hoy! | yoonmin

030

Jimin's POV

I was expecting that his studio would be a mess but it was lot messier! Siguro papasukan na ng langaw bibig ko sa sobrang buka nito. Tinignan ko ang paligid bago sya tinignan.

"Binabagyo na pala pati loob ng kwarto noh?"

"Sorry." Kinamot nya lang ang ulo nya at namula. Pinaupo nya ako sa sofa na punong puno ng mga papel. Pumasok sya sa loob ng isang pinto. Kinuha ko yung mga papel at binasa, song lyrics. Habang patuloy akong nagbabasa, hindi ko namalayan na nasa harap ko na pala ulit si Yoongi dahil masyado akong nagandahan sa mga gawa nya.

"What are you doing?"

"Reading your masterpiece."

"W-what?" Binaba ko yung papel at tinignan sya. And damn, he's blushing. Tumayo ako at ngumiti. I even pinched his cheeks dahil ang pulang pula nya.

"Your lyrics are amazing." Sabi ko.

"Tsk. Leave that alone." Sabi nya at tinanggal ang papel na hawak ko bago hinawakan na naman ang kamay ko. Ang clingy nya. I'm not complaining, I'm loving it. Pumasok kami sa loob ng pinto at namangha ako sa dami ng gadgets at malaking tv nya dun. Mayroon rin syang kama pero may mga kalat parin.

"Yoongi, next time nga magayos ka ng lugar mo. Paninirahan ka na ng mga hayop dito."

"You still love me right?"

"Nakakaturn off kaya," pabiro kong sabi. Sumimangot sya at agad na nagligpit, hindi ko masasabing maayos na pagligpit kasi tinatambak nya lang sa isang gilid yung kalat. Goodness, I can't believe this guy but I love him.

"There."

Ngumiti ako sakanya para naman hindi ko masira yung satisfied and proud look nya ngayon. I ruffled his hair and smiled, "Good."

He smiled at me showing his gummy teeth and I swear it's my favorite thing on his features.

"Jimin,"

"Hmm?"

Yoongi just stared at me like I'm a sort of masterpiece which I'm not and he's half smiling at me.

"Thank you."

Nagtaka ako. Why is he thanking me? Wala naman akong ginawa, "For what?"

Hindi sya sumagot at lumapit lang sakin. Then ginawa nya yung hindi ko ineexpect na gagawin nya, he hugged. Yung mahigpit na tila ba ayaw nyang mawala ako. Niyakap nya lang ako. No words, just a pure silent and a tight hug. Hindi ko alam kung bakit but there is a tear that escaped from my eyes. Siguro dahil sa matagal ko ng ginusto to o dahil mahal na mahal ko sya. Pareho. Pareho kong nararamdaman to.

I love Min Yoongi so much.

No man can ever replace him from my heart.

Kahit anong mangyari.