Pov Cynthia
"Ze" zegt m'n naam. 'Blijf uit mijn buurt!' Ze komt steeds dichterbij. Ik doe mijn ogen dicht. 'Cynthia doe je ogen open, alsjeblieft...' Die smeektoon... Langzaam doe ik mijn ogen open en kijk recht in die van Casey. De echte Casey! Ik sla m'n armen om haar heen en knuffel haar. Even later slaat ze ook haar armen om mij heen, zo zitten we even.
Pov Casey
Ik laat Cynthia los en help haar overeind. 'Wat is er gebeurd? Waarom is het ineens lichter?' Ze kijkt me verward aan. Ik begrijp het volledig, maar ik kan het haar hier niet vertellen, wie weet wie er meeluistert. 'Ik leg het je wel uit als we thuis zijn. We moeten nu eerst naar huis, mama zal wel bezorgd zijn, we zijn al zo lang weg.' Samen lopen we naar de rand van het bos, terug naar het pad.
'Deze keer zijn jullie ontsnapt, maar denk maar niet dat ik jullie ook maar 1 seconden uit het oog zal verliezen.'
Onderweg naar huis bespreken Cynthia en ik het raadsel van de oude vrouw. "Het is gevaarlijk maar schattig, het kan raar en normaal zijn maar niemand zal er iets van weten." Ook zij weet niet zo snel een antwoord.
Bij huis aangekomen verwachten we een preek van onze moeder, maar zodra we binnenkomen kijkt ze ons verbaast aan. 'Dat hebben jullie snel gedaan.' Snel?! We waren wel een paar uur weg?! Als we verbaast terugkijken fronst ze even. 'Jullie zijn binnen een half uur thuisgekomen. Ik had verwacht dat jullie wel langer erover zouden doen.' Oh nee wat moeten we nu zeggen. 'We wilden ons nog opmaken voor het eten.' Mooi gedaan Cyn. Mijn moeder knikt en zegt dat we over twee uur gaan eten. We lopen de trap op. 'Ga je me nog uitleggen wat er is gebeurd in het bos?' Oh ja.... 'Doe ik wel na het eten als we alleen zijn.' Cynthia fronst, maar knikt dan. 'Jou kennende heb je toch wel twee uur nodig om je op te maken.' Ze lacht en gaat haar slaapkamer in. Ik loop iets verder door naar mijn eigen kamer en ga er dan in.
Eenmaal binnen doe ik de deur dicht. Ik zak met mijn rug tegen de deur aan op de grond. De tranen beginnen gelijk te stromen. Ik doe mijn jasje uit en gooi het door de kamer, in die vlucht valt er een boekje uit. Het notitieboekje uit het bos! Misschien staat er iets bruikbaars in! Ik sta op en loop er snel naartoe en pak het op. Ik wil het opendoen maar het gaat niet open. Wat? Er verschijnen letters op de kaft. "Wachtwoord van de eigenaar." Shit! Er wordt op de deur geklopt. Ik doe de deur open en daar staat Cynthia in haar smaragdgroene jurkje. Ze kijkt me verbaast aan. 'Waarom ben je nog niet omgekleed?! We hebben nog maar anderhalf uur!' Ik rol met mijn ogen, als ze naar binnenkomt. 'Waarvoor kwam je eigenlijk, vast niet om te zien of ik al omgekleed ben.' Ze draait om en kijkt me met smekende ogen aan. 'Zou jij alsjeblieft mijn haar willen doen?' Ik lach, dit vraagt ze altijd aan me. 'Prima, weet je toch.' Ze glimlacht naar me, maar trekt dan weer een serieus gezicht. Ik kijk haar vragend aan. 'Voordat jij mijn haar gaat doen trek je eerst zelf een jurk aan!' Ze loopt naar mijn kledingkast en trekt er verschillende jurken uit, die ze vervolgens aan mij geeft. Ze duwt me de badkamer in. Ik zucht, trek het eerste jurkje aan en stap weer naar buiten. 'Nee , niet die jurk.' Ik ging weer terug naar de badkamer en trek de volgende jurk aan.
~Vele jurken later~
'Ja, deze staat je beeldig!' Eindelijk! Ik kijk naar mezelf in de spiegel ik heb een donkerrood jurkje aan met zwarte hakken. 'En nu zitten jij want we hebben nog 45 minuten en ik moet mijn eigen haar ook nog doen.' Cynthia gaat op mijn bureaustoel zitten en ik pak de krultang uit het bovenste laatje van mijn bureau. Ik zet krullen in haar haar en maak het af met een bloem. Daarna krul ik mijn eigen haar en ook ik heb er een bloem in.
