-2-Los Angeles

94 9 1
                                    

Ertesi gün saat 10'da uyandım bir önceki günün yorgunluğunu sanırım tam olarak atamamıştım hâlâ yorgun ve halsiz hissediyordum.Göz altımdaki morlular bir zombi gibi görünmemi sağlıyordu.Çalar saatimi hınçla yere attığımdan dolayı kırılmıştı, parçalarını toplarken babam seslenişi ile yerimden hopladım ''Kızıımm Blodway lisesine başlıyorsun '' Aman tanrım hemen laptobumu alıp  Blodway lisesini araştırmaya koyuldum bu lise pek bir büyük ve gerçekten içide harikaydı ama fiyatını göünce ağzım bir karış açılmış babama bakıyordum.''Baba (?) bu lise bütçemizden çok yüksek neden yaptın ve nasıl yaptın bunu ?'' Babam yan yan gülümseyerek anneme baktı ve mırıldandı '' Ailemizin gurur kaynağısın ,Shinwa lisesinin eğitimi kötüydü oysaki Blodway  eğitimi ile en zirvedeki lise, işte bu  yüzden akıllı kızımızı bu liseye gönderiyoruz.'' ''A..aaa şeyy peki .''  sadece bunları diyebildim ama içimde kelebekler uçuşuyordu.Yarın Blodway'a başlayacaktım ama kıyafetlerim yoktu.Masum kedicik gülümsemem ile ''Babacığım , ya kıyafetlerim ?''  Babam şaşırmışa benziyordu yoksa bu önemli adımı unutmuş muydu ?? Yine o meşhur cevabını verdi ''Peki bakarız.'' Offf bu kelime beni çıldırtıyor.Çünkü her işine gelmeyen bir durum olsa babam hemen bu lafı koyuveriyordu.Hışımla çıkıştım '' Of baba yaa bu en önemli kısım okula serbest gidemem ki.'' Annem babamı korurcasına ''Nerden bulalım kızım şimdi ? Daha sonra mağazadan alırız.'' ''Off peki.'' Banyoya çıktım. Aynada o zombi gibi halimi görünce çığlık atasım gelmedi değil.Yine annem döktürmüştü.Omlet, krep,reçel off bir harikaydı.Merdivenden bu görüntüleri görünce az daha düşüyordum.Abim yine alaycı bir şekilde ''Sakin ol aç ayı .'' Nee bana ayı mı dedi iç sesimden ona küfürleri saydırıyordum.Kendimi sakinleştirmem çok uzun olmasdı ama hergün aynı ses ve gıcık tavırlarıyla onu çekmem benim yakında sinir hastası olmamı sağlayacağı kesindi.Sakin ol Olivia bu salak seni sinir etmekten hoşlanıyor diye kendimi sakinleştirmeye çalıştım ve lafı koydum '' aaaa hiç olmadı bu abi senin olmayan baklavalrın ile bana ayı demen hiç doğru değil.'' Abim tişörtünü sıyırıp 2-3 tane ezik baklavalarını gösterdi .Aslında fazlaydılar ama ben onu kızdırmak için başka ne diyebilirdim ki. ''Baak hani  yoktu .''  ''Peh ! bu mu ? Hahahah güleyim bari, sen baklava kas görmemişsin canım.'' Artık beni takmaktan vazgeçip krebini yiyiyordu.Bende uğraşmadan yemeye koyuldum.Kahvaltıdan sonra biz annemle şehri gezecektik.Hızla kalkıp odama gittim,dolabımı açtım.Yaklaşık 10 dakikadır ne giyeceğimi belirleyememiştim.Umutsuzca yatağa uzandım, aklımdan kombin tasarlıyordum.'Hah buldum' Diyerek dolabı açtım.Üzerime bol ve 'Love Angel' yazan beyaz -  mavi tişörtümü ,altıma  jean kot şort giyip.Banyoya gittim.Şimdi sıra saçtaydı.Belimi geçen sarı-kahve saçımı tarayıp şeker bir bandana taktım ve son olarak parfüm sıktım işte hazırdım ama lipgloss 'u da unutmadım.Aşağıya indim annem çoktan hazır arabada beni bekliyordu.''Hazırımm, Naslı olmuşum annem?'' ''Harika ama şimdi acele etmemiz gerek.'' 

