Kırmızı Kutu | Oh Sehun

akatthi| Buzdan Bıçak

Neden kutuyu hemen almak yerine beni bir otoparka yönlendiriyordu? Korku beynimi uyuşturmuştu, sağlıklı düşünemiyordum.
Telefonum titrediğinde bir damla göz yaşı yanağımda süzüldü çünkü telefonum her titrediğinde korku zincirime bir halka daha ekleniyordu. "Sadece on dört dakikan kaldı, acele et!" Cümlenin sonundaki ünlem işareti gözlerimin önünde parlamıştı. Tekrar harekete geçmem birkaç saniyemi aldı. Esen rüzgâr topuzumdan kurtulan saç tutamlarını savuruyordu. Çantamı sırtıma takmak yerine kucağıma aldım. Korku şimdi buzdan bir bıçak gibi kalbime saplanmıştı.

Bölüm pigonssh 'e ithaftır.