35. Park Jihyun.

1.1K 129 40
                                    


Έβγαλα το θερμόμετρο από τη μασχάλη του Jimin και το κοίταξα.

"37,5.. Και σου είπα μην.."

Είναι τελείως χαζός.

"Αφού είμαι μαζί σου δεν με πειράζει."

Το cringe κυλάει στις φλέβες μου αυτή τη στιγμή.

Χαμογέλασα και ξάπλωσα διπλα του αγκαλιάζοντας τον.

"Δεν θα πας σπίτι σου;"

Με ρώτησε χαϊδεύοντας τα μαλλιά μου.

"Μαλωσα με τη μάνα μου. Μπορώ να μείνω μαζί σου για λίγο;"

Τώρα που το θυμήθηκα..
Πρέπει να τον ρωτήσω για τον εκβιασμό που είπε η άλλη πιο πριν.

"Για όσο θέλεις μπορείς να μείνεις. Όμως υπάρχει και ο μικρός αδερφός μου εδώ."

Είπε συνεχίζοντας να μου χαϊδεύει τα μαλλιά.

"Αν δεν σας ενοχλώ κανένα πρόβλημα."

Είπα αγκαλιάζοντας τον καλύτερα.

"Jimin γιατί είχες στείλει εσύ τη φωτογραφία;"

Τον ρώτησα και σταμάτησε να με χαϊδεύει.

"Απλά.."

Δεν συνέχισε την πρόταση του.

"Ξέρω πως η μάνα μου σε εκβιασε ή κάτι τέτοιο. Τι σου είπε; Βασικά πες μου τι έγινε από την αρχή. Σε παρακαλώ."

Του είπα σοβαρά.

Εκείνος ξεφυσιξε.

"Ο Woojin είχε ήδη στείλει τη φωτογραφία σε εκείνη. Όμως με βρήκε και μου είπε πως αν δεν πω πως την έστειλα εγώ δεν θα με άφηνε ήσυχο. Και δεν ήθελα μπλεξίματα Jungkook, συγγνώμη."

"Καλά γιατί δεν μου το είπες νωρίτερα;"

Δεν μου απάντησε.

"Είσαι ηλίθιος."

Του είπα γελώντας.

"Ευχαριστώ."

Είπε και με έβαλε από πάνω του κοιτώντας με.

"Δεν το πιστεύω ότι είσαι εδώ."

Γέλασε δείχνοντάς μου το υπέροχο χαμόγελο του.

Γέλασε δείχνοντάς μου το υπέροχο χαμόγελο του

Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.

(Sunshine)


Πήγα να τον φιλήσω όμως μια φωνη απο την πόρτα με σταμάτησε.

"Hyung;"

Κοιτάξαμε και οι δύο στην πόρτα και είδαμε ένα αγόρι να στέκεται εκεί και να μας κοιτάζει.

"Jihyunah-"

Αναφώνησε ο Jimin κι εγώ αμέσως σηκώθηκα από το κρεβάτι.

"Γεια. Είμαι ο Jungkook."

Του έδωσα το χέρι μου και του χαμογέλασα.

Με κοιτούσε σαν να είμαι εξωγήινος.

Εντάξει δεν ειναι καιπολύ ωραίο να βρίσκεις τον αδερφό σου με ένα άλλο αγόρι στο κρεβάτι.

Αλλά πρέπει να είμαστε ευγενικοί.

"Χ-Χάρηκα. Park Jihyun."

Είπε ντροπαλά και μου έδωσε διστακτικά το χέρι του.

Φαίνεται σχετικά μεγάλος.

14 ίσως;

Καλά κι εγώ 16,5 ειμαι τι μιλάω.

"Εε εγω να πηγαίνω."

Είπε κοιτώντας μια εμένα και μια τον Jimin.

Βγήκε από το δωμάτιο και έκλεισε την πόρτα.

"Γλυκούλης ο αδερφός σου.Μοιαζετε."

Είπα στον Jimin και μπηκα πάλι στην αγκαλιά του.

"Μμ. Το ξέρω."

Είπε πιάνοντας τον κωλο μου.

"Ya Park Jimin!-"

Του φώναξα και έβγαλα το χέρι του από εκεί.

"Πάλι ξέχασες πως είμαι μεγαλύτερος έτσι;"

Είπε πιανοντας το χέρι μου με δύναμη.

"Συγγνώμη."

Τα μάτια του ξαφνικά έγιναν πιο σκούρα.

Η διαβολική πλευρά του Jimin μόλις ήρθε. Καλησπέρα.

"Συγγνώμη τι μωρό μου;"

Είπε τονίζοντας το μου.

"Συγγνώμη daddy."

Χαμογέλασε σατανικά κι εγώ ευχόμουν να μην μας άκουγε το παιδί απέξω.
































--------------------------------------------

Ta feels mou pali den to pisteuw-

Nαĸed || Jikook [completed]Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang