მანქანა გაჩერდა თუ არა კონსუელას გულისცემა იმაზე უფრო სწრაფი იყო ვიდრე ოდესმე ყოფილა. რა ელოდა მას? იქნებ ჰარი არაფერს ავნებდა. ისინი უბრალოდ დასხდებოდნენ მისაღებში უხერხული სიჩუმის გასაფანტად ტელევიზორს ჩართავდნენ ან რამე მსგავსი. ჩეცინა :დ იცოდა რომ ასე არ იქნებოდა. ამ ფიქრებში კონსუელა უკვე უყურებდა თუ როგორ გააღო მისტერ სტაილსმა "სასახლის" კარი
-შემოდი.. გასცა ბრძანება სტაილსმა . კონსუელაც არ შესწინააღმდეგებია. ან რა აზრი ჰქონდა.... მაინც ვერაფერს გახდებოდა.
- შენ ცალკე ოთახი გექნება კონსუელა და ჩემთან მხოლოდ მაშინ დარჩები როდესაც მე მომინდება
-კარგი. მხოლოდ ეს წარმოთქვა გოგონას ბაგეებმა
-ზედმეტად გაწონასწორებული ხარ. ვნახოთ საწოლში როგორი იქნები.
-ამაზე კონსუელას არანაირი რეაქცია ჰქონია . ბიჭს თვალებშიც არ უყურებდა.
-შეგიძლია ახვიდე დაათვალიერო ყველაფერი. რამე თუ არ მოგეწონა არ მადარდებს. არაფერი შეცვალო ყველაფერი ისე უნდა იყოს როგორც არის. 30 წუთში მისაღებში იყავი.
-კარგი.
-მუნჯი უფრო გარკვევით და მეტს ლაპარაკობს ვიდრე შენ. კონსუელა.
-არა.
-რა?
-აბსურდული წინადადება წარმოთქვით მისტერ სტაილს . მუნჯი საერთოდ არ ლაპარაკობს და თანაც....
-ჰმ.. მოიცადე . . შენ. ხმა ამოიღე? და თან იმისათვის რომ მე შეგესწორებინე
. ჰმმ არავითარი ოთახში ასვლა სააბაზანოში გომომყევი
*~* კონსუელას თვალთახედვით:
მოიცადეთ საბაზანოში ? ღმერთოჩემო რაუნდა გააკეთოს . გამეცინა. რას გააკეთებს ნეტა... მაგრამ ვის ვადარდებ. არც მემადარდებს რა მომივა.
-დროზე შემოდითქო კონსუელა გელოდები უკვე და მე ძვირფასო ლოდინი არ მიყვარს. ამიტომ მალე მეთქი !დაიყვირა ბოლოს ჰარიმ...
-მოვდივარ
ვუთხარი ყველანაირ ემოციას ვაიგნორებდი. არაფერი უნდა მადარდებდეს. არც მადარდებს.
-გაიხადე.
მეც ჩემი სხეულიდან პერანგი მოვიშორე. პერანგს ფეხსაცმელი და შარვალი მიყვა . საცვლის ამარა ვიდექი. ამათვალიერა.
-იდეალური ხარ სახმარად
-და უნდა გამიხარდეს?
-მოკეტე
-მოვკეტე
-ჩუმად
-ჩუმად ვარ
-კონსუელა მწყობრიდან გამოგყავარ
-კარგი
ჰარიმაც დაიწყო პერანგის შეხსნა უამარვი ტატუ ჰქონია. თვალების ჭინკები დაურბოდნენ. ურჩხული იყო ღმერთო. მაგრამ ვაღიაროთ რომ ძალიან სინპათიური. მე ახლა ქალიშვილობას დავკარგავ და ამ იდიოტის სიმპათიურობაზე ვფიქრობ. ყოჩაღ კონსუელა.
-მოდი აქ მიმითითა და ვანნაში (შემოჭრა*არვიცი სწორიათუარა მაგრამ არსს მიხვდებით) ჩაჯდა. ზემოდან დამაჯექი და შენი საქმე გააკეთე.
ჩემი საქმე? რა იგულისხმა.
-მორჩი ფიქრს კონსუელა გააკეთეთქო.
-არვიცი რაგავაკეთო
-როგორ არ იცი. ამდენი კაცთან იწექი ბოზო და არ იცი რა გააკეთო?
-ბოზს ნუ მიწოდებ. არ ვიცი რაგავაკეთო იმიტომ რომ არავისთან ვწოლილვარ.
