best friends in love?!? (DUTCH)

H3

Wat ze zou met me trouwen?!?!

Pov Emily.
Als ik zijn gezicht zie herhaal ik fronsend in mijn wat ik heb gezegd. Wacht wat?! Oh nee. K*t. "Ehhh ik bedoel gewoon fake. Voor de lol." Ik zie een glimlach op zijn gezicht komen maar ik zie dat er bijna onzichtbaar een vragende blik zit. "Dannnn. Moeten we maar een jurk voor je kopen of niet soms?" Vraagt hij me. "Wacht een echte trouwjurk toch!?!" Vraag ik verbaast. Ergens van binnen hoop ik dat hij ja zegt. Wacht waarom? We zijn vrienden. Gewoon vrienden, van die gedachte word ik verdrietig. Ik ben toch niet...

Pov. James
"Waarom niet madame? Het is gewoon voor de grap!" Zeg ik blij. Bij de eerste zin kijkt ze super blij maar als ik verder ga word die lach heel wat kleiner en lijkt hij wel geforceerd. "Maar die jurken zijn loei duur!" Zegt ze zacht. "Girl, het is oké je weet dat mijn ouders rijk zijn dus ze vinden het vast goed." Ik zeg dit fluisterend omdat ik echt niet opschepperig of kakkerig wil overkomen. "Zeker? Ze kosten sowieso iets van 1000 euro!" "Kom we gaan het vragen!"

Eenmaal thuis loop ik naar me moeder studio op de 4e etage. "Mam? Ik moet je iets vragen." "Natuurlijk schat!" Zegt ze opgewekt. "Nou, ik eh, ik ben verliefd op Emily. En we gaan samen naar de Efteling en ik dacht waarom gaan we niet weer fake trouwen. Hoe wel ik zou super graag gewoon echt met haar trouwen. Maar dat kan niet. Maar ik vroeg me dus af of we een bruidsjurk een echte mochten kopen?" Zeg ik ratelend. Beduusd kijkt me moeder me aan "je houd van haar. Ik wist het! Ahhhhh wat geweldig!!! Ik ga mee een jurk uitkiezen!"
"Mam! Het is fake he!"
"Ja ja oké"
"Mam serieus"
"We gaan het zien he?"

Lachend lopen er de woonkamer in waar pap en Emily aan het praten zijn. "Dus Emily wat wil je gaan studeren?" "Ik wil graag acteren maar ik moet medicijnen studeren van mijn vader." Zegt Emily verdrietig. Ik loop naar haar toe en leg mijn armen om haar heupen van achter. Ze draait zich om en knuffelt me. Ik word helemaal rood. Ze maakt me echt gek zo! Straks komt het eruit voor ik het zelf door heb! Na een tijdje laten we los en trekt me moeder ons de deur uit.

Pov.Cora clarcks (moeder james)

Opgewekt loop ik samen met het toekomstige stel naar de beste trouw winkel die ik ken. Ik ben er twee keer eerder geweest. De eerste keer was voor mijn eigen trouwdag, dat was een geweldige tijd. Ik krijg er tranen in mijn ogen van. En de tweede keer was voor kleren voor james en Emily toen ze als kleuters gingen 'trouwen'. Zo schattig. Achter me lopen ze hand in hand achter me aan. Hoe kunnen ze nog geen stel zijn?!? Misschien zijn ze wel een stel en willen ze vroeg trouwen. Maar waarom vroeg trouwen? Wacht... Oh nee. Ik stop en draai me om. Met een bedenkelijke blik vraag ik "je bent toch niet zwanger Emily?" Ze kijken me met grote ogen en open mond aan. Meteen laten ze elkaar los. En ze roepen "nee!!! Natuurlijk niet! We zijn niet eens een stel!" "Ach weet ik veel, en trouwens jullie zijn gemaakt voor elkaar en lijken al jaren een stel. Maar ja alles op zijn tijd." Ik grijns als ik hun gezichten zie. Die van james zegt: mam! Serieus?! Maar eigenlijk wil ik dat het waar is. In ieder geval krijg ik die indruk. Emily's gezicht is moeilijk het is vooral heel rood. Haar ogen schieten van mij naar james en naar de grond. Ik draai me weer om en loop verder. Aangekomen bij de boetiek hou ik de deur open en zeg "stelletjes voor!" Met een ondeugende grijns. Met rode hoofden schuifelen ze naar binnen waar hun monden weer open zakken. Inderdaad, het is hier prachtig.

Sorry dat het zo lang duurde voor ik weer schreef maar ja nieuw hoofdstuk! Ik hoop dat jullie er van genieten!!!!
XXX ME