Kabanata 10
I smiled as soon as I saw the wide expanse infront. Kanina pa kami nasa kubo na nasa malapit lang sa dalampasigan. Nag kasya pa rin kami sa maliit na kubo kahit na halos kalahati ng mga Dela Fuergo ay nandodoon.
Hindi ko pa rin mahagilap ang mga kaibigan na nag-aya saakin dito. All that's familiar to me are Royce, Miruna and Moliere. But even if I'm a total stranger to them, still they welcomed me. Isang bagay na hindi ko ini-expect sa kanila.
The Dela Fuergos look pretty intense. Hindi ko halos ma-imagine ang sarili na mapalapit sa kanila. I thought they'll ignore me. Pero magiliw nila akong sinali sa kumpulan nila mag pi-pinsan.
"Maganda ba 'dun sa kabilang isla?" Miruna asked in her curious voice. She's holding a plastic cup full of water.
Hindi nya rin napansin ang pagkuha ni Kuya Yuno sa hawak nya dahil sa mga kausap. She's too invested in their conversation to mind Kuya Yuno's scheme. Nang maubos nya ang laman ng kinuha kay Miruna ay tinapon na nya ang lalagyan sa plastic bin at saka dinampot ang gitara na nakasabit lang sa gilid.
"Should we head there?" Yuno asked enigmatically while slowly strumming the guitar.
"Pwede naman siguro 'yun diba? We'll be back before five or six."
Hindi na ako nakinig sa usapan nila at may hinanap. I scanned the whole place trying to spot someone. At nang mahagip ko ang hinahanap ay tuluyan na akong tumayo at pa simple na tinapon ang dala sa plastic bin sabay alis sa kubo.
I saw Royce sitting on a wooden sun lounger under the shade. Dahil sa sobrang tangkad nya ay halos hindi na ito mag kasya sa kinauupuan. He look so big and masculine while prettily sitting beside the huge tree.
Hindi ko muna ito nilapitan at magiliw lang na tinanaw sa may malapit. He's too focused in his book to mind the women who keep on glancing at his direction. May nakita rin akong nagtutulakan na mga kababaihan sa kabilang sun lounger sa may malapit.
Seeing their action, I hurriedly approached the man. Ngumiti ako at saka umupo sa kabilang sun lounger. Natatawa ako dahil sa ginawang iyon. Pinasadahan ko rin ng tingin ang mga babaeng iyon.
They're now rolling their eyeballs at me. Hindi na rin sila nagtutulakan sa kung sino ang lalapit kay Royce para kumausap.
Natawa ulit ako. I'm too stunned with my sudden decision. Kung hahayaan ko sila na lapitan si Royce ay baka kumulo lang ang dugo ko sa inis.
Inilihis ko nalang ang nasa isipan at binalingan ulit ang lalaki. He's still reading the thick book silently.
"What book are you reading?" I asked politely.
Tumigil sya sa pagbabasa na para bang natigilan ito dahil sa tanong ko. Nang makabawi ay tiniklop nya ang libro na dala at saka hinarap saakin ang front page.
"If Cats disappeared from this world?" I uttered as soon as I saw the title.
I waited for his answer but he just stayed mum and continue to look at the kids playing infront of us. Doon rin ako napabaling. Tinignan ko ang mukha nya nang mapansin na tahimik pa rin ito. I saw a faint flicker in his eyes while watching the kids laughing.
"Hindi ka ba nag e-enjoy sa lugar?" I mumbled when he finally averted his gaze towards me.
"What made you think that I didn't appreciate the place?"
Ang seryoso nyang boses ang nagtanong saakin pabalik. His forehead knotted. Nahulog rin ang tingin ko sa suot nyang nakabukas ang unang tatlong butones.
Napalunok ako at iniwas lang ang tingin sa dibdib nyang nagsusumigaw para bigyan ng atensyon.
"You look out of place while reading your book." I reason out and lifted my hand to get the book off his hands.
