O özel (clexa)

anlaşma

Lexa'dan

Uyandığımda Clarke kollarımın arasındaydı kafamı boynuna bastırdım ve derin bir nefes aldım bütün gün burada böylece yatmak istiyordum. Clarke'ın uyanık olduğunu biliyordum çünkü elimi okşuyordu ama hiç bir şey demedim sadece uzandım.

biraz zaman geçince Clarke kalkmaya çalıştı ama kalkmasına izin vermedim kendime doğru çektim. "hayır, daha değil"

" Lexa!" elimden kurtulmaya çalıştı

" hayır"

bana doğru döndü " yataktan kalkmalıyız"

" hayır daha değil"

eğildi ve burnuma bir öpücük kondurdu " üzgünüm " dedi ve hızlıca kalktı.

" bir gün, bütün gün yataktan çıkmayacağız"

" kulağa hoş geliyor lakin İngilizce ödevimiz var" yanında getirdiği çantasından kağıtları çıkardı

" nee?" çok nadiren ödev yapardım şimdi Clarke'la güzel vakit geçirmek varken ödev mi yapacaktık. " bu anı mahvetme yöntemin mi?"

" bu gün yapacağını kendin söylemiştin hatırla bakalım" yüzünde kocaman bir sırıtış vardı

" akşam yapsam" gidip yanına oturdum

" olmaz şimdi yapacaksın sana yaptırmazsam yapmayacağını biliyorum"

"bir anlaşma yapsak"

"ne anlaşması?"

" yaparım ama bir sonraki hafta sonu benimle uzaklara gelirsen"

" uzaklara?"

" evet. Cuma günü okuldan sonra çıkarız ve bütün hafta sonu uzakta oluruz. başka hiç bir şey yok sadece biz"

düşünüyor görünüyordu " bütün hafta sonu mu?"

" evet" cevabını beklemeye başladım

" olur, anlaştık" elini uzattı bende sıktım

" sonra caymak(vazgeçmek) yok"

" tamam söz" aniden çok heyecanlanmıştım bütün hafta sonu beraber

beceremediğimi anlayana kadar ödevi yapmaya devam ettim. zaten Clarke kaleme basıp durunca odaklanmak çok zor oluyordu.

" bana bunu neden yaptırdığını anlamıyorum"

" çünkü yapman gerek geçebilmen için"

" hayır gerekmiyor" kafası karışmıştı " yani geçmem gerekmiyor" geçmişim geçmemişim umurumda değildi. önceden de Clarke söylemiştim okula şimdiden çalışmak istemediğim için gidiyordum.

" geçemezisen üniversiteye nasıl gitmeyi düşünüyorsun"

" üniversiteye gitmeyeceğim"

Clarke kağıdı bıraktı elinden ve bana baktı

" üniversiteye gitmiyor musun?"

" hayır"

" peki o zaman ne yapacaksın"

"aile şirketini devir alacağım" ailemin benden yapmamı istediği şeydi. eğer okula gitmiyor olsaydım şuan bile onlar için çalışıyor olacaktım

Clarke ayağa kalktı

" ne oldu?" önümde duruyordu

" bu artık birlikte olamayacağımız anlamına gelir"

" neyi kastediyorsun"

" ben üniversiteye gitmek istiyorum" yüzünde endişeli bir ifade vardı. " ben başka yere taşınırım ama sen hala burada kalmaya devam edersin"

elini tuttum ve onu bacağıma oturttum

" Clarke bunları konuşmak için bol bol zamanımız var"

" ama mezun oluyorsun, bu son yılın" endişeli bakışı hala üzerindeydi

"o zaman benimde sana yakın bir yerlere taşınmam gerekir" yanağından öptüm ve hemen konuyu değiştirdim " ee ne olmak istiyorsun"

" Doktor. annem gibi. insanlara yardım etmek onları kurtarmak istiyorum" bu konuda çok heyecanlı görünüyordu. bence çok güzel bir doktor olacaktı "peki ya sen ne olmak istiyorsun"

" nasıl yani, az önce aile işlerini devir alacağımı söylemiştim"

" evet ama ne olmak istiyorsun, senin istediğin ne"

"ben..." durdum, nasıl cevap vereceğimi bilmiyordum daha önce kimse bana bunu sormamıştı " bilmiyorum daha önce hiç bunun hakkında düşünmemiştim"

" kendi istediğini yapman lazım ailenin senden istediğini değil bu senin hayatın kararlarını sen ver"

ne olmak istiyordum???

______________________

Clarke'dan

Lexa'ya sorduğum sorudan beri dikkati dağılmış duruyordu. önceden bunun hakkında nasıl düşünmez

kahvaltı yamak için aşağı inene kadar çalıştık

" İndra küçükken ne olmak istemiştin" diye sordu Lexa sanırım bu konuya kafayı takmıştı.

" ne demek istiyorsun Lexa"

" bakıcı olmak istemediğin açık. seninde olmak istediğin bir şey olmalı"

" bakıcı olmak istemediğimi sana düşündüren ne?"

" kimse bakıcı olmak istemez"

" ben böyle düşünmüyorum işimi seviyorum"

" kim yemek yapıp insanların dağıttıklarını toplamak ister ki"

" Sen benim ailem gibisin. senin büyümeni izledim, seni mutlu oluşunu, üzgün ve sinirli oluşunu gördüm. İlk adımlarını atarken yanındaydım. İlk dişlerin çıktığında. hepsinde yanındaydım bunu kim sevmez ki"

Lexa sessizce oturdu duygulanmış ve ne diyeceğini bilmiyormuş gibi görünüyordu. Kalktı ve İndra'ya sarıldı

yemeği bitirdikten sonra çıkarken İndra seslendi "Komutan"

ikimizde ona döndük " Küçükken hep bir ordunun başında onlarla beraber savaşan bir komutan olmak istemiştim"

Lexa İndra'ya gülümsedi ve beraber yukarı çıktık

***

" ee ne olmak istediğini buldun mu?" diye sordum ödevi bitirip yatağa oturduğumuzda

" hayır, sanırım sadece aile şirketini devralıp aile ismimizi korumak istiyorum"