Başarılı Aşk

Haklıymış

Gözlerimi açtığımda depoya benzeyen bir yerdeydim.Ama burda benden başka kimse yoktu. Bir anda "kimse yok mu?" Diye bağırdım. İçerden ayak sesleri gelmeye başladı. Gittikçe yaklaşıyordu bu ses. Tam sağıma ve soluma bakarken birisi boğazıma bıçak dayadı. "Salak prenses uyanmış." Bu kişinin sesini biliyordum. Mete'nin annesi. "Ne istiyorsun benden Fatma hanım"dedim. Ama neden hanım dediğimi bilmiyorum." Demek tanıdın ha.  Bu kadar iyi olduğunu bilseydim kaçırmazdım seni"dedi ve filmlerdeki pis cadılar gibi güldü." Ne olur sen bir daha gülme tamam mı filmdeki cadılar intihar edecek yahu"dedim ve bıçağı birazcık daha bastırarak konuşmaya başladı." Herşey benim elimde ya çeneni kapatırsın ya da ..." Gerisini getirmedi." Bak şöyle düşün diye söze başladım." Eğer sen beni öldürürsen ben ölürüm ama sen yaşarsın.Fakat şöyle bir durum var ben ölürüm ama rahat sen,hapishanede çamaşır yıkayarak sefil olursun anladın aslında olay bu kadar basit kapiş?" Dedim.kapiş demem anladın mı anlamında. Sinirlenerek konuşmaya başladı." Bak sen bu yaşınla bu bücürüklüğünle bana ne yapacağımı anlatamassın. Kapiş?"dedi bende" Birincisi bücürük olsam bile seni her konuda geçerim ayrıca bücürük değilim senden de uzunum ikincisi ne yapacağını değil yaparsan ne olacağını söyledim ve üçüncüsüne gelirsek kapış benim lafım çalma. Zaten sen çalıntı katlara kalirsinda neyse."sinirlendiğini anladım. O sırada kulağıma eğilerek şöyle dedi " Merak etme hemen ölmeyeceksin alıştıra alıştıra öleceksin.  Bu sefer de Erol Taş gülüşü yaparak tam kalkıyordu ki arkamdan olduğu için geriye tam onun burnuna gelecek şekilde kafa attım. "Aaaaa burnumm sen bittin varya "diyerek yanımdan uzaklaştı.
🕛🕛🕛🕛🕛🕛🕛🕛🕛🕛🕛🕛🕛🕛 Kaç dakika oldu bilmiyorum ama bayağıdır plan kurma çabaları içindeydim.Ne yapsam ne yapsam derken aklıma müthiş bir fikir geldi eğer olursa hem kaçabilir hem de kaçmadan önce bir güzel onları doverdim. Şimdi planımın gerçekleşmesi için onu bekliyordum.
🕛🕛🕛🕛🕛🕛🕛🕛🕛🕛🕛🕛🕛🕛Tahmin ettiğim kadarıyla 1 saat geçmişti. Bir an gelmeyecek kere diye ümitsizliğe kapıldım. Tam o sırada ayak seslerini duymaya başladım. Ama bu tek kişinin ayak sesi değildi bayağı bir kişinin sesiydi. Geldiklerinde ağzım açık kaldı. O kadar kişi vardı.  Onu görünce hemen konuşmaya başladım." İşkence için bu adamlarmı,adaletsizlik ya hemde nasıl adaletsizlik."kaşını kaldırarak"ne demeye çalışıyorsun?" "Yani diyorum ki benim elimi kolumu çöz,adamlarını üstüme sal en son da sen gel belki acımdan ölürüm ne  dersin?" Düşünmüş gibi yaparak "olabilir, mantıklı. Sana acı çektirmek iyi olabilir." Adamlarıyla baktıktan sonra "çözün şunu."dedi içimde bunu başarıcaksın kelimesi yankılanıyordu.
