Blind Heart

i love you and goodbye

AUTHOR'S NOTE: hi guys :) ayun , ako ay nagbabalik, kung napapansin niyo po , medyo mabilis ang flow ng story,, kasi po ang katunayan niyan nung ginagawa ko toh, patapos na ang christmas vacation kaya minamadali ko ang pagtapos. so ayun :)

salamat po ulti sa mga nakakapagbasa. i love you all :)

ai ou nga pla! ang masasabi ko lagn sa chapter na itoh ay .....NAPAKAEMO!!!! hahahha

*******************************************

CHAPTER 16:

<TANIA’S POV>

Ilang days na ba simula nung nakita ko sila.

Hindi ko din alam.

Para kasing nagstop bigla ang mundo ko.

Ang OA mang sabihin pero ngayon naiintindihan ko na ang nababasa ko sa mga istorya na once dumating na yung time na sobra kang masasaktan, wala ka nang mapapansin kundi ang puso mong tumitibok pa rin para sa kanya, pero puno na lang sakit.

“nanay ising, lalabas lang po ako ah,,”-

“ Tania anak,, ok ka na ba?! , sure ka bang lalabas ka. ?! “

“opo nay.. ako pa, atapang a-bata kaya to”- ako habang pilit na ngumingiti

Yun lang naman ang magagawa ko ii,, ang piliting ngumiti.

Hindi ko alam kung saan ako pupunta.

Aa siguro sa village park na lang.

Hindi ko hilig magpunta dun pero ngayon, yun lang ang lugar na naiisip ko.

Palakad ako ng..

Sa isang bahay

Nathan?!

Ou nga pala kavillage ko din si Nancy,, pero hindi ko alam na madadaanan pala bahay niya papunta sa park

Bakit ganito

Nathan nami-miss na kita,

Magkahawak sila ng kamay habang papasok ng bahay nila Nancy

Napaluha ako.

Kailangan ko ng umalis. Kailangan

Tumakbo na ako papunta dito sa park

Time passed. Pinagmamasdan ko lang ang mga batang naglalaro habang nakaupo dito sa swing

Ang saya nila. Sana ako din.

Hanggang sa maghapon na. at tumakbo sila palayo, hindi ko alam kung bakit. Pero nagmamadali sila,, ano meron?

(*patak ng ulan*)

Tinaas ko ang palad ko para saluhin ang ulan. Kaya pala sila nagsi-alisan,, umuulan na kasi.

Ang dilim ng langit.

Bigla akong napangiti. Pero this time, yung totoong ngiti, pero mapait.

“nakikisimpatiya ka rin sa akin ah. pero anyway , salamat” sabi ko habang nakangiti sa langit

“TANGA KA BA?! BAKIT KA NAGPAPAULAN?!”

Tiningnan ko siya.

O_______________O

(________   __________)

Bakit ka pa nagpakita ?! hiindi ba pwedeng hayaan mu na lang ako?! Magiging ok na din naman ako ii.

Umalis ka na .

Umalis ka na Nathan.

Pero imbes na paalisin ko siya..

“bakit Nathan?. Bakit?! me kulang ba sa akin?!”- ako

Yun lang ang nasabi ko.. out of the blue, yun ang lumabas sa mga bibig ko.

Tiningnan ko siya,, hindi siya sumasagot

“Tania..”- siya

“sabihin mo Nathan,, ano kulang sa akin?!”

“ah ou nga pala, bakit pa nga ba ako nagtatanong, from the start pa naman ,, alam naming si Nancy lang ang nasa puso mo.”

Again. Tinraydor na naman ako ng luha ko

“ (*sob*) pero ako (*sob*) ito tanga (*sob*) umasa na kahit papaano (*sob*) mapapalitan ko siya (*sob*)jan sa puso mo. (*sob*). Pero mali pala ako(*sob*)”

Tahimik pa rin siya sa akin, hindi ko alam kung nakatingin siya sa akin, kasi sa iba ko binaling ang paningnin ko

“Tania, I’m sorry. Pls. huwag kang umiyak” –Nathan

Sana nga Nathan ganun kadali hindi umiyak.

“look Tania, wala kang kasalanan sa lahat… ako ang may kasalanan”- siya

So parang inamin din niya talaga na hindi totoo yung mga pinakita niya sa akin.

Yumakap siya sa akin at umalis na din                             

So this is a goodbye?!

Pero bago siya tuluyang umalis …

“alam mo Nathan (*sob*), kung ano ang pinakahiling(*sob*) ko na lang ngayon(*sob*)?!”

Tumigil siya at nilingon ako.

Tuloy pa rin sa pagpatak ng ulan.

“(*sob*) . hiling ko na (*sob*) SANA  (*sob*) BUMALIK NA LANG TAYO SA TIME NA HINDI MO AKO PINAPANSIN AT WALA KANG PAKIAALAM SA AKIN”

“alam mo(*sob*) kung bakit?(*sob*) nang sa gayon (*sob*) hindi ganito kasakit (*sob*) kahit na magkabalikan kayo(*sob*)”

At tumakbo na ako paalis, pero hindi pa man ako nakakalayo sa kanya .

“NATHAN! MAY GUSTO PA  AKONG SABIHIN SA IYO!KAHIT SA HULING (*sob*) PAGKAKATAON(*sob*) GUSTO KO LANG SABIHIN NA (*sob*)…

“I LOVE YOU”

(*sob*)

“ I LOVE YOU VERY MUCH”

(*sob*)

“10 YEARS NA KITANG GUSTO”

(*sob*)

“10 YEARS NA KITANG MINAMAHAL”

(*sob*)

“10 YEARS NA AKONG LAGING TUMITINGIN SAYO FROM A DISTANT”

(*sob*)

“AT 10 YEARS NA AKONG UAMASAM NA SANA, TAYO ANG MAGKATULUYAN IN THE END”

“NA MAGIGING KATULAD AKO NG MGA PRINSESA SA FAIRYTALE, NA MAGKAKAROON NG HAPPY FINALE.”

“(*sob*) pero sa tingin ko(*sob*) kaylangan ko ng (*sob*) tumigil.”

Tumakbo ako papunta sa kanya.

For the last time,

I gave him a kiss.

Farewell kiss Or whatever.

That’s the last thing I want to do right now..

Tsaka na ako tuluyang tumakbo paalis sa kanya.

Rain never stops

It keeps on falling just like my tears.

GOODBYE NATHAN

I LOVE YOU

IT’S THE END AM I RIGHT!?!

I SHOULD NOW STOP, THOUGH I DON’T KNOW HOW

I LOVE YOU