Blind Heart

it's not too late

AUTHOR'S NOTE: hi guys, thanks po ulit sa mga nakaabot nito. ayun . isang chapter na lang tapos na'to , :)

CHAPTER 19:

<NATHAN’S POV>

Ano ba itong nangyayari sa akin?!

Bakit ako nagkakaganito?!

Ano ba talaga ang nararamdaman ko para sa kanya?!

Nandito ako ngayon , umiinom sa loob ng kwarto ko.

Hindi ko din alam kung bakit ko ginagawa ito. Feeling ko kasi, me mali akong nagawa.

No. rephrase. Me mali talaga akong nagawa

Nung araw ng birthday niya, susunduin ko sana siya pero nakita ko si Nancy

Inaya niya ako sa garden kasi me sasabihin daw siya

Gusto niya lang pala makipagbalikan sa akin.

Nung sinabi niyang huwag kong lokohin ang sarili ko at huwag kong gawing rebound si Tania, napaisip ako.

Hanggang sa nakita kami ni Tania, hindi ko siya magawang habulin o ikamusta man lang after ng pangyayaring iyon..

Napakalungkot ng mata niya nun. Pero pinigilan ko ang sarili kong hindi siya habulin,

Natakot akong baka tama ang sinabi ni Nancy sakin,, na ginagawa ko lang rebound si Tania, nang hindi ko napapansin.

Mas masasaktan lang siya kung sakaling ganun ang mangyari.

Ayoko iyong mangyari sa kanya

Naalala ko ang mga ngiti niyang napakainosente, ang tawa niyang parang bata, ang malambot niyang labi nung nahalikan ko siya

SH*T!! bakit hindi ka maalis sa isipan ko?!

Then out of the blue, nagflash sakin yung malulungkot niyang mata nung nakita niya kami..

Nung umiiyak siya sa park nung nakita ko siyang nakaupo lang dun kahit umuulan

Gusto ko siyang yakapin, pero pinigil ko ang sarili ko.

Nakiusap akong huwag siyang umiyak kasi ayoko siiyang nakikitang sobrang nasasaktan dahil sa akin.

“TANGA KA BA?! BAKIT KA NAGPAPAULAN?!”-ako

“bakit Nathan?. Bakit?! me kulang ba sa akin?!”- siya

“Tania..”- ako

“sabihin mo Nathan,, ano kulang sa akin?!”-siya

“ah ou nga pala, bakit pa nga ba ako nagtatanong, from the start pa naman ,, alam naming si Nancy lang ang nasa puso.”-siya

“ (*sob*) pero ako (*sob*) ito tanga (*sob*) umasa na kahit papaano (*sob*) mapapalitan ko siya (*sob*)jan sa puso mo. (*sob*). Pero mali pala ak(*sob*)”

“Tania, I’m sorry. Pls. huwag kang umiyak” –Nathan

“look Tania, wala kang kasalanan sa lahat… ako ang may kasalanan”- ako

At niyakap ko siya. Tapos umalis na ako. Baka masaktan lang lalo siya

“alam mo Nathan (*sob*), kung ano ang pinakahiling(*sob*) ko na lang ngayon(*sob*)?!”-siya

“(*sob*) . hiling ko na (*sob*) SANA  (*sob*) BUMALIK NA LANG TAYO SA TIME NA HINDI MO AKO PINAPANSIN AT WALA KANG PAKIAALAM SA AKIN” –siya

“alam mo(*sob*) kung bakit? (*sob*) nang sa gayon (*sob*) hindi ganito kasakit (*sob*) kahit na magkabalikan kayo(*sob*)”

Huwag kang umiyak pls. umalis na siya. Pero bumalik din

“NATHAN! MAY GUSTO PA  AKONG SABIHIN SA IYO!KAHIT SA HULING (*sob*) PAGKAKATAON(*sob*) GUSTO KO LANG SABIHIN NA (*sob*)…

“I LOVE YOU”

O_O

“ I LOVE YOU VERY MUCH”

O_O

“10 YEARS NA KITANG GUSTO”

10 years?!

“10 YEARS NA KITANG MINAMAHAL”

Ako ang tinutukoy nila?

“10 YEARS NA AKONG LAGING TUMITINGIN SAYO FROM A DISTANT”

Pero bakit?

“AT 10 YEARS NA AKONG UAMASAM NA SANA, TAYO ANG MAGKATULUYAN IN THE END”

“NA MAGIGING KATULAD AKO NG MGA PRINSESA SA FAIRYTALE, NA MAGKAKAROON NG HAPPY FINALE.”

“(*sob*) pero sa tingin ko(*sob*) kaylangan ko ng (*sob*) tumigil.”

Then umalis na siya pero nagulat na lang ako nung hinalikan niya ako.

Gusto ko siyang yakapin ng mahigpit

Nararamdaman ko ang luha niya dahil sa paghalik sa akin.

Pero pagkatapos nun,, umalis na siya ng tuluyan

TANIA. TANIA. TANIA.

Ano na gagawin ko?

Sa sobra kong inis,, napasabunot ko na ang sarili kong buhok,, naguguluhan ako.

“she’s leaving mom. Susunod po siya sa parents niya sa States….”

“she’s leaving mom. Susunod po siya sa parents niya sa States….”

“she’s leaving mom. Susunod po siya sa parents niya sa States….”

“she’s leaving mom. Susunod po siya sa parents niya sa States….”

Aalis siya?!

Hahaha.nathan.nakakatawa ka.

Hi Nathan. Kumusta

waaaah ang sama mo.. ikaw na nga nagnanakaw ng halik jan, ikaw pa nang-iinis. Kala mo ah, grabe na chansing mo sakin

Hahahahha. Tama na Nathan. Nakikiliti ako

Nathan…

Nathan…

Nathan…

AALIS NA SIYA!

At bigla na lang akong napaluha.

“kuya, hindi pa huli ang lahat”

Napatingin ako.. si Eri

“kung mahal mo siya, huwag mo nang sayangin ang oras mo kakainom at kakamukmok dito”

“sana this time, matino na yang utak mo at alam mo na ang tunay na nararamdaman mo at ang dapat mung gawin”

it's not too late. she's right, it's not too late

Thanks eri.