Midem yine boş. Endişelenmeyin, grip yüzünden. Sahi endişelenecek kim kaldı yanımda? Kalanları ise birkaç günden sonra gideceğinden eminim.
Bu satırları yine her zamanki gibi donuk bakışlarla, dik oturmaya çalışarak yazıyorum.
Değinmek istiyorum artık diyeceklerime hafiften ama bir soruyla başlamak istiyorum yazıma.
Tanıdığım herkes ön yargılı mı yoksa ben mi onların diyeceklerini anlamayacak kadar geri zekalıyım? Tamam kabul, salaklıklarım tutuyor bazen. Lakin bu benim geri zekalı olduğumu kanıtlamaz. Müsaadenizle soruma cevap vermek istiyorum. Tanıdığım herkesin ön yargılı olduğu kanısına vardım.
Neden mi böyle düşünüyorum?
Benimle gurur duysunlar diye dişimi tırnağıma takıyorum, yaranamıyorum. Beni sevsinler diye başkalaşıyorum, yaranamıyorum. Beni benimsesinler diye uğraşıyorum, kıskançsın diyorlar. Buraya yazamayacağım şeyler ise cabası.
En basitinden bir örnek vereyim; ortam içinde tanınan biriyim ve bu da gelen mesajları arttırıyor. Benim attığım mesaj sayısı 1 ise , diğer şahısların attığı mesaj sayısı ise 3. Ama gelin görün ki ''ailem'' beni yargılıyor. Ne kadar acınası bir durum.
Oldum olası yargılanmayı sevmem ve korkarım. Yargılanmak özellikle sebepsiz yargılanmak beni kırar.
Şuan ciğerim çıkarcasına öksürüyorum -hayır sigara kullanmıyorum sadece gripten- ve benim çevremden birisi bu durumda olsaydı yanından ayrılmazdım. Değil yanıma gelmeleri 'neyin var' sorusu bile sorulmaz bana. Çünkü sorulmuyor, görüyorum.
Konuyu hep saptırdım. Önceki yazılarımda dediğim gibi; 'iyi bir yazar olamadım' zaten iyi bir yazar olmayı beklemiyor(d)um.
Sana söyleyeceğim bir sır var sevgili okurum;
Her ne olursa olsun bu dünyadan tanıdığım herkese kırgın ayrılacağım
ne dediğimi anladığını umuyorum, görüşmek dileğiyle..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KIRILDIĞIMLA KALIYORUM
ChickLitben geçmiş değilim, benden kaçamazsınız ben bir hata değilim, beni kenara fırlatamazsınız ben bir yanlış değilim, beni saklayamazsınız ben bir acı değilim, beni saramazsınız
