Hiç Okunmamış Mesajlar

Bir Hikaye

Bilmem bilir misiniz Şem ile Pervanenin aşkını. 

Pervane bir gün uzakta çok uzakta bir aydınlık görmüş. Öyle ki yıldızların, ayın yanında lafı olmayacak cılız bir ışıkmış. Sevdalanmış. Onun yanına gitmeye karar vermiş. Öyle ki taa Kaf dağının ardına kadar gitmeye karar vermiş. En sonunda ışığın geldiği evi bulmuş. Şem miş o ışığın adı. Camın öte yanında yanan mum. Pervane de camın öte yanında çaresiz aşık. Haber yollatmış Şem'e. Arada cam olmadan onu görmek istediğini söylemiş. Aşığının bu isteğini duyan Şem de;

 Bir hayranım vuslatım hayalden ibarettir, ne aşıklık ne de sevgili hayalleri kurmasın demiş. Aşk ile uslanmış gönlüm, başka kapılarda hayat arasın demiş. 

Pervane yine de camın önünden ayrılmamış. Şem'in en sonunda kalbinin mührü kırılmış, merhamet etmiş, kaldırmış aradan camı. Pervane de vuslatına doğru koşarken evvela kanatları tutuşmuş, yandıkça fır dönüyormuş Şem'in etrafında. Yandıkça daha yakın dönmüş ve en son oracıkta can vermiş. Son sözleri ise şunlar olmuş,

İllaki aşk illaki ateş illaki Şem! Şunu bil ki kalbin ahı engelsiz oklar gibidir, hedefini yaman kavrar ve kavradığı ölüm illaki ölüm...

Kimi sevdadan yanar, kiminin yanacak kadar ateşi bile yoktur ki Nura ancak yananlar ulaşır.

Şem de yanmış o günden sonra erimiş can evi ta ki sevgiliye kavuşuncaya dek!

 Senin de bir gün kırılır mı kalbinin mührü? Sahi açabilir misin bana tekrardan kapılarını? İkimizin de kaderi aynı sonda bulaşabilir mi? Bende bir gün dualarında olur muyum dersin? Belki bir gün...

Ama benim için tıpkı pervanenin ateşe aşkı gibi İlla ki sen İllaki sen!

olması gerekende bu değil midir?  Sevgiyi Allahtan istemek?  

Bu yüzden değil mi her nefes alışımda dua etmem. Ama en çok sabır diliyorum Allahtan. Kavuşma gününe kadar sadakatimin, sevgimin, saygımın yok olmamasını günü geldiğin de tıpkı ilk tanıştığımızda ki saflıkla karşında durabilmek için sabır ve güç diliyorum. Ne demişler umduğuna ermek için ümidinde sabit ol. Ben senden ümidimi kesmedim. Ne olur sende benden kesme. 

   Asıl söylenmesi gerekenler bunlar mı? Ya da bunları okuyor olabilseydin beni anlar mıydın? Bilirsin kendimi ifade etmekte pek iyi değilim. Sanki başka neyde iyi olabildiysem.

19 yaşında umutları, hayalleri, gururu, saf bir aşkı olan kızın. 21 yaşında nasıl olurda geriye elinde sadece umutları kalır? Bu kötülüğü kim yapar? üstelik seviyorum adı altında. Nasıl kirletebilir o güzelim sevda sözcüklerini? Ya da seviyorum kelimesi gerçekten yalan olabilir mi? 

Seven insan değil midir tüm dünyaya meydan okuyan? O sevda ateşini en canın da hisseden. Ya da hüzne de mutluluğa da sevgiliden geldiği için razı olan. Seven insan değil midir sevdiğinin bir cümlesiyle hem mutlu olup hem mutsuz olan. Yoksa ben mi fazla abartmışım? Herkes gibi kader deyip geçmeli miydim yoksa etrafta ufacık bir işaret aramaya çalışmaktansa? 

Neden sana ulaşmaya çalışacak cesareti kendimde bulamıyorum. Bunları buraya yazmaktansa yüzüne söyleyecek cesaretim neden yok? O kadar mı kırgınım sana... Hayır sanmıyorum. Eğer sana kırgın olsaydım beklemezdim çünkü bilirdim beni bir kere yerle bir eden tekrar yapar üstelik bir kez bile arkasına bakmamış biri gözyaşlarıma aldırmaz der beklemezdim.