Terwijl ik mijn jurk
Probeer uit te doen, zie ik Jaouad emotieloos naar de muur staren. Ik kan mijn jurk maar niet uit doen. 'Shit' zeg ik dan perongeluk iets te hard waardoor Jaouad opstaat en naar mij toeloopt.
'Ik doe het wel voor je' zegt Jaouad kalm. 'N n n nee, Euhm hoeft niet ik doe het zelf wel.' Zeg ik angstig.
'Je hoeft niet bang voor me te zijn, ik ben je man nu.' Zegt Jaouad met een zwakke glimlach. Zonder dat ik het door heb glijd er een traan uit mijn oog, hij kijkt er schuldig naar en veegt de traan rustig met zijn duim weg, een rilling gaat over mijn lichaam heen en ik denk weer aan de verkrachting. Vervolgens doet hij mijn jurk uit en langzaam al mijn kleding. 'Dankje' zei ik net verstaanbaar. En ik liep de douche in. Hier moet ik aan wennen, dat Jaouad mijn man is.
Sorry voor het kort deeltje😇
Stem&deel
JE LEEST
Uitgehuwelijkt aan mijn verkrachter
Fanfiction''Zij is echt een hoer.'', ''Zie haar kleding.'' , '' Zij is echt skeer.'' We vinden het leuk om dit te zeggen toch? We vermaken ons als we rodelen. Maar zodra er over ons word gepraat, worden boos. Wij mensen houden er van om elkaar zwart te maken...