NWB II: Brianna The Bitch

Two

Hindi masyadong masaya ang umaga ko. Weekend ngayon at ngayon din ang alis nila mommy papuntang Tagaytay. Hindi naman na ako pwedeng mag-inarte pa dito so no choice ako kundi ihatid sila kahit palabas man lang ng bahay.

"Have a safe trip mom, dad, Kirby!"

1 week sila doon. Tapos ako maiiwan, lagi na akong nasa bahay nito. Tss, I'll be fvck for seven days, it'll be hell. Good thing there is Daphne and... our plan.

"Okay baby, keep safe huh? Don't do such things." daddy said. Lumapit sakin si mommy then she hug me.

"I love you baby. Take care of yourself okay?" she said.

I nodded then smiled. After loading their things on the car's compartment, they go. Nahuli ko pang nginitian ako ng nakakaasar ni Kirby, inismiran ko lang siya. Well, I feel a little bit envy. Paniguradong magiging masaya sila sa Tagaytay, pero it'll be more happier kung nandon ako. Family bonding sana namin 'yun kung wala na sana akong iintindihin sa school.

Pagkapasok ko ng bahay, biglang nagring ang landline namin kaya sinagot ko na muna.

"Hello? Castillo residence."

(Hello, this is Amanda Merrick. Can I talk to Aliyah, please?) malumanay na pakisabi ng nasa kabilang linya, pero sa boses niya ay parang ka-age lang niya si mom. Napakunot-noo ako, wala naman akong kilalang kaibigan ni mommy na Amanda Merrick.

"Uhm, this is her daughter. They're not here po, kakaalis lang nila for vacation." magalang kong sabi.

(Oh, okay. Uhm, please tell her I called. Thank you, Bree.) the call ended. Napatingin ako sa phone bago ko nilapag. Kilala niya ako? I just shrugged then pumunta na ako sa kwarto ko.

--

"So, you sure? This night? There's no turning back, bitch." Daphne reminded me. Tonight will be the night that I will fall for you-- chos. Tonight, hopefully the first time we'll do bar hopping. I have my freedom so why don't we do this? This is once in a blue moon chance to enter a bar, I'm so damn eager to know what's inside.

"I'm sure as hell, baby. I'll grab the chance, better take this than sorry." I assured her then laughed, she laughed too. This is what I love about our friendship, we both have the same trip. Whatever happens, we wouldn't left each other hanging, we didn't even once. God made us bestfriends 'cause no mom can handle us together. We also have this connection that only us can understand.

We talked about random things then nalaman namin na absent pala ang teacher namin sa klase namin ngayon. Kaya ayun, lumabas kami ng room ni Daf then naglibot kami sa loob ng school. Boy hunt, alam na.

Dito sa school daw na ito nag-aral sila mom and dad. Sa kabilang side sila ng school kasi doon ang buildings ng mga college. Minsan pumupunta kami doon ni Daf, mas marami kasing gwapo sa college eh. I'm NBSB by the way. Oo, sa ganda kong 'to, I never had a boyfriend. Flings? Uhm, marami? Ewan ko basta. Im not conceited or what pero kasi naman, ang daming dikit ng dikit sa aking lalaki at mga nagpaparamdam na daig pa ang multo.

"Hi Brianna!" katulad nitong si-- sino nga ba 'to? Ugh, namumukhaan ko lang siya pero di ko maalala ang pangalan eh. Gian? Gab? Giovanni? Ah basta nagsisimula sa G ang pangalan niya.

Nginitian ko lang siya ng tipid tska nagpatuloy sa paglalakad. Si Daf naman, busy sa cellphone, may katext siguro.

"Brianna!" tawag ulit ni G. G nalang ang tawag ko kasi di ko naman alam ang pangalan niya, di ko matandaan. Pero teka, bakit niya ba ko tinatawag? Nilingon ko siya at tinaasan ng kilay, "Uhm, can we have a date again?"