best friends in love?!? (DUTCH)

H7

Ik open langzaam mijn ogen. Licht schijnt fel in mijn ogen en dan zie ik pas dat James achterover gezakt in slaap gevallen is in de stoel voor me. Ik zelf lig op de bank. Huh wat is er gisteren gebeurd? Langzaam komt alles terug.
Zonder hakken ren ik verder. Als ik thuis kom, na een uur(!!!) loop ik meteen door naar de bank. Mijn voeten doen super veel pijn en zijn helemaal zwart van de vieze straat. Ik hoor de bel gaan maar doe niet open. Ik ben daar eigenlijk ook te moe voor. Net voordat ik echt mijn ogen dicht doe zie ik mijn moeder mij bekijken en dan de deur open doen.
Aha dus het zal James wel zijn geweest. Als ik op wil staan zie ik mijn hakken voor me. Er ligt een servet bij. Niet begrijpend pak ik het servetje en zie dan pas dat er wat op staat.
Lieve Emily,
Je moet weten dat ik zo reageerde omdat ik het niet had verwacht. Ik dacht dat ik nooit kans zou maken om dat plekje in je hart. Er is iets wat je moet doen. Ik slaap vast nog omdat jij altijd eerder wakker word dan ik dus heb ik het maar hierop geschreven.
Stap 1 loop naar buiten. Er is een soort van vervoer voor je geregeld.
Stap 2 ga met je vervoer naar mijn huis. Daar ligt een boek in mijn kluis. Natuurlijk weet waar die is omdat je hem altijd open probeert te maken. De code was zo makkelijk zonder dat he het wist. Oké dus je moet hem openen met de code EMILY. Makkelijk he? ;-)
Maar goed. In die zit dus dat boek waar je in gaat lezen. Als je het hebt gezien kom dan naar onze plek. Ik weet het, het is lang geleden.
X je James
(10:36)
Door dat laatste 'je James' komen tranen in mijn ogen van vreugde en verdriet tegelijk. Nieuwschierig loop ik naar de deur. Zonder schoenen en nog in mijn date kleding. Als ik de deur open doe zie ik een skateboard staan. Ik schud lachend mijn hoofd. Hij kent me te goed. Dus ja soepel spring ik erop en rij ermee naar j's huis. Als ik daar aankom gebruik ik de huissleutel. (Ja we hebben de huissleutel van elkaars huis). En loop zachtjes om de ouders niet wakker te maken naar boven. Ik ren meteen naar zijn kluis die in zijn kleding kast staat. Dus hij had al die tijd mijn naam gebruikt!? Hoe was ik daar niet op gekomen?! Vraag ik me lachend af terwijl ik de code invoer. Als ik het boek zie pak ik het eruit en ga op zijn bed zitten. Als ik het open zie ik dat het geen boek is maar een fotoboek. Het gaat van jong naar oud. Eerst veel klassen foto's, daarna persoonlijk. Zoals dat we samen in de dierentuin staan en lachend met beide missende voortanden in de camera kijken. Ook een foto van ons 'huwelijk' in de efteling natuurlijk. Dan is er een foto dat we hebben geschilderd, koekjes gebakken, geknutseld, met onze knuffels (snuffel en leeuw), boerderij, zwembad, bioscoop enz. Super schattig. Ondertussen ben ik aangekomen bij leeftijd 8-10. Dan veranderd het ineens. Ik zie bijna alleen foto's van mij. James is een goede fotograaf. Een foto van dat ik op zijn rug zit, samen op allerlei uitjes, strand, vakantie. De laatste foto die erin staat is een foto van ons samen in Disneyland met ik een Minnie en hij een Micky Mouse haarband met oortjes op. We waren toen 17. Echt super lief. Ik had niet door dat ik ondertussen tranen in mijn ogen heb gekregen. Als ik het voorzichtig dichtklap sluip ik weer naar beneden en denk na waar ik ook alweer heen moest.