Casey's haar.
Cynthia's haar.
We lopen samen naar beneden. Mijn moeder kijkt naar ons en knikt goedkeurend. 'Mama, maakt deze jurk me dik?' Typisch Cynthia, om zoiets te vragen. Mijn moeder overtuigt haar dat ze er goed uitziet en dan gaat de deurbel.
Dean loopt naar de deur en doet open, er komen een man en vrouw van zo rond de dertig in nette kleren binnen. Dan schrik ik. 'Delilah.....' Ze kijkt me geïrriteerd aan, maar ik zie ook een lichte angst in haar ogen. 'Hey Casey.' Jay! 'Hi....' Hij loopt achter zijn ouders aan naar de eetkamer. Omg hij weet mijn naam nog! Wacht, waarom ben ik daar zo blij mee?!
Tijdens het eten praten Dean en Kai, de vader van Delilah en Jay, over politiek. Verveeld prik ik met mijn vork in m'n eten en kijk naar de overkant van de tafel, daar zendt Delilah me dodelijke blikken, snel kijk ik weer weg recht in de ogen van Jay. Hij glimlacht naar me en keert terug naar zijn eten. Ik bloos en glimlach terug. '...... maar Dean hoe is het om de grootste bibliotheek in de wijde omgeving te hebben?' Wat? Bibliotheek? Ik kijk naar Cynthia en zie dat zij het ook heeft gehoord. We luisteren aandachtig verder. '...... we hebben dus vooral geschiedenisboeken en familieregisters. ' Nu meng ik me ook in het gesprek. 'Stiefvader zou je ons de bibliotheek willen laten zien?' Mijn moeder en stiefvader kijken me verbaast aan, meestal vermijd ik boeken. Dean herpakt zich het snelst. 'Ik wist niet dat jij zo geïnteresseerd was in boeken, Casey. Maar ik wil je best wel naar de bibliotheek brengen.' Iedereen staat op en loopt achter Dean aan, terwijl hij de weg wijst naar de bibliotheek.
'Hm dit kan nog leuk worden.'
Wow, dit is inderdaad een enorme bibliotheek! Cynthia en ik beginnen gelijk met zoeken. Vaag hoor ik me moeder nog iets zeggen en dan hoor ik de deur dichtgaan. 'Oke nu we eindelijk alleen zijn, Case heb jij al iets?' 'Uhum! Wij zijn er ook nog hoor!' Ik kijk weg van de boekenkast en zie Delilah ongeduldig bij een boekenkast staan, iets verderop zit Jay een boek te lezen. 'Schiet op dan kunnen we hier weg.' Ik zucht van ergernis en probeer haar te negeren. Dit hou ik zo ongeveer 5 minuten vol. Ze is de hele tijd aan het klakken met haar naaldhakken, tot ik het niet meer kan hebben. 'Weet je, je hoeft hier niet te blijven!' Ze kijkt me aan en wil iets terug zeggen, maar besluit dan om toch maar naar de deur te lopen. Ik ga meteen weer terug naar het boek wat ik in mijn handen heb. 'Uhm....' Ugh wat nu weer. 'Ik krijg de deur niet open.' Nu ben ik het zat. Ik doe het boek met een klap dicht en loop boos naar de deur. 'Hoe moeilijk is het om een deur open te trekken!' Ik leg mijn hand op de deurklink, duw die omlaag en trek aan de deur. Huh? Er zit geen beweging in. Ik roep Cynthia, ook zij probeert het maar er zit nog steeds geen beweging in de deur. Uiteindelijk besluiten we het ook aan Jay te vragen. Hij kijkt verbaast op van zijn boek, wow die was geconcentreerd aan het lezen. Maar wederom geen beweging. Ik begin in een lichte paniek te raken, met alles wat er is gebeurd zal dit geen toeval zijn. 'Jongens, we zitten hier vast.'
------------------------------------------------------
1284 woorden. Groot hoofdstuk😜 Wordt het al een beetje spannend? Haha..........
Binnenkort krijgen jullie ook het antwoord op het raadsel, nog even wachten.......... Of toch niet....
JE LEEST
Nightmares
HorrorCasey Heartstone is een 16-jarig meisje met gescheiden ouders, wanneer haar moeder besluit te verhuizen naar het oude huis van Deans (haar vriend) familie wordt ze al snel geconfronteerd met vreemde gebeurtenissen. Als ze samen met haar zus op onder...