πονάει σαν το διάβολο.

Πόσο αφελής.

Άνοιξα την πόρτα του σπιτιού μου και έτρεξα κατευθείαν προς το δωμάτιο μου.

Άφησα κάτω την τσάντα μου και εκατσα στο γραφείο μου.

Ένιωσα κάτι υγρό να κυλά στο μάγουλο μου και το σκουπισα αμέσως.

"Οι άντρες δεν κλαίνε Jungkook."

Έτσι συνήθιζε να μου λέει η μητέρα μου.

Όμως και οι άντρες έχουν γαμημένα συναισθήματα.

Άκουσα κάποιον να χτυπά την πόρτα και αμέσως σκουπισα τα δεκάδες δάκρυα που κυλούσαν στο πρόσωπο μου.

"Να μπω;"

Ακούστηκε μια αντρική φωνή απέξω.

"Μπες μπαμπά."

Του απάντησα και εκείνος άνοιξε την πόρτα.

Στάθηκε δίπλα μου και με κοίταξε.

"Μίλησα με τη μητέρα σου και συμφωνήσαμε να κάνεις ιδιαίτερα μαθήματα."

Όχι κι άλλο.

"Μα πάω ήδη σε τόσα φροντιστήρια, δεν φτάνει αυτό; Θέλει κι άλλο;"

Δεν αντέχω άλλο.

"Οι βαθμοί σου όπως λέει έχουν πέσει, οπότε μόνο αυτό νομίζω θα την κάνει να ηρεμήσει. Έστω για λίγο."

Είναι κι αυτό.

"Καλά."

Του απάντησα, και πήγα να ξαπλώσω.

"Μην κοιμηθείς, σε μια ώρα θα έρθει η κοπέλα για τα ιδιαίτερα."

Μου είπε πριν φύγει.

Τέλεια.

Jungkook's mom PoV😈:

"Αυτός είναι ο μόνος τρόπος, σε παρακαλώ κάνε ότι σου είπα, με το αζημίωτο φυσικά."

Χαμογέλασα στην κοπέλα μπροστά μου.

"Πόσα;"

Με ρώτησε κι εγώ της έγραψα μια επιταγή με τον πενταψηφιο ποσο.

"Θέλω τα διπλάσια."

Μου θυμίζει εμένα αυτή η πιτσιρίκα.

"Θα τα έχεις όταν τελειώσεις τη δουλειά σου με ένα έξτρα μπόνους επειδή σε συμπάθησα. Λοιπόν όπως είπαμε."

Έβαλα τα μαύρα γυαλιά ηλίου μου και σηκώθηκα από την καρέκλα.

"Μια μάνα πρέπει να κάνει θυσίες για να σώσει την οικογένεια της."

Σκέφτηκα και γέλασα.

Που τα βρίσκω.