O özel (clexa)

Bellamy ???

Medya: Lexa ve Clarke

Clarke'dan

Koltuktan kalktım telefonuma bakındım Lexa'nın numarasını bi kağıda yazıp telefonumun yanına bıraktığını fark ettim ve cebime koydum yukarı çıkıp annem evde mi diye baktım daha evde değildi

dün olanları konuşmam gerekiyordu anahtarlarımı aldım ve arabaya bindim nereye gideceğimi bilmiyordum Octavia'yı aradım kapalıydı Lincoln'u aradım oda kapalıydı dün gece birlikte geçireceklerini söylemişlerdi Raven'ı arayacaktım ki şarjım bitti bende evine gittim

" günaydın Clarke " Raven'ın ailesini çok tanımıyordum çünkü onlarla iyi geçinemiyordu çok fazla evde kalmazdı ya bende ya O'larda kalıyordu

" günaydın bayan Reyes, Raven evde mi"

" hayır değil, sizle maça gittikten sonra biriyle buluşacaktı" gözlerini devirdi " ne zaman gelir bilmiyorum"

" sağolun bayan reyes sonra görürüm onu" buluşma mı neyse tekrar arabaya döndüm Monty'nin evine gittim oda Jasper'la berabermiş oda evde yoktu niye konuşmak istediğimde kimse yoktu

arabada oturup kiminle konuşabileceğimi düşündüm Lexa'yla konuşabilirdim ama istemiyordum zaten biriyle konuşmaya çalışmamın sebebi oydu zaten geriye sadece bi kişi kalmıştı

kapıyı çaldım ve bi kaç saniye sonra açıldı

"Clarke"

" merhaba bellamy. "

" ne istiyorsun Clarke, Octavia burda değil"

" biliyorum seni görmeye geldim" biraz düşündükten sonra beni içeri aldı " biliyorum hala benden nefret ediyorsun ama.."

sözümü kesti " senden asla nefret edemem Clarke"

" konuşmam lazım bell biriyle yoksa içimi yiyicek bu" ağlamaya başladım

oturduk ve konuşmaya başladık Lexa'nın bana anlattığı kazayla ilgili herşeyi anlattım öpüşme kısımlarını atlayarak ve Lexa'nın olduğu kısımları

" sadece annemin neden bana doğruyu anlatmadığını anlayamıyorum bell "

" çok üzgünüm Clarke. belki seni üzdüğü kadar onuda üzmüştür ve senin üzülmeni istememiştir" her zaman o güvene bileceğim biriydi kollarını belime doladı ve beni kendine çekip sarıldı bende kollarımı boyna doladım dudaklarını dudaklarıma bastırdı elimi yanağına koydum ve karşılık vermeye başladım

geri çekildim " Clarke?? " dedi yumuşak bir sesle

" yapamam bellamy. " hemen kalktım ve kapıdan çıktım arkamdan "Clarke " diye bağırdı ama geri dönmedim

________________________________

Lexa'dan

Daha Clarke'dan haber almamıştım bütün gün bekledim ama hiç bir şey yok evine gitmek istedim ama gitmemem gerektiğini biliyordum

benimle konuşmak isterse konuşacaktır

" Lexa" annem yemek masasında oturuyordu

" efendim" onunla çok konuşmazdık kampa gittiğimden beri ilk defa görüyordum onu

" aç mısın? İndra ya bir şeyler hazırlatabilirim" İndra benim bizim hizmetçimizdi. evin bütün ihtiyaçlarını o görürdü. onu çok severdim ve elimden geldiğince yardım ederdim

" kendim alabilirim" İndra evin temizlikçisi olabilirdi ama benim için ailem gibiydi evin bahçesindeki kulübede kalıyordu ve ben kendimi bildim bileli benim yanımdaydı

dolaptan kendime yemek çıkarıp masaya oturdum " kamp nasıldı"  niye soruyordu ki sanki umursuyor muydu

" iyi"

" güzel. bugün babanın yanına Chicago ya uçuşum var. salıya kadar burada olamayacağım İndra'yla iyi geçin"

" her zamanki gibi" dedim gözlerimi devirim  çok nadir evde olurlardı zaten hep İndira ve ben

" kuralları biliyorsun Lexa, parti yok"

" biliyorum" yemeğimi yedim ve odama çıktım hala Clarke dan haber yoktu

Lütfen benden nefret etme Clarke

_________________________________

Clarke'dan

ağlayarak üst kata çıktım annem arkamdan " Clarke, çoook özür dilerim" diye bağırdı onu dinlemedim bana Lexa'nın ailesinden bahsetmemişti ona bana Lexa'nın söylediğini söylemedim. Annemle çok yakındık neden sadece gerçeği söylemedi ki babamın nasıl öldüğü için üzgünüm ama geçmişi değiştiremem sadece neden bana bi hikaye uydurdu işte bu yüzden sinirliydim

elimi cebime attım ve Lexa'nın numarası yazan kağıdı çıkardım ve telefonumu şarja takıp mesaj attım

ben: Hey Lexa, Ben Clarke sadece gelip konuşabilir miyim senle diye merak etmiştim

anında cevap vermişti

Lexa: evet tabi, sana konum atıyım, 317 Polis sk.

ben: tmm

anahtarlarımı aldım ve aşağı indim " nereye gidiyorsun Clarke"

" bir arkadaşıma"

" konuşmamız gerek clarke"

" ben konuşmak istemiyorum beni bekleme sen akşam"

"Clarke" dinlemeden çıktım