Why am I different?

Hoofdstuk 4

Ik lig op mijn bed. Slapend. Totdat de oh zo leuke Quin op mijn bed komt springen. Iets in mijn oor schreeuwt wat op "Schoooooohoooollleee!" lijkt. Soms haat ik haar echt. Als een zeehond waggel ik mijn bed uit. Ik weet niet of jullie ooit een zeehond zien bewegen, maar daar leek ik nu wel op, dat weet ik bijna 100% zeker.

Kreunend smeer ik werk ik iets te eten naar binnen. Papa leest de krant. Pap niet, hij vind dat echte mannen geen kranten lezen, maar juist het nieuws kijken op tv. Papa is het daar overigens niet mee eens. Hij vind de krant "traditioneler" en dus mannelijker. Ik snap er ook niks van, dus mocht je het niet snappen, je bent niet de enige!

"Boom heb jij het nieuws al gezien? Je raad nooit wat er is gebeurt!", ratelt Quin verder voordat ik kan reageren. "Er is een aanslag op de minister gepleegd! Twee dagen gelden, maar ze wilde niet dat we het weten, omdat er anders onrust zou ontstaan. En je raadt nooit wie de aanslag heeft gepleegd! Het verzet HSO, ik had nooit gedacht dat ze zou ver zouden gaan!

Het HSO (Hetero Seksuele Opstand) was een verzet tegen de homo seksuele mensen. Ze vonden dat hun ook rechten, net als lang geleden. Zij zijn ook de enige die een verzameling van Verboden Boeken hebben. De meeste zijn al verbrand, maar het gerucht gaat dat hun er toch een paar hebben weten te bemachtigen. Ik heb wel eens verhalen gehoord over de Verboden Boeken. Ze schijnen over hetero seksuele mensen te gaan en over liefde, hetero liefde dan. Bij geschiedenis hebben we het er dar over gehad. Er stonden titels zoals The Fault In Our Stars of Everything, Everything in ons geschiedenisboek. Maar op internet stond er niet veel informatie over. Behalve dan dat het Verboden Boeken waren en in handen waren gevallen van de rebellen groep HSO.

Op school gearriveerd praat iedereen over de aanslag op de minister. Bij mijn vriendinnen aangekomen kom ik achter wat nieuwe informatie. Een van Beth haar moeders werkt voor het ministerie en heeft dus meer informatie. Er schijnen foto's gemaakt zijn van de personen die de aanslag pleegde. Maar het is niet duidelijk wie het precies zijn, maar wel dat ze dus bij de HSO horen.

"Kijk", fluistert Beth terwijl ze haar mobiel pakt en naar ons uitsteekt. Het is een foto van de verdachte. Ik zie een deel van een gezicht van een volwassen vrouw. Het gezicht komt me bekent voor, alsof ik haar al een keer heb gezien. Op tv misschien. "Zeg Beth hoe kom jij aan die foto? Je bent niet bepaald wat we noemen slim", merkt Irene argwanend op. "Ik heb zo mijn methodes", merkt Beth grijnzend op terwijl ze haar mobiel terug in haar tas propt. Waarbij ze de helft van haar tas op het plein laat vallen. Dan zie ik Jamie. Oh fantastisch, Beth heeft uitgerekend de helft van haar tas net voor zijn voeten moeten neergooien. Jamie bukt en helpt Beth met haar spullen op te ruimen.

"Dus laten we onmiddellijk even ter zaken komen. Hoe was Willow toen ze een kind was?", vraagt Beth zodra Jamie haar haar boeken aanreikt. Subtiel Beth, heel subtiel. "Nog kleiner dan ze nu is", merkt Jamie grinnikend op. "Pardon? Je praat nu wel met een van de kleinste mensen op school hoor", zegt Beth verontwaardigd terwijl ze haar hand dramatisch op haar hart legt. Grinnikend draait Jamie om en loopt hij de school in. "Ik mag hem niet", zegt Beth. Verbaast kijk ik haar aan. "Hoezo dat dan?" "Ik heb een slecht gevoel bij hem. Alsof er een grote wolk van duisternis om hem heen hangt", zegt Beth serieus. Ik rol met mijn ogen, tuurlijk. "Of het komt gewoon omdat hij lang is", voegt Beth er aan toe. Ik hoor Jade achter me zuchten. Dan gaat de bel en lopen we de school in. Jade met haar oortjes in, Louise naast me druk bezig met een spelletje op haar mobiel en Irene en Beth achter me. "En toch heb ik een slecht gevoel bij hem." Hoor ik Beth zachtjes tegen Irene fluisteren.

Wiskunde. Ik kan veel over wiskunde zeggen, maar ik moet toegeven dat het niet mijn beste vak is. Maar ach ik ben niet zo een drama als Beth. We zitten in de klas. Achter me zitten Beth en Irene en voor me Jade en Louise. Zelf zit ik naast Quin. Onze docent, meneer van Meggen is iets aan het uitleggen over ruimtelijke figuren. Altijd als meneer van Meggen over wiskunde praat gaat hij vol emotie bijna staan schreeuwen. Het is een wonder dat hij niet getrouwd is met wiskunde. Achter me zit Beth hersenloos naar hem te kijken. Ik zal haar gezicht even tijdens wiskunde beschrijven. Haar mond staat wijd open, haar ogen zijn groot en ze kijkt alsof hij een Alien is die vertelt dat hij de wereld komt overnemen. Irene zit daarentegen hem geïnteresseerd aan te kijken en druk mee schrijven. Net als Quin. Voor me zie ik Jade half onderuitgezakt, half op haar tafel liggend met haar pen spelen. Louise zit meer uit het raam te kijken en niet bepaald op te letten.

Ik kijk om me heen en zie Jamie naar me kijken. Ik glimlach kort naar hem en dan kijk ik snel weg. Drie seconde draai ik me weer om. Hij staart nog altijd naar me. Ik voel dat mijn gezicht rood wordt. Vlug verstop ik mijn gezicht in mijn trui zodat niemand het kan zien. "Willow Tree, kan je asjeblieft eens opletten zoals Irene? Daar kan je wel een voorbeeld aan nemen", zegt meneer van Meggen streng. Dan kijkt hij naar Beth. "Beth kan je eens uitleggen wat we zojuist hebben gedaan?" Er valt een stilte. Beth blijft hem aan staren met haar alien blik. "Eeeeeeehhh.... ik was eigenlijk nog bezig met het eerste deel van uw uitleg te begrijpen meneer", mompelt Beth. Er wordt gelachen. Meneer van Megen rolt met zij ogen. "Laat ook maar zitten Beth." Beth haalt haar schouders op en probeert haar gezicht in het wiskunde boek te verstoppen.

En zo gaan we weer rustig verder met de les. Ik kan me alleen niet concentreren, want ik ben heel bewust van de ogen van Jamie die in mijn rug prikken.