"Hey Mika,annemin cesediyle ne yapmalıyız?" Yuichiro ağlamaklı bir ses tonuyla söyledi.Yatağına sırtüstü uzanmıştı.Başını yanında oturan Mika'nın bacaklarına yaslamıştı.
"Hmm,dışarı mı taşısak Yuu-chan?" Mika eliyle Yuichiro'nun saçlarını okşuyordu.Bu her ikisini de sakinleştiriyordu.
"Ölü bedenine dokunmak istemiyorum." Yuichiro'nun annesine sevgi beslediği pek söylenemezdi.Hayatı boyunca onun tarafından eziyete uğramıştı.Zaten annesi artık yoktu.Sadece kokmaya başlamış bir leşti.Ama Yuichiro hâlâ küçük bir çocuktu ve aile sevgisine hasretti.
"Onu yiyebilirim,Yuu-chan~" Yuichiro birden ayağa fırladı ve bağırdı."ANNEMİ Mİ YEMEK İSTİYORSUN? ÖLÜ YİYEBİLİYOR MUSUN SEN?!"
Mika gülümsedi."Yemek zorunda değilim ama yapabilirim.Üstünden biraz zaman geçtiği için tadı pek güzel olmayacaktır ama ortadan kaldıracaksak bu en iyi çözüm gibi."
"Sen nesin böyle Mika?" Yuichiro geriye çekildi.Şaşkınca ona bakıyordu.Mika'dan korkuyor muydu?
Kim kendisini öldürebilecek ve annesini yiyebileceğini söyleyen birinden korkmaz ki?
"Dedim ya, şeytanınım Yuu-chan.Bu benim için normal bir şey." Mika da ayağa kalktı ve kapıya doğru yöneldi."İzlemek ister misin?"
Mika elini Yuichiro'ya uzattı."Korkmana gerek yok.Annen degil o artık.Onca yıl sonra hak ettiğini buldu.Artık sadece insan leşi."
Yuichiro Mika'nın ona uzattığı ele baktı.İzlemek istiyor muydu?
Mika'nın bir insan ölüsünü,hayır,annesinin ölüsünü yemesini izlemek istiyor muydu?
Aslında merak ediyordu.
Mika en doğrusunu bilir, diye düşündü.
Yutkundu.
Mika'nın elini tuttu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Seishin | MikaYuu
Fanfiction"Kurtar beni Yuu-chan." Şeytan!MikaxYuichiro Owari no Seraph.