A Royal Scar

07 - Achteraf

Gewillig zoen ik terug.

Maar als hij me weer los gelaten heeft, vraag ik toch verward. "Waarom mag je me nu opeens wel zoenen?"

Andrew en zijn ouders grinniken. En ik blijf ze alleen maar verward aan kijken.

"Dit hier, meid.-" De koningin wijst naar mijn litteken. "Is het koninklijke teken."

Als mijn frons alleen maar groter wordt pak Andrew mijn beide handen vast en zegt. "Jij bent degene waar we naar zoeken. Jij bent mijn ware liefde!"

Langzaam dringt tot me door wat hij zegt.

Dus ik mag trouwen met Andrew!

"Weet je, zoon. Zelfs al had ze het koninklijke teken niet gedragen, dan had je alsnog onze toestemming gekregen om met Loren te trouwen. Kijk wat ze heeft gedaan." De koning gebaart naar Caroline die vredig in haar wiegje ligt te slapen.

Andrews mond valt open. "Jij hebt Caroline in slaap gekregen?"

"Ja, is daar iets bijzonders aan?" Vraag ik terughoudend.

Andrew is te geschokt om te reageren, dus beantwoordt de koningin mijn vraag. "Caroline is heel kieskeurig in de mensen die ze aardig vindt. Ze heeft eigenlijk nooit iets met vreemden, ze begint dan altijd heel hard te schreeuwen. Maar als het jou wel gelukt is, betekent dat dat jij een heel goed hart hebt."

"Dus ik was zonder mijn litteken ook al door de koninklijke keuring gekomen!" Lach ik.

De koningin knikt blij.

"Volgens mij moeten wij nog wat afmaken Loren!" Andrew houd zijn arm gestrekt voor mij.

Ik leg mijn arm op de zijne en antwoord zelfverzekerd. "Dat moeten we zeker."

Andrew neemt me mee naar de dansvloer waar hij me direct ronddraait. Ik kom met mijn rug tegen zijn buik aan.

Ik kijk omhoog in zijn ogen.

"Ik hou van je Loren!" Fluistert hij in mijn oor. "Ik hou ook van jou Andrew!"

Andrew draait me weer terug en houdt direct mijn middel vast.

Hij lift me de lucht in en zet me na een paar rondjes weer zachtjes neer.

"Ik laat je nooit meer gaan." Zegt Andrew voordat hij in het bijzijn van iedereen in de balzaal zijn lippen op de mijne plant.

Passie, liefde en lust is alles wat er op het moment om ons heen hangt.

De rest van de avond hebben Andrew, Emmy, Soph en ik samen gedanst, gesprongen en gelachen.

Het was de beste avond van mijn leven.

Ik voelde me eindelijk volledig gewaardeerd.

Deze mensen hier accepteren me om mijn hele zelf, ook het stukje met het litteken.

Weet je eigenlijk ben ik achteraf ontzettend blij met mijn litteken!

En nu snap ik ook eindelijk wat mijn vader bedoelde met 'Alles is achteraf belangrijk!'

Je wilt weten hoe het is afgelopen met Loren?

Nou ondanks de vele prinsessenlessen is ze altijd haar vrolijke en spontane zelf gebleven.

Natuurlijk is ze met Andrew getrouwd en ook hun 5 kinderen lieten niet lang op zich wachten.

Samen zijn ze een perfect koningspaar geworden.

En het litteken?

Dat wordt nu altijd met trots gedragen door Loren.

En ze weet zeker dat over 100 jaar weer een meisje haar prins vind.

Net als zij de hare vond!

EINDE