H2

20 4 0
                                    

Pov. Emily
Ik word wakker door het fel licht wat in mijn ogen schijnt. Als ik mijn ogen open zie ik dat ik op de bank lig en dat het licht gewoon van buiten komt. Ik hoor James wat mompelen en trekt me tegen zich aan waardoor we in een soort knuffel liggen. Ik word helemaal rood. Ik bedoel we zijn close maar niet op een verliefde manier en dit komt gewoon dicht in de buurt. Onze gezichten zijn nauwelijks 10 cm van elkaar vandaan en overal waar hij me aanraakt word helemaal warm. Ik vind het wel fijn, het is eigenlijk gewoon een liggende knuffel. Toch? Ik doe mijn ogen dicht en val al snel weer in slaap.

Pov. James
Ik word wakker en zie dat Em nog slaapt. Ik sta op en loop naar de keuken. Ik ga maar gewoon twee eieren bakken. Als ik de omeletten af heb zet ik een kop koffie en een kop thee. Als ik zie dat Emily wakker word zet ik alles op tafel en loop naar haar toe. "Kom opstaan slaapkop." Zeg ik lachend. "Jaha ik kom zo." Zegt ze slaperig. Ik pak haar op (in de bruids stand you know) en breng haar naar de tafelstoel. Ik ga dan tegenover haar zitten en we beginnen met eten. "Heerlijk Jamie!" "Theanks." Ik glimlach. Het voelt goed om haar zo blij te horen.

Pov. Emily
Na het eten gaan we naar buiten. James' ouders zijn al naar werk zoals vaak. Dus we konden doen wat we wilden. Eerst gingen we naar het park. Daar gingen we op een bankje zitten en gewoon kletsen. Het was erg gezellig. Ineens liet een bejaarde vrouw haar tassen vallen. James rende er meteen heen (wat een gentleman) en hielp haar met alles oprapen. Dat vraagt hij me "ik ga dit even bij haar thuis brengen wil je mee of wacht je?" "Ik kom eraan!" Zeg ik meteen terug want op een of andere manier wil ik de hele tijd bij hem zijn. He wacht, nee he. Ik ben toch niet verliefd...

Pov. James
Toen we bij haar huis kwamen stak de vrouw de sleutel in het slot. Ik schatte haar ongeveer 65. En liet ons naar binnen. Ik droeg haar tassen en zette ze meteen in de keuken waarna ik weet tegug liep naar de woonkamer waar allemaal gelach vandaan kwam. Ik zie Em en de mevrouw lachen en ik krijg automatisch een glimlach op mijn gezicht. Als ze zien dat ik 'heel casual' in de deuropening sta. Ik loop naar hun toe en vraag "kan ik nog iets voor u doen mevrouw?" "Ach jongeman noem me gerust Beb (Sorry kon niets beters bedenken😂) en nee hoor ik ga zo gewoon even slapen. Maar jullie krijgen wel wat van me." We liepen naar de voordeur en ze gaf ons beiden een briefje in ons hand. Zonder er naar te kijken zeiden we beide "ach nee dat hoeft niet hoor!" Maar ze glimlachte en liep alweer naar boven. Dus liepen wij maar naar buiten. Ik schreef nog wel een briefje waarop ik onze nummers zette als ze nog een keer hulp nodig had. Toen zag ik pas wat ze ons had gegeven, een efteling ticket met overnachten! "Wow! Em we gaan naar de Efteling!
We waren beide achttien, we waren volwassenen, maar we hielden nog steeds super veel van de Efteling! Dat was het eerste waar we samen heen gingen. En we besloten voor de lol te trouwen. Ja echt we waren nog kleuters hoor maar ik vroeg haar "wil je met me trouwen? En ze zei ja dus gingen we trouwen in het hotel en iedereen ging voor ons klappen. (Foto boven). Het was een geweldige dag. Ik werd uit mijn herinnering gehaald door Emily "omg eigenlijk moeten we later daar trouwen!" Zegt ze lachend. Maar snel stopt ze en realiseert ze wat ze heeft gezegd. "Ik eh bedoel dat als we ooit gaan trouwen. Nee ik bedoel gewoon voor de grap hoor. Maar als je me zou vragen zou ik ja zeggen." Wacht wat?!?! Ze zou met me trouwen?!?

best friends in love?!? (DUTCH)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu