Natapos na ang dalwang klase ko ngayong umaga at nandito ako ngayon sa cafeteria at kumakain ng lasagna. Tsk. Masyado akong mapapaisip sa mga ng yari kaninang umaga dahil sa seryosong pinag usapan nila dad at marco. Nag usap kasi silang dalwa lang sa loob ng study room ko. Hindi ko alam kung anong pinag usapan nila at kung bakit kaylangan pang silang dalwa lang ang nakakaalam ng pinag usapn nila.
"anne! dahan dahan lang sa pag kain baka pati plato makain mo narin" natauhan ako sa pag sasalita ni natasha.
"sa tingin mo ano kayang pinag usapan ni dad at marco kanina?" gusto ko talagang nalaman.
Binitawan ni katie ang hawak niyang burger "hindi rin namin alam anne, wag mo kaming tanungin tungkol jan mag kakasama tayo kanina at wala rin kaming hearing powers para marinig ang pinag uusapan nila. duh" hay~ bakit ba ako ganto? curiosity can kill a cat.
"kung gusto mo talagang malaman bakit hindi mo tanungin si marco? at kami ang ginugulo mo" nag pout naman ako. bakit ganto sila sakin?ang sama nila >.<
"hoi! anne! tigil tigilan mo nga kami sa mag pout mo! hindi kana bata kaya wag ka ng maarte jan"ito namanng si natasha para na namang nanay kung umasta.
pero mukang tama ang sinabi ni natasha. Puntahan ko kaya si marco at tanungin kung ano ang pinag usapan nila ni dad. Siguro yun ang best way para hindi na ako maging ganto, may kakaiba kasi akong feeling about sa pinag usapan nila. parang feeling ko may hindi magandang binabalak si dad.
Iniwan ko na yung dalwa sa cafeteria at pumunta kung saan saan para hanapin si marco.Takbo dito,takbo doon.Tingin dio, tingin doon.
*bbbllloooggg*
dahil sa pagiging clumsy ko at hindi pag tingin sa dinadaanan may nabunggo akong tao.
Tinayo ko ang sarili ko at pinulot ang ibang gamit kong nahulong mula sa pag kakabunggo ko sa isang magandang babae.
"miss, sorry hindi ko sinasadya" nilahad ko ang kamay ko para tulungan siyang tumayo pero tinabig niya lang ang kamay ko at inirapan ako.
"i don't need your help!" iritado niya sagot sakin.
"im so sorry" hindi ko alam ang gagawin ko dahil ayaw naman niyang mag pa tulong sakin.
napansin ko naman na nag takbuhan ang 2 tao pa punta sa babaeng nakabungguan ko.
"scarlett, are you okay?" tanong ng isa sa mga babaeng dumating at inalalayan si scarlett.
sinamaan niya ng tingin yung babaeng nag tanong sakanya "ryu satingin mo ba, okay ako?" tsk. lagot ka anne. hindi kasi nag iingat.
"scarlett,tamana yan." alam at nitong isa pa nilang kasamang lalaki na hindi na maganda ang mood nitong si scarlett kaya pinigilan. kahit ako na tatakot na eh. ang sama ng tingin niya sakin na parang gusto niya akong kainin ng buo o ilibing ng buhay.
"hey you!" kinilabutan ako sa pag tawag sakin ni scarlett mukang galit talaga siya.
"im really sorry, hindi ko talaga sinasadya" natatakot na ako sakanya. may ibang aura siya. Lumapit siya sakin at hinwakan ako sa braso.
"you,little moron. watch your move. walang ng magagawa ang sorry mo" habang sinagabi niya ang mga salitang yan nararamdaman ko na bumabaon ang kuko niya sa balat ng braso ko.
tumungo nalang ako. wala akong laban sakanya at kasama niya pa ang dalwa niya ng kaibigan. Pag lumaban ako talo rin ako, pinili kong manahimik at tumungo nalang. kaya ko siyang kalabanin pero ayoko ng magulong buhay.
"wayne, pigilan mo si scarlett. baka kung ano pang magawa niya sa babae." narinig kong sabi ni ryu dun sa isa pa nilang kasamang lalaki. na wayne daw.
BINABASA MO ANG
Heaven's Chalet (House of Fuckers)
Algemene fictieRated SPG po itong story na to.. Please Kung 13 and below kayo ipinapahayag ko lang na sensitibo ang mga pangyayari sa storyan ito.. pero kung gusto nyo talaga.. go read it :)