Veronica's P.O.V.
after years i finally saw my brothers. after many years of longing and crying waiting for a family to come. What do i expect of a workaholic mother. A father who forgot me. brothers who never knew me.
They think of me as a weirdo and mysterious girl. but the truth is im just afraid of being of rejected. im just a girl prentending to be strong but the truth is that I spent my nights crying. crying my self to sleep.
Calling mom...
"Yes?"
"Hi ma"
"B-busy ako anak. Call you later."
Call Ended..
Hayy... wala lang "hello" o "kumusta kana anak?"
What do i Expect?
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Maaga akong pumunta sa school para maka hanap ng magandang pwesto yung walang iistorbo. maaga pa naman eh 6:47 pa 8:45 pa class ko.
"Maaga ka pala weirdo" attention seeker talaga to si Beth. Si Beth ang class president namin pero ewan ko sakanya bat ako palagi ang palagi niyang pinag tritripan. hindi ko kasi siya pinapansin.
umopo nalang ako at tumingin sa kawalan.
Dumating na ang iba kong kaklase at syempre nandito rin ang mga kuya ko.
"GOODMORNINGGGGG CLASS!" syempre bumati sila ako nalang ang hindi. im not very vocal kagaya ng sinabi ko they never heard my voice.
"So meron tayong new student kasi late siya nag enroll, Mr. Park please come inside."
wait...is that----
"Nica?" agad naman ako umiwas ng tingin
"So dito ka pala nag aaral. long time no see Nica" I stayed silent.
Bat sa lahat ng new students ang bestfriend ko pa nung grade 6
"Kindly introduce your self Mr. Park" agad naman siya tumayo at pumunta sa harapan.
"My name is Caleb Zander Park. Half chinese and Pinoy" umupo ulit siya sa tabi ko and we stayed silent at nakinig sa discussion.
"CLASS DISMISSED" agad sila nag labas at ako?.... nasa ilalim ulit ng puno at nag basa ng libro.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
habang nasa ilalim ako ng puno merong tumabi sakin.
"Hey, im Seylean" sabay abot niya sa kamay niya. Tinanggap ko namn ito kasi mabait siya. Pano ko nalaman? Secret...
"Im Veronica" nalaglag ang kanyang panga. Shock ata? Sino hindi. Im snobish kasi maraming fake friends pero parang may iba sakanya.
"I think this is the start of a wonderful friendship" Sabi ni Seylean at ngumiti. Hindi ko nalang siya pinansin at nag basa ng libro ulit.
"Anong dorm room number ka?"
"569" matipid kong sagot. im still dont know this girl personally except the fact that she is the sister of Caleb.
I left her and immediately went to my dorm and slept.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
*knock...*knock...
agad kong tinignan kung sino ang kumakatok sa kwarto ko ng 4 pm...tagal ko pala natulog 1 pm out namin sa school eh.
"Hey, friend"
"Anong ginagawa mo di---" Di ko natapos ang sasabihin ko ng bigla niya akong niyakap
"I miss you, Nica" Ok aaminin ko namiss ko rin ang bestfriend ko si ... Caleb. Siya lang ang nakaka alam ng mga sekreto ko at kung baklit ako tahimik at pinag mamasdan lang ang mga tao.
Agad akong bumitaw sa yakap at pinapasok siya sa dorm ko.
"Juice, Coffee, tea or water"
"Tubig lang" agad naman ako kumuha ng tubig at umupo sa couch para mag usap kami.
"So hows life?" tanong ko sakanya kasi sobrang awkward
"Cut the crap Nica. Bat ka hindi nag paramdam sakin?" agad naman ako umiwas ng tingin
"You know why" I looked him straight in the eye and stared at his eyes coldly.
"Akala ko hindi kana mag paparamdam sa papa mo. cause he freaking said to the media that his daughter died"
"Get out" I coldly said to him
"Nica stop running away from all your problems and face them."
"I SAID GET OUT!" agad naman siya umalis at ako?
Umiyak... im not tough im just a great pretender.
Sinabi ni dad na patay ako kasi nag divorce sila ni mama nun at ako syempre pumunta kay mama at ayun nagalit si papa so he told the media that I freaking died. Sucks right? kaya nga hindi ako kilala ni Kuya eh.
Umiyak lang ako ng palihim at nakatulog.
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
medyo mahaba tong chapter nato
COMMENT - vote - SUGGEST
YOU ARE READING
My Brother And I (ON HOLD)
Teen FictionMARTINEZ Start: september 16, 2017 Finished: Ps. I changed my username!