-ოჰჰ. დასანანია.გამოცდილი მეგონე. რაგაეწყობა კარგი . მინეტი გამიკეთე .. ხელში აიღე..
-არდაასრულო მივხდვი.
-ძალიან კარგი.
რამხელაა . ამხელა პირში? ჯანდაბამდეც გზა გქონია. ავიღე ერექცია ხელში და მოძრაობები დავიწყე შმედეგ ენაც დავუმატე ბოლოს პირშიც ჩავიდე ყველაფერ ამას სტაილსის კვნესა ემატებოდა. როდესაც სითხე პირში ჩამეღვარა მივხვდი რომ "დასრულდა".. არ მომთხოვოთ მოყოლა თუ როგორი იყო ეს.
-ადექი.
და ოთახში დამელოდე
-მეც გავედი სველი ვიყავი იმისგამო რომ ვანნაში "ვიჯექი"
ჰმმ. გამობრწყინდა შიშველი ჰარი.
-საწოლზე დაწექი . უნდა გაგჟიმო
მეც უსიტყვოდ დავწექი. სტაილსმა საცვალი გამხადა
და საშოს ენით შეეხო. მაქსიმალურად ვცდილობდი კვნესა შემეჩერებინა. და გამომდიოდა კიდეც
-ამისდედაც იკვნესე. დამიყვირა და ხელი უკანალზე მომიჭირა.
არ შევეწინააღმდეგე.
სანამ პიკს მივაღწევდი ჩემში მოულოდნელად შემოვიდა იმდენად ღრმად რომ მინდოდა ყველაფერი გარშემო დამელეწა . იმაზე უფრო მწარეა ვიდრე გამიგონია....დოროთეა მთავარია შენ იყო ცოცხალი.
კარგი მოდი ვიგიჟოთ. რახან ჰარი სტაილსს გართობა უნდა გავართოთ . დროს უკან მაინც ვეღარ დააბრუნებ. როდესაც " დაასრულა" და ჩემსგან გამოვიდა ყველაფერი მტკიოდა ფეხებს ვერ ვაქანებდი.
-შენს ოთახში გადი
-ნუთუ მაინცდამაინც ახლა ? ძლივს ვექანებ.
-არ მადარდებს
-მე მადარდებს. ჩემი ჯანმრთელობა. არამგონია 2 თვე მიხმარო თუკი რაიმე წესეიგში არ მექნება.
-ჩემამდე არ დადის ამდენს რატო გაბედინებ ძუკნავ.
გაეთრიე ოთხიდან
-ძუკნა აღარ მიწოდო ახვარო.
-მოკეტე
-არა.
სილა გამაწნა. ჰმმ კარგი დასაწყისია
-გაეთრიე ოთახიდან
-2 წუთი მომეცი
-მალე
ძლივძლუ
ივობით საცვალი ავიღე ჩავიცვი და ოთახიდან გავედი. შევედი "ჩემს ოთახში" და ვიბანავე 30 წუთში უკვე ლოგინში ვიწექი. ბალიში ჩავიხუტე და ცრემლები წამომივიდა მეტიც ცრემელბი სკამარისი არ იყო როდესაც დავფიქრდი რაც მოხდა .. რა აბსურდია ეს ყვეაფერი და სიცილი ამიტყდა . ძალიან დიდზე. ცუდად ვხვდებოდი . იმდენად ხმამაღლა ვიცინოდი რომ კარები შემოიღო და ბატონი სტაილსი შემოვარდა -მოკეტე და დამასვენე. რა გაცინებს.
-არაფერი. სიცილს კვლავ განავგრძობდი სიცილს განვაგრძობდი დავერ ვწყვეტდი სტაილსი ჩაფიქრწბული მიმზერდა.. ნერვული სისტემა მწყობრში ნამდვილად არ მაქვს. თუმცა კიდევ უფორ გასაკვირი აღმოჩნდა ის რომ მისტერ სტაილსიც ამყვა სიცილში . ჩემთან მოვიდა ლოგინის ერთ მხარეს ბოქსერების ამარა დაწვა და ჩემთან ერთად სიცილი დაიწყო. ეს იყო უბრალოდ წარმლუდგენელი დღის კიდევ უფრო უაზრო და წარმოუდგენელი დასასრული .
-რატო ტიროდი სიცილის დროს წარმოსთქვა სტაილსმა
-არ გაინტერესებს. და მოკეტე
-მართალი ხარ. მაგრამ სიტყვები შეარჩიე.
სიცილს ვაგრძელებდით ეს უბრალოდ სიგიჟეა. რა ჯანდაბა ხდება საერთოდ?