"Başlayın" demesiyle ürktüm. Ama yapacaktım. Bir iki üç adamları yavaş yavaş dövmüştüm. Arada bende nasiplendim ama iyi oldu planım tıkır tıkır işliyordu. Adamları bitince "hadi korktunmu gelmeyecek misiniz hanımefendi "diye seslendim. Bekle sen geldim "diyerek yürümeye başladı. Yapacağımı çok bilmiyordum. Tam yumruk atacakken bileğini tutup döndürdüm. Daha sonra karnına tekme atıp yerden kaldırdım.Tam yumruk vuraccaken bıçak çıkarınca refleks olarak geri çekildim "ne oldu hadi şimdi gel" dedi.yavas yavaş yanına gittim. Aniden suratına yapıştırıp bıçağı hemen elinden alıp rehine pozisyonuna geçtim.Hemen kurtarın beni diye bağırırken hemen konuştum." Eğer bir adım atarsanız kadın ölür " dedim.  İki tane adam koştura koştura gitti. Birşey yaoacaklardi anlamıştım o yüzden kadını arkadan tekmeleyerek koşmaya başladım. Ama bana yetisemiyorlardi. Zaten bu planı bu yüzden yapmıştım. Çünkü ben engelli parkurda yarışan bir atlettim. Bilerek yapmıştım. İşe de yaramıştı. Koşerken yol bir anda tıkandı. Ne yapacağım derken tepeden bir ışık geldi. Orda resmen Mario parkuruna benzeyen birşey vardı. Yapabilirim diyerek tırmanmaya başladım. Abi bu ne ya tırman tırman bitmiyor. Ama en sonunda bitirmistim. Yok artık dedim tel ile kapalıydı ama kafami çevirdiğimde levye'ye benzeyen birşey vardı.hemn alıp tele sıkıştırdım ve tüm gücümle çekmeye başladım benim geçeceğim kadar yer açıldığında aşağıda bir kamyon olduğunu gördüm. Ama içinde sünger vardı. İşte bu benim için daha iyi olmuştu. Hemen atladim ve tekrar koşmaya başladım.ne kadar koşsamda cadde bulamıyordum. En sonunda bir taksi gördüm hemen çevirip bindim. "Abi ne olur sur gözünü seveyim" abi " ne oldu sana böyle " abi neredeyiz biz onu söyle " dedim "torbalı " dediğinde şok oldum." Tamam abi sen hemen merkeze sur "dedim. "Tamam" dedi ve ben yol boyu olanları anlattım.ve abi karşılık olarak" böyle olursa şuan bizi takip ediyor olabilirler hemen karakola "dedi karakola giderken taksici abini telefonunu alıp annemleri aradım hemen gelsinler diye. Telefonda o kadar ağlıyordu ki annem sesi bile doğru dürüst gelmedi.🕛🕛🕛🕛🕛🕛🕛🕛🕛🕛🕛🕛🕛🕛

Karakola olan biteni hepsini anlattım . İçeri annem babam abim kankalarım hepsi bir anda girince ağlayarak onlara koştum. "Annem gülüm koluna kurbanım iyimisin kızım bir şeyin varmı?"cevap vermeden babam araya girdi"kızım iyimisin babacim bir yerine bişey oldu mu?" "Sakin olun iyiyim taksici abi ile onları atlattık."dedim. Ben gelenlerle konuşurken içeri birisi gidi ama tam net goremedim. Ben ifadenin vermeye devam ettim. Tahminimce 1 saat sürdü herhalde ifadem. Sorgu amiri "dışarı çıkabilirsiniz "dedi .derin bir nefes alarak dışarı çıktım. Annemler ve diğer gelenler resmen bir yuvarlak oluşturmuştu. Ne oluyor diye bakmaya gittim ortadaki kişiyi görünce bütün refleksleri sifirlandi.Sadece sinir refleklwrim harekete geçti...   

Umarım bölümü beğenmişsinizdir

Sizce bölüm nasıldı?

Oy ve yorum yapmayı unutmayın

Sizi çok seviyorum 😘

Arkadaşlarınıza okumalarını söylerseniz sevinirim şimdiden teşekkürler

Öpüldünüz 😘😍💙