Simula

43.5K 1.1K 195
                                    

"Hindi po maaaring buksan ang lugar na iyan, Miss Leign."

Napataas ang kilay ko sa babaeng humarang sa direksyon ko. Wala pang sinuman ang nangielam sa akin sa museyong ito.

"We own this place, bakit hindi ko pwedeng buksan ang lugar na pag mamay-ari ko?" Taas kilay kong tanong sakaniya. Her face turned red and I can sense her fear hiding behind her eyeglasses.

"P-Pero.. utos po ng ama ninyo na huwag itong bubuksan ng kahit na sino." natatarantang sagot niya.

"Uh-huh? Then tell him that I freakin' need to open this damn door." Sabi ko sakaniya habang tinuturo pa ang opisina ni dad.

Sumandal ako sa dingding at sinenyasan siyang umalis at tawagin si dad. I can't waste my time here. May hinahabol akong deadline.

"What's with the noise, Leign?" Napalingon ako sa kararating lang na si dad. Kunot ang noo nito at mukhang pagod.

"Dad, I need some information for my research. Where's the key of this room?" Tanong ko at kinalampag pa ang pinto.

"Hindi pwedeng buksan yan. That area is contaminated."

"But dad! Bakit hindi ninyo ito inalagaan? Ngayun pa talaga kung kailan may kailangan ako rito!" I shouted. I can't control my anger so I walked out.

Umalis na ako ng museum ni Dad dahil alam kong wala naman akong mapapala roon. Having a family who own a museum is a big damn thing to me now that I'm taking up archeology. I can freely study artifacts that we have. Kaya rin ako nag archaeology ay dahil ako ang mangangalaga ng museyo balang araw. Nais kong may maiambag dito.

Alam kong hindi contaminated ang area na iyon kahit hindi pa ako kailanman napadpad doon. Dad is just hiding something from me.

Hinayaan kong bumagsak ang sarili ko sa kama at binuksan ang laptop ko na katuwang ko sa research.

I researched about Prince Javier Valentino at laking gulat ko nang sobrang daming articles ang lumabas.

'The lost Prince of Spain'

I clicked the link at lumabas ang tatlong picture niya na paint lamang.

Napaka moderno ng mukha niya. If it wasn't an old painting, I can really compare him to actors nowadays. Makapal ang itim na itim na kilay, matangos ang ilong at maganda ang kurba ng labi. Kulay tsokolate naman ang mga mata niya na nadepina ng makapal at makurbang pilik mata. He's possessing a dark and intimidating aura. Makikita mo iyon sa ilalim ng mga mata niya at sa pagkakadikit ng labi.

"What a view..." nagulat ako sa biglaang pagdating ng matalik kong kaibigang si Adriana. Her hair in deep blue, she got that doe eye and pouty lips.

"You startled me!" I shouted and threw a pillow to her direction.

"It's funny watching you drooling over someone for about... uh 10 minutes?" she chuckled. Tinanggal niya ang kulay blue na jacket at sinabit sa cabinet ko.

"I'm not! I'm just examining him. Parte iyon ng research ko so shut up." Lumundag siya sa kama ko at ginaya ang posisyon ko.

"Woah, He's the lost Prince of Spain? Ang gwapo!" tili ni Adri. Inirapan ko siya. Sanay na ako sa kaingayan niya.

"Why are you here anyway?" I asked

"Ah! Before I forgot, can I come over to your family's museum? Wala akong mahanap na article sa research ko eh." aniya.

"Tss. Ask dad. Kagagaling ko lang doon at wala akong nakuhang impormasyon." I answered

Ini-scroll down ko ang article at nandoon ang talambuhay ng prinsipe, isa pala siyang anak ng Pilipina sa Hari ng Espanya kaya mukha siyang Pilipino.

The Lost Prince Of SpainTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon