NEFRETİN KUYUSU

4.ÖLÜ RUHUN SÜKUNETİ

Göksel - kelepçe

Çıkardım kelepçeni, git hadi
Bir müebbet hapsetsem seni
felaket kaçınılmaz ki
Gerçek üstü yeminler güzel havayı saklar
Bozulmak ister, yıkılmak ister.

Başka bir vücut isteme
Başka bir şefkat arama
Hangimiz daha benciliz
Bilmem ki

Yabancı suları merak etme
Sevmediğim düşler kurma
Bu mümkün olabilir mi
Sanmam ki

Duy, kokla, gör. Yalnızlığın soğuk kollarını hisset. Avucunda oluşan kader cizgilerini tırnaklarınla kazı. Kaderin bu lanet oyununu boz. Senin hükmüne boyun eğsin evren.

Hayatımın kaçıncı evresinde mutlu olacağımı düşünürdüm bazen. Kaçıncı evresinde gülebilecektim? Kaçıncı evresinde huzurla yaşayabilecektim? Hangi evresinde Pusu yanımda olacaktı? Ben hayatımın kaçıncı evresinde Pusu yanımda değilken sonsuzluğa kadeh kaldıracaktım? Kaç evre daha yaşayabilecektim.

Savunmasız olduğumu biliyordum. Buna göre yetiştirdim kendimi. Herkese soğuk ve uzaktım. Buna beni doğuran kadın dahil. Biri istisna. Önemli değil diye düşündüm. Birine de kendimi kapatmasam ne olur ki.

Oldu. Çok şey oldu.

Herkese karşı kazandım. Ona karşı kaybettim.

Ona kaybetmek herkese yenilmekti.

Yenildim. Seve seve. Büyük bir coşkuyla yenildim.

Sefasına yürüdüğüm adamın cefasına bağlandım.

✨✨✨

Uyanalı yarım saat falan olmuştu. Terlemiş ve üstüne öksürüyordum. Burun akıntısını da unutmam mümkün değildi.
Öğlen güneşi açık pencereden yüzüme vuruyordu. Dün yaşadığım herşey zihnimde tekrar tekrar canlanıyordu. Bu son bir ay içinde bambaşka bir insan olmuştum. Kendim yaptığım hareketleri farkında olmuyordum. Eriyordum. Mantığımı yitirmek üzereydim. Bunu yapmam bütün herkesin beni yenmesi gibi bir eşitliğe sahipti. Mantık benim rotamdı. Kabul ediyordum, bu bir kişiye karşı geçersizdi. Ancak onunla yanyana gelmiyordum ki mantığımı kullanabileyim. Bu son ay içinde olanları aklımın küçük delikli süzgecinden geçirip birşeyler yapmalıydım.

Elime verilen babamın fotoğrafları ve tarih. Sonrasında esrarengiz bir şekilde ortadan kaybolması.
Pusu'nun evinde iki gece yatmış olmam.
Onunla kısa diyaloglarım
Onun bana motorsikletle çarpmış ve sonrasında hastaneye götürmüş olması.
Bunlar hiç normal şeyler değildi.
Benim gibi biri için hiç normal değildi.
Birşeyler oluyordu. Bir boşluk doluyordu ama o boşluk nerde? Kimde? Nasıl? bilmiyordum. Hissediyordum. Kuvvetli bir his beni sarıyordu. Birşeyler oluyordu, olacaktı, olmayada devam edecekti.
Engel olmalıydım. Birşeylere karşı çıkmalıydım. Geceyi ilmek ilmek işleyip nefretin koynuna sokmalıydım. Sevgiyi kinle mayalayıp, acıyla yoğurmalı, nefretle pişirmeliydim. Etimi dişleyen aşkı boğarak yok etmeliydim.

Göğün kalbi kırıldı.
Toprağın gözünden akan bir damla kan oldu. Kanı bedenime susayanlar içti. Annem içti. Pusu içti. Kendi kanımı toprağa sundum. Gök bana sitem etti. Ben Tanrıya hakaret ettim.
Elimle bağladığım ipi boynuma geçirdim ancak sandalyeyi itmeyi Pusu'ya bırakmıştım. Benim ölümüm onun elinden olursa güzel olurdu. Bana en çok onun elinden ölmek yakışırdı. Ben en çok onun toprağına yakışırdım.