Miki's POV
Niligpit ko na ang mga gamit ko kasi pupunta na naman ako ng Korea. Doon na naman ako mag tra-trabaho sabi ni Dad, pinagbantaan niya 'ko na kaya niya raw ilaglag ang bata sa sinapupunan ko. Mas lalo akong kinabahan du'n, ayokong mawala ang walang kamuang-muang kong anak, kahit ayoko sa ama niya, ayokong mawala s'ya dahil gusto ko pa siyang makitang lumaki tulad ng mga batang nand'yan. Kagabi matapos namin mag-skandalo ni Dad, umakyat agad ako ng kwarto ko. Pinag-isipan ko ang pag pagtra-trabaho ko sa ibang lugar, 'di rin nagtagal sumang-ayon ako, gusto ko mang lumaban sa Dad ko ngunit hindi ko kaya. Masyado siyang makapangyarihan, kilala na nga ang Santford na pinakauuna na mayaman akalain mo 'yon, pero hindi ko naman kailangan ng pera, sila Dad at Mom ang may kailangan nu'n, hindi kami ni Ate Maikee. Isa lang kaming utusan at salot sa buhay ng magulang namin.
Napaisip tuloy ako asan si Ate at bakit wala s'ya. Pag umaga naman umaakyat 'yun dito eh, ngayon ko lang ata napansin na wala s'ya.
"Ma'am, kanina pa po naghihintay ang sundo niyo," sa sobrang pag-iisip ko hindi ko namalayan na may pupuntahan pa pala ako.
"Sige manang susunod ako." sagot ko tumango naman s'ya at umalis na sa harapan ko. Hinila ko na ang maleta ko at sumakay na sa kotse, wala na akong oras para mag-paalam, sanay na 'ko pag ganito. Walang pake sa buhay parang anino ka lang sa bahay or 'di kaya hangin.
Hindi ko naman sila masisi, gan'yan parents ko eh, wala silang pake sa mga anak nila kahit nasasaktan ka na riyan titingnan ka lang na parang walang nangyari.
"Ma'am, andito na tayo." saad ng driver. Kinuha ko ang black shades ko at sinuot 'yon.
Lumabas na rin ako mula kotse, as usual pinag titinginan na naman ng mga tao, lagi kasi akong napapadaan dito kaya kilala nako bilang tour girl, akala siguro nila simply lang ang ginagawa ko, ang hirap kaya.
"Salamat, manong, paki-paalam nalang ako kay Ate," nakangiti kong wika 'saka lumakad na.
"Ows look who's here?'' siya si Manda, ang babaeng bitch sa campus namin tsk.
Nakakailang lalaki na 'yan pero hindi parin s'ya tumigil, nagdrugs siguro 'to.
"What do you want, Manda?" tanong ko. Ito na naman s'ya gagawa na naman ng eksena para mapansin ng lahat. Such a low class.
"Hmm wala lang, actually pupunta ako ng States ngayon." bulalas niya na may pa tirik-tirik pa sa mata.
"Pakialam ko naman, do I look like I care?" mataray na tanong ko at tinulak s'ya. Wala akong time sa mga taong walang kwenta kausap.
Nagsasayang lang ako ng laway sa kanya, kaya umalis ako du'n. Hindi s'ya importane para pagtuunan ko ng pansin, heller?
***
Nang makarating nako sa Korea nilibot ko ang paningin ko. Ang ganda naman dito, ang presko ng hangin, malinis na paligid, magagandang gusali, magarang sasakyan, almost perfect na talaga parang ayaw ko tuloy umuwi. Iba kasi sa Pilipinas eh nakakabanas.
"Ma'am, this way." Tinuro sa'kin ng babae kung saan ako tutuloy. Well kami lang naman ang may-ari nitong hotel kaya pipili ako kung anong gusto ko.
Tinarayan ko lang ang babae 'saka ako pumasok ng kwarto ko, humiga ako at nagsimula nang matulog, inaantok kasi ako sa napakahabang byahe grabe.
****
Nagising ako dahil sa sinag ng araw. Bumalikwas naman ako para maligo, balik trabaho na naman ako, kailangan kong tapusin lahat 'to as soon as possible.
