Na een lange koetsrit staan we voor de ingang van het kasteel.
Er komt een man in een pak aanlopen gevolgd door de man van de zoektocht, de man die mij zo diep in mijn ogen keek.
De eerste man opent mijn deur terwijl de man van de zoektocht me uit de koets helpt.
"U ziet er werkelijk prachtig uit Lady Loren." Ik kijk de man met grote ogen aan omdat hij mijn naam nog weet.
Ik schud even met mijn hoofd om mezelf weer bij de les te brengen.
"Hartelijk bedankt! Uw vertoning is ook niet verkeerd!"
Oh ik hoop dat mijn woorden niet onbeschoft worden opgevat.
Maar als de man zachtjes begint te lachen zakt alle stress weg en kan ik weer rustig de trap verder oplopen.
Boven aan de trap maakt de man nog een buiging en antwoord ik met een revérence.
Voordat hij zich omdraait en het kasteel verder in loopt zegt hij nog heel zacht. "Welkom thuis!".
Ik heb hem vast verkeerd verstaan.
De volgende meneer in uniform komt al op me aflopen.
"Zou ik u naar de trap mogen begeleiden." Hij houd zijn arm gebogen voor me.
"Heel graag zelfs!" Ik steek mijn arm meteen door de zijne.
Ook deze meneer grinnikt om mijn reactie.
Een goed gevoel bekruipt me.
Een gigantische deur, die door twee wachters wordt geopend, onthuld een bruisende balzaal.
Honderden meiden lopen rond in jurken, in alle kleuren van de regenboog.
Overal staan en hangen mooie boeketten met witte bloemen.
Het enige dat me nog scheidt van deelname aan dit prachtige feest is een gigantische trap.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
"Lady?!-" Ik kijkt de meneer, die me hierheen heeft begeleid, aan. "U mag zich de trap op begeven."
Ik geef hem een uitbundige glimlach voordat ik nog een revérence maak.
Ik haal nog even diep adem voordat ik verder richting de trap loop.
Voorzichtig pak ik een deel van mijn jurk vast.
Langzaam en zo elegant mogelijk begeef ik me de trap op.
Na een paar treden klinkt er opeens een heel luide stem door de ruimte.
"Ik presenteer u Lady Loren Thompson!"
Van schrik kijk ik even om naar de omroeper.
Hij schenkt me een aanmoedigende glimlach die mijn glimlach nog verder vergroot.
JE LEEST
A Royal Scar
Short StoryLoren Thompson is een normaal dorpsmeisje. Ze is altijd vrolijk en heel erg gelukkig. Haar leven begint alleen anders te worden als door het hele land opeens een zoekactie bezig is. Niemand weet waar naar of voor wie ze zoeken. Het enige dat bekend...