Pov james (10:38)
Als ze weg is open ik mijn ogen. Op het briefje stond dat ik nog wel zou slapen maar nee. Ik kon niet stoppen met staren naar haar. Toen ze wakker werd deed ik snel mijn ogen dicht. Ik hoop dat ze niets heeft gemerkt. Maar ik ben blij dat ik vroeg op ben anders kon ik de andere helft van het plan niet doen. Dus ren ik naar boven om mijn kleding aan te doen. Eerst neem ik een douche dan ga ik me aankleden. Lachend kijk ik op de bovenste plak van Emily's kast. Ze kon daar nooit bij dus wist ze niet wat ze ermee moest doen. Toen gingen we shoppen en zag ze kleding die ze ge-wel-dig vond voor mij. Dus kocht zij het en legde het op de bovenste plank. Ik vond het slim dus hield ik de laagste plank voor haar vrij. Ik weet nog dat ze toen 'boos' op me werd omdat ze helemaal niet zo klein was. Glimlachend pak ik een setje kleding (wat Em het leukst vind). Als ik mijn broek aanhebt hoor ik voetstappen en zie Marit,de zus van Em, ik de deuropening verchijnen. Ze is twee jaar ouder dan wij en woont al op zichzelf. Ze bekijkt me van top tot teen en blijft op gegeven moment naar mijn buik/sixpack kijken. Ik word rood en trek snel mijn shirt aan. "Ik wist niet dat je er was." Zeg ik. Opgewekt kijkt ze me aan. "Ja! Ik wou weer even bij het gezin zijn. En ja. Altijd leuk als jij er bent toch?" Zegt ze vrolijk. "Ja altijd gezellig, maar ik moet nu echt gaan!" Ik ren zowat weg. Snel pak ik mijn fiets en rij naar de bloemenwinkel. Daar aangekomen loop ik gelijk naar de rode rozen. Ik neem Em's lievelings rozen, de donkerste, en loop ermee naar de kassa. Als ik zie dat het Marie is die voor de kassa staat schrik ik even. Marie zit bij ons op school en is de dochter van de bloemenvekoper. "Hey..." Zeg ik ongemakkelijk. Ze begroet me vrolijk terug en pakt de bloemen in. "Dat is dan 10€!" Ik geef haar het geld en loop weer snel naar mijn fiets. Met de bloemen ik de ene hand rijd is naar de chocolatier/bakker. Het is daar geweldig! Em en ik komen daar zowat 3x per week. Het is een groot italiaans familiebedrijf. Als Valentino me door de ruit ziet klapte hij opgewonden in zijn handen. Lachend stap ik van mijn fiets voordat ik de winkel in word gesleurd. Glimlachend vertel ik waarom ik er ben. Eerst is het stil maar dan begint iedereen te juichen! Geschrokken kijk ik om me heen en zie dat Thimo als enige niet klapt hij is 15 en heeft altijd een crush op Em gehad. Maar dan gilt Marco heel hard "hahahahaha ik heb de weddenschap gewonnen! Ze zijn samen! Ik krijg 20 euro van je Thimo!!!!" Lachend kijk ik toe hoe de een de ander betaald en een stomp geeft. De rest is allemaal druk bezig een doos te vullen met Em's favoriete bonbon's. Even later word de doos voorzichtig in mijn armen gelegt. Samen met een langwerpig doosje met een gouden strik eromheen. Vragend kijk ik ernaar. Ik loop naar de kassa om te betalen maar dan vormen de lippen van Martha dat het niet hoeft. Blij neem ik afscheid. Ik stap op mijn fiets en fiets snel naar het strand. Want daar is onze plek. Onze plek waar we vroeger altijd zaten.
Heyyyyyyyyyy!!!! Zo leuk dat je mijn boek leest!!!!  Heel erg bedankt! Maar ik moest nog even mededelen dat ik van plan ben om na het tiende hoofdstuk een Q&A te doen!!!! Dus als je vragen voor de personages of voor mij hebt zeg ze maar! Hier>>>>>>>>>>>>>>>
LOL maar goed.
Love you all!!!!!
Xxx ME