Nang matapos na akong maligo, bumaba na ako, dumeretso muna ako sa kusina, tiningnan ko ang ref, meron namang natirang pagkain kaya ito muna, hindi ako marunong mag luto eh kaya nag- order na lamang ako.
Pagkatapos kong kumain. Niligpit ko ang pinagkainan ko, syempre hindi rin ako marunong sa gawaing bahay, lagi kasi akong business at sanay ako sa restu kumakain hindi sa bahay, isa pa tinatamad ako, siguro mag ha-hire nalang ako ng maid para sa gawain dito.
***
"Annyeong joh-eun achim! Madam Miki!"
"Good morning, Madam!"
"Hi, Madam Mika!"
'Yan 'yung narinig kong bati sa'kin dito sa kompanya. Ngumiti ako at nagpatuloy na sa paglakad hanggang sa makarating ako sa office ko. Actually ang iba tinatawag ako na Mika at 'yung iba naman Miki, basta 'yun na 'yon.
"Madam Miki, heto na po ang pinapirmehan mo sa'kin," saad ng secretary ko at inabot sa'kin ang sandamakmak na papeles.
Tiningnan ko lang 'yun, ba't ang dami, konti lang naman 'yun ah.
Wag ka ng mag taka Miki, I know na Daddy mo ang may gawa niyan.
Yes my Dad na naman ang may gawa nito, talagang pahihirapan niya ko.
Kinuha ko 'yun at nilapag sa mesa ko, tiningnan ko naman ang secretary ko. Ngayon ko lang s'ya nakitamg nagsusuot ng manipis na tela, kulang nalang makita 'yung katawan, sino naman kaya ang pinagla-landian ng babaeng 'to, wag siyang maglandi sa kompanya ko kung ayaw niyang matanggal.
"Bakit gan'yan ang suot mo? Parang makita na ang hinaharap mo d'yan ah?" tanong ko habang tinititigan s'ya ng mariin. Umasim naman ang mukha niya.
"Ahhm, Madam, may darating kasi mamaya na visistor tap-----"
"Visitor lang pala, pero bakit gan'yan ang suot mo? Pinapayagan ba kitang magsuot ng gan'yan pag humarap sa bisita? 'Wag mo 'kong pahiyain, Samantha, mag bihis ka, ayokong may malandi akong secretary got it?" Taas kilay kong saad. Kasi dapat ako lang ang lumandi. Charot lang.
Napayuko na lang s'ya at tumango. Binaba ko na ang kilay ko at tiningnan s'ya ng maigi. Si Samantha kasi 'yung lagi kong kasama kahit saan ako magpunta pinapasama ko s'ya kahit puro kalandian 'yan, mabait naman s'ya eh, sa mga lugar ko na ngang napuntahan s'ya lang 'yung gusto ko sa naging assistant ko, pumayag naman s'ya sa alok ko.
"Alam mong matagal na kitang secretary, I trust you, samantha, I like you to be my assistant or secretary rather, so 'wag mong hayaan na mawala ang tiwala ko sa'yo, pwede ka nang umalis." I sigh deeply after saying those words.
"Hindi kita bibiguin, Madam." bulong niya pero rinig ko naman. Tumango na lang ako at umupo ulit sa chair ko 'saka pinagtuunan ang napirmahan.
Lahat ng papers dito may nakasulat na mafia. Ano kayang meron sa mafia? I'm starting to get curious, nakakailang check na 'ko sa mga papers, pero iba 'to sa mga na check ko noong nasa ibang bansa ako, ngayon lang ako nakapansin ng ganito, anong meron sa mafia na 'yan? Masasama ba 'yan? Mabait ba? Tao rin ba sila?
Nilapag ko ang eye glasses ko at sumandal sa swevil chair ko, ang daming tanong dumadaloy sa utak ko argh!
*Rnggggg ringgggg*
"Hello? Who's this?"
(Madam this is Samantha, the visitor is here na Madam, ikaw nalang ang hinihintay.)
"Wait for me, I'm coming."
(Ok, Madam, bye)
In-end call ko na at niligpit 'yung gamit ko 'saka ako lumabas. Time to work!
"Oneul naleul chugbog hae."
A/N: ENJOY I HOPE YOU LIKE IT
UNDER EDITING!
nae iyagileul silh-eohaji mal-ayo, dangsingwaneun amu sang-gwan-i eobs-seubnida.