 Los Angeles Amerikanın en büyük şehriydi ve şehirdeki bütün mağazaları görünce ağzım bir karış açık izliyordum,ta ki annemin '' Geldik'' sesiyle irkildim.''Tamam.'' Hele Los angeles köprüsü tam bir muhteşem üstüydü.Özellike geceleri parlak ışıklar ile daha bir güzel oluyodu.Neyse arabadan indiğimizde karşımıza çıkan ilk mağazada bulduk kendimizi.Ben yine o harika elbise,şortlar ve tişörtler karşısında büyülenmişçesine etrafta tur atıyordum ki mağazanın görevlisi '' Buyrun genç hanım neye bakmıştınız?'' ''Aaaa şey ben sadece göz atıyordum , sağolun.'' Anneme göz attım O da benim gibi büyülenmişçesine bakıyordu kıyafetlere.Ben oturup ayakkabılara baktım.Bir süre sonra annemin elinde iki elbiseyle döndüğünü gördüm. ''Kızımm bak ne güzel , hem renkleride seni açar.Hadi bir dene bakalım.'' Laf etmeden deneme kabinine yöneldim.Bu elbiseler gerçekten muhteşemdi.

Mağazadan denediğim siyah taşlı beyaz fırfırlı ve krem rengi elbiseyi aldık.Gayet benim yaşıma uygundu.Ama annem diğerini daha çok beğenmişti.Ama bu benim hayatım !. Arabaya tekrar bindiğimizde yolda bir kadının bağırıp çağırdığını gördük.Polisler ve insanlar toplanmıştı.Bizde merak edip daha yakına geldik.Annem neredeyse ağlyacaktı.Bir araba, küçük tam olarak bilmiyorum 7-8 yaşlarındaki bir oğlan çocuğuna çarpmıştı.Kafası yarılmış ve yüzü kandan bell olmuyordu.Yandakiler ambulansı aramıştı ve yoldaydı.Etraftakiler endişe içerisinde anneyi avutmaya çalışıyorlar ve çocuğa ilkyardım uyguluyorlardı.Yaklaşık 5-10 dakika sonra ambulans anca yetişmişti.Etraftakiler çocuğun kaldırılmasında yardım ettiler.Bizde etraf sakinleşince tekrar arabaya bindik.Yüzüm bembeyaz olmuştu.Kan ve açık yara görmeyi hiç kaldırmazdım.Annemde benden farksız değildi,bemeyaz olan yüzünden bir damla yaş aktı ve bana dönerek o kalabalıkta bişey oldu mu diye sordu. Belli ki endişelenmişti.Bana sarıldı ve yanağıma sıcak bir öpücük kondurup emniyet kemerini takıp yola koyulduk.İlk günden fazla aksiyon yaşamıştım.Yani kan falan beni kötü yapmıştı.Aslında daha gezicektik ama annem kötü olduğumu anlamış olmalı ki '' İstersen eve gidelim tatlım, iyi görünmüyorsun.'' ''Aslında  olur , gerçekten kötü oldum .'' Evin yolunu aldık.

Eve varmıştık.Derin bir oh çekip odama gittim kapıyı kilitledim ve kulaklığımı takıp müzik ile uyudum.Kalktığımda daha 1 saat uyumuştum ve aldığımız elbiseyi deneyip evde defile yapmayı planlıyordum.Giyindim ve oturma odasına indim.Ama ne  şans kimse de dönüp bakmadı ve iltifat etmedi. Herkes bir şeyle uğraşıyordu.Alex  ve David bilgisayar başında,Babam gazete okuyor,Annem kitapla bütünleşmişti.''HEEYYY Birşey diyorummmmm!!!''  Bu bağırış ardından hepsi pörtletmiş gözleri ile bana bakıyordu ve ben devam ettim ''Nasıl olmuşum?''  Hepsi hepbir ağızdan ''Çok güzel'' deyince kendimi 1. sınıf çocuklarıylaymışım gibi bir hisse kapıldım.''Anlaşılan beni başınızdan savmak için böyle diyorsunuz ha ?''  Herkes yine işine döndüğünde bende umutsuzca odama çıktım.Akşam yemeği yemeden saat 19.45 gibi günlüğümü yazıp kendimi uykuya verdim.Yarın 8 'de Blodway lisesdinde okuluma başlayacaktım.Heyecandan zar zor uyuyup kendimi rüya alemine teslim ettim.

Multimediada Olivia varr.!!

Tuzak ™Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin