¤¤13¤¤

1K 128 55
                                    

Ricky's POV:

Μπήκα μαζί με την Άλι μέσα στο δωμάτιο της.

Ήταν ξαπλωμένη με μάσκα οξυγόνου στο πρόσωπό της.

Κοριτσάκι μου.

Εγώ φταίω για όλα γαμώτο.

"Άρι μου... Ξύπνα... Εγώ είμαι. Η Άλισον. Σε παρακαλώ αγάπη μου άνοιξε τα όμορφα ματάκια σου. Άνοιξέ τα καρδιά μου να σε δω. Να σου πω τι έγινε. Να σου πω τα πάντα. Μόνο σε παρακαλώ ξύπνα" της είπε η Άλι και σταμάτησε για να πάρει ανάσα.

"Είναι και ο Ρίκυ εδώ. Ξέρεις πόσο θέλει να σε δει? Να σου πει τα συναισθήματά του? Ξέρεις πόσο θέλουμε και οι δυο μας να σε δούμε? Απλά μωρό μου άνοιξε τα ματάκια σου και μίλησέ μας" της είπε και με κοίταξε.

"Γιατί είσαι ερωτευμένος με την Αριάνα?" με ρώτησε η Άλι.

"Πού το ξέρεις εσύ?" την ρώτησα σοκαρισμένος.

Αφού δεν της είχα πει τίποτα.

"Μόλις το έμαθα" είπε και έμεινα να την κοιτάω με το στόμα ανοιχτό.

"Αυτό παραδέχομαι ότι ήταν έξυπνο" είπα και είδαμε την Αριάνα να κουνάει την παλάμη της και να πεταρίζει τα βλέφαρά της.

Πήγαμε αμέσως δίπλα της.

"Μωρό μου ξύπνησες. Να φωνάξω έναν γιατρό?" την ρώτησα ανήσυχος.

"Μην φωνάξεις κανέναν. Άλι πραγματικά είμαι τόσο χαρούμενη που δεν είσαι νεκρή. Δεν ξέρεις πόσο χαρούμενη με κάνεις αυτήν την στιγμή. Όσο για εσένα Ρίκυ... Έπρεπε να είμαι έτοιμη να πεθάνω για να μου πεις τι νιώθεις? Τουλάχιστον τώρα μπορώ να κλείσω τα μάτια μου και να κοιμηθώ χωρίς να ξανα ξυπνήσω ποτέ. Θα πεθάνω χαρούμενη. Άλι σε ευχαριστώ για ότι έχεις κάνει για εμένα σε αγαπάω τόσο πολύ. Ρίκυ... Σε συγ-συγχωρώ γ-για ο-όλα" ήταν η τελευταία πρόταση που είπε πριν κλείσει τα μάτια της και το μηχάνημα έδειξε μια ευθεία γραμμή και άρχισε να χτυπάει σαν τρελό.

Αυτό ήταν.

Κρίμα που δεν κράτησε περισσότερο.

1 year later.

Ο Ρίκυ αυτοκτόνησε 3 μέρες μετά από τον θάνατο της Αριάνα. Πριν πεθάνει όμως έγραψε σε ένα χαρτί:

"Δεν υπάρχει λόγος να ζω πλέον. Το άλλο μου μισό είναι νεκρό. Μόνο ο θάνατος θα μας ξανά ενώσει. Ο πόνος που ένιωθα χωρίς αυτήν ήταν αφόρητος. Σκεφτόμουν όλα αυτά που της εκανα. Ήμουν τόσο κακός και άδικος απέναντί της. Δεν έπρεπε. Ίσως ζούσε αν δεν της συμπεριφερόμουν σαν μαλάκας. Όμως τώρα είναι πολύ αργά. Κατάλαβα το λάθος μου. Και δεν πρόκειται ποτέ να συγχωρήσω τον εαυτό μου γι αυτό παρόλο που εκείνη με συγχώρεσε. Με συγχώρεσε για όλα όσα έκανα. Ήταν τόσο καλή. Μωρό μου έρχομαι να σε βρω".

Η Άλισον μετά τον θάνατο της καλύτερής της φίλης έχασε τον εαυτό της. Δεν έτρωγε δεν έπινε τίποτα. Έπαθε κατάθλιψη. Παρ' όλες τις προσπάθειες των γνωστών της να την πείσουν να ζήσει κανένας δεν κατάφερε τίποτα. Ήταν φανερό πως δεν μπορούσε να ζήσει χωρίς την φίλη της.

Στο σχολείο τα πάντα δεν ήταν όπως πριν. Το ντουλαπάκι της ήταν γεμάτο από συγγνώμες και λουλούδια που έλεγαν πόσο λυπούνται για όλα όσα της έκαναν.

Ήταν όμως αργά για όλα αυτά.

Η μητέρα της Αριάνα παρέμεινε η "σκύλα" που ήταν. Έκλαψε για τον θάνατο της κόρης της. Κανείς όμως δεν ήθελε να το μάθει. Κανείς δεν την είδε να κλαίει.

Η γιαγιά της Αριάνα έπαθε καρδιακή προσβολή μόλις άκουσε τα θλιβερά νέα για τον θάνατο της πολυαγαπημένης της εγγονής. Και εκείνη πέθανε και πήγε στον Παράδεισο για να βρει την εγγονή της.

Ο θάνατος της Αριάνα έφερε δυστυχία σε όλους. Μόνο καλό δεν έφερε. Οπότε και όλοι εσείς πείτε συγγνώμη πριν είναι πολύ αργά. Υποστηρίξτε τους αδύναμους πριν είναι πολύ αργά. Πείτε τα συναισθήματά σας στους άλλους πριν είναι πολύ αργά. Μην κάνετε πράξεις που θα μετανιώσετε στο μέλλον. Γιατί ΚΑΝΕΙΣ δεν ξέρει ΠΟΤΕ τι θα γίνει την επόμενη μέρα.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Τhe end {sad end }

Λοιπόν αυτό ήταν το πρώτο τέλος της ιστορίας. Όπως είπα θα έχει και χαρούμενο τέλος.

Θέλω ΟΛΟΙ ΜΑ ΟΛΟΙ να μου πείτε την γνώμη σας για αυτό το κεφάλαιο.

ΕΠΙΣΗΣ ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ ΤΙ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΑΣ ΠΕΡΑΣΕ ΑΥΤΗ Η ΙΣΤΟΡΊΑ (ΑΝ ΣΑΣ ΠΕΡΑΣΕ).

Τα λέμε στο επόμενο με χαρούμενο τέλος ((:

-Η μαμά γίδι που στενοχωρήθηκε με αυτό το τέλος :(((













You Famous? Never [✔️].Donde viven las historias. Descúbrelo ahora