O özel (clexa)

Teselli

Medya: Lexa ve Clarke

Lexa'dan

Tekne gezisinden yeni döndük ben ve 'arkadaşlarım' bi ağacın gölgesine oturduk konuşuyorduk ama ben dikkatimi vermiyordum Clarke'ı düşünüyordum onu kafamdan bir türlü atamıyordum denedim ama olmuyordu

"LEXAAAA!" Ontari dikkatimi çekmeye çalışıyordu

" evet pardon ne diyordun Ontari" düşüncelerimi bi kenara attım

" şenlik ateşine geliyor musun? " diye sordu

" hayır sanmıyorum bu gün erkenden uyuyacağım" şenlik ateşini severim ama çok yorgun hissediyordum

" lexaaa lütfeenn " belki clarke orada olurdu, hayır Lexa dur incineceksin dedim kendi kendime onun hakkında düşünmekten vazgeçmem lazımdı kalktım ve odaya doğru ilerledim " nere gidiyorsun lexa"  dedi Ontari ve Niylah aynı anda

" akşam şenliğe gelmek için biraz dinlenmem lazım orada görüşürüz"

biraz etrafta gezindim kamptan uzak bir yere gittim ve cebimden çıkardığım sigaramı yaktım ve Clarke'ı düşünmeye başladım

____________________________

Clarke'dan

Uyandığımda canım hiç gitmek istemiyordu belkide kalıp hastayım demeliydim ama kalktım ve dışarı çıktım raven ve octavia oturuyordu bende onların yanına geçtim " uykun nasıl geçti clarke" dedi raven

"iyi geçti şenlik için hazırım" diye cevap verdim ve bellamy'e bakındım "bell nerede"

" biraz zamana ihtiyacı var" dedi o " ne olduğunu bize anlattı "

" özür dilerim O seni görünce anlatacaktım ama hiç görmedim şu ana kadar" O hem en yakın arkadaşım hemde kardeşim gibiydi

" hala kardeşimsin" dedi ne düşündüğümü tahmin ederek

bellamy'i arkadaşlarıyla takılırken gördüm yanına gidip konuşmak istedim " hey bell, konuşabilir miyiz?" uzağa doğru yürüdük

" biliyorum acıtıyor ama hala gelip bizle takıla bilirsin"

" acıtmıyor" gülümsedi " aştım onu Clarke, sadece öbür arkadaşlarımla takılmak istedim "

biliyorum sadece hislerini saklamaya çalışıyordu "bell biliyorum üzülüyorsun sadece saklamaya çalışıyorsun "

" bir şey saklamaya çalışmıyorum. son iki yılımı seninle geçirdim hiç uğruna. sadece bunun bir hiç olduğunu daha önce fark etseydim"

"öyle demek istemedin. son iki yıl iyiydi seni hala seviyorum bell ama sadece o şekilde değil" gözlerinden akan yaşlara baktım " özür dilerim bell"

" hoşça kal clarke" dedi ve arkadaşlarının yanına doğru yürüdü

bende oraya çöküp ağlamaya başladım

" Clork ? " etrafıma bakındım ve Lexa'yı gördüm " iyi misin? yani kesinlikle değilsin ama neyse ne demek istediğimi anladın sen "

kıkırdadım " tesselli etmede berbatsın lexa" gözümdeki yaşları sildim

" pek benim olayım değil" gülümsedi ve yanıma oturdu " konuşmak ister misin clork sabahta ağlıyordun"

" benden nefret ediyor " kimin hakkında konuştuğumu anlamadığını görünce " bellamy " diye ekledim

" neden biri senden nefret etsin ki Clork "

" bell den ayrıldım ve şimdi de benden nefret ediyor" göz yaşları tekrar dökülmeye başladı

" bilmem bence nefret etmiyordur clork "

" gerçekten berbatsın bu işte " dedim gülmeye çalışarak ne kadar kötü de yapsa teselli etmeye çalışması beni daha iyi hissettirdi
Ben iyice sakinleşene kadar orada durduk elinden geleni yaptığını görüyordum

" nereden bildin burada olduğumu?"

eliyle uzaktaki masaları gösterdi " şuradaydım sonra seni bellamy le konuşurken gördüm bellamy sinirli ve ağlayarak geliyordu sonra bende seni üzgün gördüm geleyim dedim"

" yani beni izliyordun " pişmiş kelle gibi sırıtmaya başladım

"hayır, sadec..."

"şaka yapıyorum lexa gelip beni kontrol ettiğin için sağol" Daha iyiydim şimdi

ayağa kalktı " geri geliyor musun şenliğe" diye sordu

" gelip bizimle otursana lexa"

" oturmasam daha iyi arkadaşlarıma nereye gittiğimi söylemedim dönsem iyi olur"

" arkadaşın değiller sanıyordum"

" öyleler sadece tam olarak değiller clork dün söylediğim gibi"

" niye seninle senin için arkadaş olduklarını düşünmüyorsun ki "

" hoşlanmak için zor bi karakterim var clork"

" ben hoşlanıyorum" gülümsedim ne kadar garip bi cümle kurduğumu fark ettim

" ama beni tanımıyorsun clork"

" yeterince tanıyorum " 1 hafta önce çok farklı düşsemde şimdi lexa nın çok iyi olduğunu düşünüyorum

" oda da görüşürüz clork"

" görüşürüz lexa"