နာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့.....1:00 AM
ေက်ာ္ေနၿပီ......အျပင္မွာ.....မိုးေတြကလည္း....
သည္းထန္စြာရြာလို႔.....Hun က အခုခ်ိန္ထိ.....ျပန္မလာေသး......
အလုပ္ေတြမ်ားေနတာသိေပမယ့္.......
ဒီေလာက္ညနက္သည္အထိ....
ျပန္မလာေသးေတာ့....စိတ္ပူလွၿပီ.......အိမ္မွာကလည္း......
ကိုယ့္တစ္ေယာက္တည္းမို႔......
ေၾကာက္ေနတာ....တစ္ေၾကာင္းေပမယ့္...
သူ႔က္ုိ....စိတ္ပူေနရတာကပိုသည္.......ဖုန္းဆက္ျပန္ေတာ့လည္း.....မကိုင္.......
တစ္ခုခုမ်ား....ျဖစ္ေနမလားဆိုတဲ့အေတြးက
ေသေလာက္ေအာင္ႏွိပ္စက္ေနတာမို႔.....
ဘုရားသခင္ကိုသာ....အာရံုျပဳထားရသည္...အိမ္၀မွာ.....တေမွ်ာ္ေမွ်ာ္လုပ္ေနေပမယ့္....
ကားသံလည္းမၾကား.....
ကားမီးေရာင္လည္းမျမင္ရ.....သဲသဲမဲမဲရြာသြန္းေနတဲ့...မိုးေရစက္မ်ားႏွင့္..
တစ္ခါခါ..လင္းလက္လာသည့္....
လွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ားသာျမင္ရသည္......မျဖစ္ေသးပါဘူး.....
လမ္းမွာ....တစ္ခုခုမ်ား....ျဖစ္ေနရင္.....အေတြးတို႔က.....ႏွိပ္စက္တာမို႔.....
မိုးေရမ်ားကိုမမႈအား.....
အခ်ိန္ေတြဘာေတြလည္း......မသိေတာ့.....ထီးတစ္ေခ်ာင္းကို.....အျမန္ယူလို႔........
ျခံ၀ကို....ထြက္ၾကည့္ဖို႔....ျပင္ရသည္......ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ပင္.......
ျခံတံခါးကို....တြန္းဖြင့္လိုက္၍.....
ဟိုဟို....ဒီဒီ႐ွာၾကည့္ရေသးသည္.....ဖ်က္ကနဲ.....လက္သြားေသာ.....
လွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ားရယ္......
လမ္းမီးတိုင္မ်ားရဲ႕...အကူအညီေၾကာင့္......
ကြ်န္မဆီလွမ္းလာေသာ........
လူရိပ္တစ္ခုကိုျမင္ရသည္......နည္းနည္းလန္႔သြားေပမယ့္....
ေသခ်ာၾကည့္မိေတာ့မွ......Hun.....ကားလည္းမပါ.....ထီးလည္းမပါ.......
ဘယ္လိုေတြျဖစ္လာတာလဲ.......
KAMU SEDANG MEMBACA
သို႔.....ခ်စ္ေသာဗီလိန္...[ Completed ]
Fiksi Penggemarမာနတရားႏွင့္ စတင္ကာ ႄကမ္းတမ္းခက္ထန္မႈအတိနွင့္ၿပီးေသာ ဗီလိန္တစ္ေယာက္ရဲ႕ အခ်စ္....