36. Marks.

1.2K 125 32
                                    


Έβγαλα τα κλειδιά που μου έδωσε ο Jimin απο την τσέπη μου και άνοιξα την πόρτα.

Μπήκα μέσα στο σπίτι και άφησα την βαλίτσα με τα ρούχα που μόλις πήρα κρυφά απο το σπιτι μου στον καναπέ.

Κοίταξα την ώρα και είδα πως ήταν ακόμα 11:10.

Σημερα για πρώτη φορά στη ζωή μου αποφάσισα να μην πάω σχολείο.

Φυσικά και ο Jimin είπε να κάτσει μαζί μου αλλά σιγά μην τον άφηνα.

Εγώ μπορεί να είμαι χαζός και να θέλω να κάνω τώρα την επανάσταση μου αλλά εκείνος δεν φταίει σε τίποτα.

Αφού επλυνα κάποια πιάτα που ήταν στο νεροχύτη πηρα τη βαλίτσα μου και ανεβηκα πάνω.

Μπήκα στο δωμάτιο του Jimin και άφησα εκεί τα ρούχα μου.

Νιώθω άσχημα που του γίνομαι βάρος αλλά το προτιμώ από το να πάω πίσω στους γονείς μου.

Τακτοποιησα λίγο το δωμάτιο και πήγα κάτω στο σαλόνι.

Είδα ένα άτομο να κάθεται στον καναπέ και πλησιασα περισσότερο.

"Jihyun;"

Τον φώναξα και φάνηκε να ξαφνιάστηκε που με άκουσε αν και δεν γύρισε να με αντικρίσει.

Πήγα από μπροστά του αλλά εκείνος έστριψε το κεφάλι του σε διαφορετική κατεύθυνση.

"Έγινε κάτι;"

Τον ρώτησα και κάθισα δίπλα του.

Γύρισε σιγά σιγά το κεφάλι του με αποτέλεσμα να φανούν τα μωβ σημάδια στο πρόσωπο του.

"Ποιος στο έκανε αυτό;"

Τον ρώτησα σοκαρισμένος κοιτώντας τα σημάδια του.

Πραγματικά δεν ξέρω από ποτε άρχισα να ενδιαφέρομαι τόσο για τους άλλους..

"Δεν έχει σημασία Jungkook, είμαι μια χαρά."

Χαμογέλασε λίγο και πήγε να φύγει όμως τον κρατησα απο το χέρι και δεν τον άφησα.

"Ξέρω πως δεν γνωριζόμαστε πολύ καιρό, όμως θέλω να σε βοηθήσω, αλήθεια, για αυτό σε παρακαλώ πες μου."

Τον κοίταξα στα μαύρα μάτια του και του χαμογέλασα.

"Υποσχέσου πως δεν θα το πεις στον hyung."

"Στο υπόσχομαι."

Του είπα, και τον είδα να καταπίνει το σάλιο του.

"Κάτι παιδιά στο σχολείο σχεδόν κάθε μέρα με χτυπάνε και με κοροϊδεύουν. Κανείς δεν με υποστηρίζει, αν και δεν έκανα κάτι κακο, όλοι μαζεύονται γύρω μου και γελάνε μαζί μου."

Η φωνή του έτρεμε.

Πρέπει να είναι η πρώτη φορά που μιλάει σε κάποιον.

"Τότε γιατί να σου το κάνουν αυτό; Θα πρέπει να υπάρχει κάποιος λόγος."

Δεν είπε τίποτα και απλά κοίταξε το πάτωμα.

"Δεν ξέρω αν πρέπει να στο πω αυτό."

Είπε σιγανά.
























------------------------------------------
Niwthw pws auth h istoria exei ginei vareth, den exw idea ti allo na grapsw😔

Nαĸed || Jikook [completed]Where stories live. Discover now