ZOR GÜNLER (Kabus)

Kardeşim Uyanacak !

(ScottAnlatıyor)

Son günlerde Stiles hepimizden çok daha zor günler geçiriyor .Bunun nedeni ise ailelerimizi kurtarmak için yaptığımız fedakarlık .

Stiles'ın babasını , annemi ve Allison'ın babasını , Jennifer'ın elinden kurtarmak için buzlu suların içine girdiğimizden beri üçümüzün de hayatı birden değişmişti . Allison'a ölü akrabaları musallat olmuştu , ben dönüşmemi kontrol edemiyordum ve içimizden durumu en kötü olan Stiles ise her gece kabus görerek uyanıyor ve hiçbir şey okuyamıyordu .

Stiles için artık geceler sadece kabus anlamına geliyordu , bunun hepimiz farkındaydık .

Bu süreç içerisinde Stiles her gece gördüğü kabusları bana ve Deaton'a anlatıyordu . Stiles'ın zaten hepimizden daha da zayıf olan bedeni artık çok daha fazla zayıftı ve zayıflığı yüzünden çok sık hasta oluyordu . Bazen bana "Artık yaşadığım hayatın bile gerçek olduğundan emin değilim." diyordu . Bazen ise rüyalarının içinde rüya gördüğünü ve rüyalarının kabusa dönüştüğünü söylüyordu .

Bana her şeyi söylerdi ama söylemediği bir şey vardı , o da bazen rüyalarından uyanamamaktan korkmasıydı . Ben bazen o uyurken rahat olsun , korkmasın diye yanında durup o uyuyorken onu izliyordum ve ona destek olup , huzurla uyumasını sağlamaya çalışıyordum ama başaramıyordum . O yine ağlayarak , çığlıklar atarak uyanıyor ve hatta kendine zarar vermeye bile çalıştığı oluyordu .

-------------------------------------------------

Bir süre süren sessizlikten sonra Stiles bitkin ve solgun yüzünü aşağıya eydi . Ardından kafasını kaldırıp hızlı adımlarla çıkışa doğru ilerledi . Biz de hemen peşinden gittik . Okuldan çıktı . Yüzünün solgunluğuna rağmen oldukça hızlı bir şekilde arabasına ilerledi , bir ara dizleri yamuldu ve düşecek gibi oldu ama arabasına ulaştı . Ve arabayı çalıştırdı . Biz de hemen benim arabama bindik ve onu takip etmeye başladık . Kendisine bir şey yapmasından korkuyorduk çünkü bir kere bana bazen intihar etmeyi bile düşündüğünü söylemişti .

Ben alfa olduğum için son derece keskin olan gözlerimi kullanarak arabasındaki aynadan onun yüzünü görebildim . Tanrım çok solgun görünüyordu , her an bayılacakmış gibiydi .

Bir süre sonra arabası bir sağa bir sola doğru gitmeye başladı . Hemen arabasının aynasından yüzüne baktım . Aman tanrım ! Korktuğum başıma gelmişti . Stiles'ın yüzü daha da solgunlaşmış ve arabanın içinde yığılıp kalmıştı . Ancak arabası yine aynı hızla gitmeye devam ediyordu ve bir anda karşıdan bir tırın geldiğini gördüm . Zaten hızlı olan arabamın hızını daha da arttırdım ama artık çok geçti , tır Stiles'ın arabasını neredeyse parçalara ayırmıştı . Son anda direksiyonu kırmam sayesinde bize çarpmamıştı ama Stiles'ın jipi paramparçaydı .

Hemen arabadan indik ve Stiles'ın arabasının en az 3 takla atarak ulaştığı yere gittik . Stiles'ın yanına yaklaştığımızda Stiles'ın ağzı ve başı kanıyordu , büyük ihtimalle kolu kırılmıştı ve en önemli yarası göğsündeydi . Göğsünde arabasının camının parçaları ve bir demir parçası batmıştı . Çok kan kaybediyordu .

Bir ara çok kısık da olsa gözlerini açtı ve sadece boş boş yüzüme baktı sanki beni tam olarak göremiyor gibiydi ."Dayan , Stiles . Sakın uyuma . Tanrım çok kan kaybediyor!" diye haykırırcasına konuştum . Gözleri yaşlı Lydia hemen ambulans çağırdı ama Stiles'ı onların oradan kurtarması en az 2 saatlerini alırdı . Ben , Derek ve Isacc onu oradan daha kısa sürede kurtarabilirdik . Hemen yanıma geldiler ve Stiles'ı oradan kurtarma çalışmalarına başladık .

Derek ve Isacc son derece keskin tırnaklarını çıkardılar ve demiri bir süre süren uğraşları sonucunda kesmeyi başardılar . Bir ara demiri Stiles'ın göğsünden çıkartmak istediler ama izin vermedim , çünkü demiri çıkarttığımız anda kanaması artacaktı ve belki de ölümüne sebep olacaktık .