Why am I different?

Voorstukje

5 jaar eerder

"Kom op Boom, we gaan lol maken!", roept Jamie lachend tegen mij. Lachend ren ik achter hem aan. "Jam wacht op mij!" Ik ben niet zo snel als hij. Ik ren achter hem aan naar het verboden deel. Het verstopte weiland tussen de bomen. Niemand mag daar komen. Tijdens de 3e WO is daar wat gebeurt. En sinds dien mag je er niet komen. Het is ook helemaal begroeit en je kan er niet meer komen. Maar wij zijn nog maar kinderen. Wij kunnen er tussen door.

Lachend plof ik naast hem in het gras. Het weiland ik hartstikke rustig, dus ik snap niet waarom we er niet mogen komen. Jamie is twee jaar ouder dan ik. Hij heeft het me een keer uitgelegd, maar ik snap het nog altijd niet.

"Boom?"
"Wat is er Jam?"
"Ik ga weg."
Ik schrik. Nee dat mag niet, ik mag niet mijn beste vriend verliezen!
"Waarom Jam?"
"Mijn moeder heeft een baan gevonden. Maar dan moeten we dus wel weg gaan."

LIk knik. Ik begrijp het wel. Vroeger had Jamie twee moeders. Maar de een overleed plotseling. En de ander had geen baan. Ze heeft het al jaren geprobeerd, maar ze kon nooit een vaste baan vinden.

"Weet Isaac het al?" Isaac was mijn ouder broer. Jamie en hij waren vroeger vrienden. Het verbaasde me nooit als die twee uiteindelijk zouden trouwen. Maar toen leerde Jamie mij kennen en werden we vrienden. En toen wou Isaac niks meer van hem weten.
"Ja, jouw vaders ook. Ik wou het jou zonder hun erbij vertellen. Dat is alles."
"Ik ga je missen Jam."
"Ik ga jou ook missen Boom."
Hij trok mij tegen zich aan. Mijn tranen vielen op zijn shirt. Ik was altijd dol op zijn geur. Een mengeling van bos en vuur.
Hij drukte een kus op mijn hoofd.
"Meer dan je denkt Boom, meer dan je denkt", mompelt hij zachtjes.