Eğer buradan çıkmak istiyorsan oraya gitmek zorundasın, dedim kendime. Bu ezici korku duygusundan sıkılmıştım artık. Kendimi güvende hissetmek istiyordum. Gözlerim tekrar yanmaya başladığında hızla yürüdüm. Göz ucuyla son sıraya baktığımda beyaz arabayı göremedim. Gitmişti. Araba sesi duymadığımı çok net hatırlıyordum. Nereden ve nasıl gitmişti? Belirsizlik beynimde kol gezerken üçüncü kata çıktım ve ardından dördüncü kata. Çıkışa ulaştığımda nefes nefeseydim. Ellerimi dizlerime koydum ve nefesimi düzene sokmaya çalıştım. Eve nasıl geldiğimi bilmiyordum. Otoparkta beyaz arabadan indiğimde Hyunwoo'nun yanına koşmayı planlıyordum ama bir şekilde kendimi evimde bulmuştum. Kapıyı kapatıp olduğum yere oturduğumda üzerime çöken duygu karmaşası yüzünden ayağa kalkamadım. Yüzünü avuçlarıma gömdüm. Sonra boğazımdan küçük bir ses çıktı ve bu ses dört saatlik ağlamamın başlangıcı oldu.
Gecikme için üzgünüm. Görüşlerinizi bekliyorum. Bölüm @ryeonlee 'ye ithaftır.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kırmızı Kutu | Oh Sehun
FanfictionTelefonum her titrediğinde korku zincirime bir halka daha ekleniyordu. Kırmızı Kutu |@Balaccie| Tüm hakları saklıdır.