I can not leave you alone 3

Hoofdstuk 16

**Sky**
Na een hele lang reis naar huis zijn wij eindelijk thuis! Eindelijk klaar met als die snoeren en medicaties. Nou, de medicaties blijven mij helaas nog achtervolgen maar voor de rest ben ik erg gelukkig.

"Ga je nog iets zeggen?" Ik kijk op en zie Kay mij vragend aan kijken.

"Wat moet ik zeggen?"

"Nou je bent zo stil." Ik lach.

"Je lijkt op een zeekoe. Nou einde stilte." Kay kijkt me nep boos aan en pakt een kussen en slaat me daarmee.

"Ey niet mijn slaan!" Ik lach.

"Heb je verdiend!" Samen lachen wij.

Eindelijk gaat het goed. Na een lange tijd ruzie en problemen en andere mensen ontmoet te hebben, weet ik zeker dat hij de enigste is die blijft terug komen. Kay. The only boy that I love.

"Jij bent weer in dromen land." Ik kijk hem aan. Hij kijkt mij aan.

Diep van binnen krijg ik het erg warm. Een warm gevoel stroomt er naar binnen. Een gevoel, dat ik heb gevoeld, in het begin. Toen alles begon.

Wie heeft dat nou verwacht?

Een pestkop met iemand die niemand mocht.

Iemand die graag dood wou. Iemand die niks meer kon zien.

De pestkop.

Had geen gevoelens.

Voelde niks.

Gevoelloos.

Maar ook mensen die niks uitten, hebben iets binnen zich. Iets speciaals. Dat uiten ze pas wanneer het waar is.

"Sky gaat het wel?" Ik schrik en kijk op.

"Uh ja hoor."

"O ja?"

Geen idee waarom ik afgeleid raak. Waarschijnlijk omdat hij zo ontzettend geweldig is. Maar diep van binnen vind ik hem nog steeds een klootzak. Iemand die nog niet klaar is voor liefde.

Maar wat moet ik er van denken?

Misschien ben ik er zelf niet klaar voor.

Misschien moet ik er zelf over nadenken.

Ineens voel ik dat er een arm om me heen wordt geslagen. Ik kijk op en zie Kay tegen me aan liggen. Uit automatisme sla mijn beide armen om hem heen en leg mijn hoofd tegen zijn borstkas aan.

"Please Don't leave me Sky." Fluistert hij zacht in mijn oor.