Kabanata 11

1.1K 106 3
                                    

Kabanata 11

"Alright. If you doesn't want to talk about it, then we're not talking about it."

He said in his simple yet understanding voice. Maliit akong napangiti dahil sa sinabi nyang iyon. Hindi ko alam kung saan ibabaling ang tingin dahil sa pag-iwas ko sa tanong nya. He's a great example of unpredictable yet understanding kind of a person.

"Thank you." I said while staring at him affectionately.

I appreciate how he accepted my decision of not talking about it. Nire-respeto nya ang desisyon ko at hindi na nagtanong pa. Hindi sya kagaya ng iba na ipipilit ang sarili para malaman ang rason mo. He know when and where to respect someone else's decision.

"You shouldn't. It's your right to avoid the topic if you're uncomfortable talking about it."

I sighed helplessly because of his respond. Tumayo na sya sa kinauupuan at saka nilingon ako. A small gleam is found in his lips.

"Why don't we take a dip?" pag-anyaya nya saakin habang marahan na tinatanggal ang pang-itaas na suot.

My eyes widen in shock because of that. Mabilis akong nag-iwas ng tingin habang pinanlalakihan pa rin ng mga mata. I could feel my cheeks burning up because of the sudden sight.

I heard him smirking but I remained seated. Nang marinig ko ang pagtalon nya sa tubig ay doon lang ako natauhan. Mabilis akong tumayo at saka inayos ang mga pagkain. Dinampot ko rin ang cellphone ko para kuhanan sya ng litrato.

I focused my camera on his beautiful and masculine back. I almost let out a loud gasp when he comb his hair swiftly. Royce Dela Fuergo is really breathtaking. Kinuhanan ko sya habang nasa ganoong posisyon.

Wala syang malay na kinuhanan ko sya ng litrato habang nakatalikod.

After satisfying myself, I settled my phone back on our table. Hinubad ko rin ang kulay itim na damit. I perfectly pulled off my gray bikini. Kinuha ko rin ang tali na nasa buhok at sinundan na si Royce sa tubig.

I saw him waiting for me to follow him. Tuluyan akong tumalon sa tubig at nilapitan sya habang may maliit na ngiti sa labi.

I didn't know that talking to him will relieve the heavy feeling in my chest. He made me think that my opinion about what's happening is valid. Knowing that, it made my heart race faster.

Hindi ako nagkamali na magustuhan sya ng todo. He's a man that is very worthy of everything.

We spend almost thirty minutes of swimming back and forth. Nauna rin syang umahon saakin kaya naman nagpatuloy ako sa paglangoy.

Papalubog na ang araw at harap-harapan ko itong nakikita. Lumangoy pa ako papalayo sa kubo na para bang kaya kong abutin ang sunset na nasa malayo.

I watched the orange sea turning a little darker and darker. The clouds even look so marvelous.

Matapos ang iilang minuto na nakatitig ako doon ay bahagya kong nilingon si Royce. But it sadden me when I saw him focusing only to his phone.

Hindi ko nalang iyon inisip pa at lumangoy pabalik sakanya. I smiled at him when our eyes met. He's now fidgeting his phone as if it's easy to do.

"Gusto mo bang kuhanan kita ng litrato?" he asked with a mixture of amusement in his deep voice. Mabilis akong tumango dahil sa tanong nya.

"I almost forgot! Thank you for reminding me. Nasa lamesa ang phone ko." I answered. He just nodded his head.

Nang makuha nya ang phone ko ay binalikan na nya ako ng tingin. He did his best to capture photos of me while I'm here below and enjoying the water.

Matapos ang maraming kinuhang litrato ay umahon na ako at tumabi sakanya. We're both wet and silent. Tinignan ko rin ang mga kinuha nya. They're all good in my perspective.

Stray Feels (dela Fuergo Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon