Hoofdstuk 12

135 10 2
                                    

**Kay**
"Sky!" Ik vertrouw hier helemaal niks van.

Ik weer wanneer ze slaapt.

Ik weet wanneer ze echt lacht.

Ik weet wanneer ze verdriet heeft.

Ik weet zoveel, dat ook die dingen mis, als ik niet bij haar ben.

Ik wil haar terug.

Ik wil haar in mijn armen nemen.

Haar lieve woorden toefluisteren.

Tegen haar zeggen, dat ik bij haar wil zijn tot de dood.

Tranen zwellen op.

Ik heb foute dingen gedaan.

Zij heeft foute dingen gedaan, maar het ligt vooral aan mij. Voor mijn gevoel doe ik haar pijn. Daar wil ik een verandering aan brengen.

Ik wil haar geen pijn doen.

Ik wil het liefste, mooiste, aardigste en slimste meisje pijn doen.

Ik kijk om en zie tot mijn schrik dat Sky nog bleker is geworden. Ik pak snel haar pols en voel er zachtjes aan.

Niks..

Meteen druk ik op de rode knop. Meteen komen er zusters en dokters aan. Ze geven Sky extra zuurstof en dat soort dingen. Na de hand, wordt ik weggestuurd.

"Je krijgt zo te horen hoe het gaat." Wordt er tegen mij gezegd.

Zo

Waarom zo? Ik wil het nu weten.

Ik wil het nu weten!

"Beheers je." Fluistert er een stem in mijn hoofd.

Beheersen

Wat een woord.

Nog nooit heb ik daar zo over nagedacht, omdat ik dingen doe en dat niet kan.

Ik besef me later pas, wat ik doe.

Ik moet er eerder of nadenken. Nadenken, over wat ik wel en niet moet doen.

"Jongeman?" De stem van een jonge vrouw galmt door de wachtkamer heen. Meteen kijk ik op.

"We weten er wat met uw vriendin is."

Vriendin.

Meteen sta ik opgewekt op.

"En?!" De jongen dokter schraapt haar keel.

"De ziekte heeft zich nog verder verspreid."

Meteen trek ik wit weg...

Sky mag niet dood..

Ze moet blijven leven..

Bij mij..

I can not leave you alone 3Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu