Hiç Okunmamış Mesajlar

BİR DERDİM VAR!

   Bir derdim var. Gerçek olduğunu kanıtlayan ispatımın olmadığı. Kimseye anlatamadığım içimde büyüttüğüm. Herkese basit gelen ama benim nefesimi kesen. Bana dünyada daha da kötülerinin olduğunu unutturan bir derdim var. Her gece yattığımda aklımda olan, rüyalarımda gördüğüm, sabah onunla uyandığım, gün için de sürekli düşündüğüm bir dert. Aşk diyorlar herkes çok iyi bilirmiş gibi. Ben biliyor muyum? Sanmıyorum. Hiç söyleyemediği sözleri olan biri aşkı bilebilir mi? Üstelik aşk denen o acı verici şeyden böylesine nefret ederken. Bu sözlerim aslında tek bir kişiye ait ancak o hiçbir zaman bilemeyecek. Onun dışında herkes bilecek ama o asla içimde neler olduğunu bilemeyecek. Bende onu kendimce böyle cezalandırıyorum sanırım. Bir söz gördüm geçenlerde sözün bana yakışması canımı acıttı;

  Bütün kızlar onun gönlünü çelebilmek için rekabet halindeydi. İçlerinden biri en çok sevendi muhakkak ve muhakkak ki o en çok seveni elemişti. Mühim olan katılmak mıydı?

    Korkuyorum aslına bakarsanız. Gün gelir de unutursam diye. O yüzden bu satırları yazıyorum ya! Hiç kaybolmasın diye. Söz verdiğim gibi onun anılarını yaşatabilmek için. Söz verdiğimde durumlar farklıydı tabi. Mutluyduk. Ancak sevgiliye verilen söz sözdür değil mi? Durum ne kadar kötüleşirse kötüleşsin eğer sevgi gerçek sevgiyse verilen sözü tutmak zorunludur. 

    Aslında benim daha çok sözlerim var tutmak istediğim. Her gün içimden geçirdiğim. Mesela beni sevmiyor olabilirsin ama zamanla sevmen için çok çalışacağım. Belki çok zeki değilim senin rütbene erişemem ancak söz veriyorum ki seni asla üzmeyeceğim ben ne kadar kırılsam da ne kadar mutsuz da olsam asla sana belli etmeyeceğim yanında hep güleceğim. Söz veriyorum sen işe gitmeden uyanıp sana kahvaltı hazırlayacağım, Eve her geldiğin de güler yüzlü ve şahane bir sofrayla karşılayacağım. söz veriyorum gün boyu yaşadığın sıkıntılara ortak olup unutturacağım. Benim için ailene karşılaşabileceğin sorunlarda senin işini hiç zorlaştırmayacağım. Dünya da senden mutlusu olamazmış gibi hissettireceğim.

Söz veriyorum sana olan sevgim de saygım da hiçbir zaman bitmeyecek...

  Doğru mu yanlış mı yapıyorum inan umursamıyorum. Benim için doğru insan mısın umurumda değil. Bu öyle bir his ki sanki daha doğmadan senin için dua etmeye başlamışım gibi. Benim sınavım senmişsin gibi.  İnsan sevince kör oluyormuş. Bende sen dışında her şeye sende bana kör oldun. 

  Söylesene sen ne zaman terk ettin beni? Ben seni nasıl terk edeceğimi bile bilemezken. Unutmaya nereden başlayacağımı bile bilmezken. Sen benden nasıl vazgeçtin?