**Sky**
Normaal open ik mijn oogleden, als ik het gevoel heb dat ik wakker wordt, maar dit keer lukt het niet. Het voelt alsof mijn oogleden vast geplakt zijn met lijm. Seconde lijm.
Ik probeer mijn krach in te zetten, om mijn oogleden te laten openen, maar het heeft weinig effect.
"Sky, geef het op!"
"Sky, zet door! Laat je niet overdonderen door de ziekte!"
"Sky!"
"Als je stopt, is het beter."
"Als je stopt, dan sterf je!"
"Het is beter dat je sterft.
"Sky!"
"Kay is vast in bed aan het rommelen met zijn vriendin Anne."
"Laat Kay erbuiten!"
"Sky!"
"Sky!"
Ik wil iets schreeuwen. Iets heftigs, maar het komt er niet uit. Alsof mijn mond ook is vast geplakt met lijm. Sterke lijm.
"Geef op!"
"Niet opgeven!"
"Je moet wel opgeven! Het leven heeft geen zin meer!"
"Blijf sterk!"
"Stomme trut, luister naar mij!"
"Als je vecht, dan kan je verliezen, maar als je niet vecht, heb je al verloren!"
Ik wil schreeuwen.
Ik wil alle woede en verdriet laten verdwijnen, door het te laten tonen.
Maar het heeft weinig effect. Heel weinig.
Ik zot opgesloten in mijn eigen lichaam.
Ik probeer de uitgang naar buiten te vinden, maar het heeft weinig zin.
Ik kan vechten wat ik wil, maar ik soms er niet snel uit.
Is dit de dood?
De woorden rollen door mijn lichaam.
Dood.
Is dat echt?
Echt?
"Misschien coma?"
Ja, dat kan ook.
Echt?
Heb ik toch een kans op een leven?
"Stop met vechten. Je gaat dood!"
JE LEEST
I can not leave you alone 3
Romans"Sky, verlaat me niet!" "Dat is mijn keuze Kay. Mijn keuze." Met de gezondheid van Sky gaat achteruit. De dokters moeten hun krachten inzetten, om haar nog in leven te hebben. Ook Kay komt na een lange tijd achter, wat er allemaal gebeurd. Ook zijn...
