-გამომყევით! სწრაფად
-4 პიროვნება თითოეულ თქვენგანს შეხედავს და აირჩევს.
გაყვებით. დაიმახაოვრეთ რაიმე ისეთი არ გააკეთოთ რაც კონტრაქტში ნახსენები არარის თორემ თითოეულ თქვენგანს ნათესავს თუ ახლობელს წამებაში ამოვხდით სულს.
-ლილითი ანდერსონი
-აქ ვარ
-ემილი ფრანკო
-აქ ვარ
-მერედით პარკერი
-აქ ვარ
-კონსუელა სმიტი
-....
-კონსუელა!
-... აქ ვარ.
-პასუხის გაცემა თავის დროზე უნდა. მადლობა თქვი, რომ ეხლა დრო არ მაქვს შენი დასჯის.
კონსუელამ უბრალოდ თავი დაუქნია.თუმცა ემოციების მოთოკვა ძალიან უჭირდა. არ შეეძლო არ უნდოდა. მაგრამ რა გზა ჰქონდა? მას არავინ ყავდა მხოლოდ დოროთეა ქალი რომელმაც გაზარდა მშობლების სიკვდილის შემდეგ და თუ არ დასთანხმდებოდა ამ ხალხს, მას ხომ უბრალოდ მოკლავდნენ? მისი თავი არც ადარდება. დოროთეა მისთვის ყველაზე მნიშვნელოვანი იყო. იცოდა რომ დოროთეა თუ გაიგებდა ყველაფერს რათქმაუნდ ა დაუყოვნებლივ ეტყოდა დაახლოებით ასეთ ფრაზას -ჩემზე არ იფიქრო.ისედაც დავბერდი მერე რა რომ მომკლავენ..შენ ჯერ ახალგაზრდა ხარ. ..კონსუელა
.. ფიქრებიდან გამოერკვა და დაინახა ოთხი პიროვნება.
ნუთუ არსებობენ მსგავსი ადამიანები? ფულს იხდიან იმისათვის რომ რამოდენიმე თვით ან კვირით იქირავონ გოგო? .... შემზარავია. თავად კონსუელამ მსგავსი დაწესებულებების შესახებ არც არაფერი იცოდა, არ იცოდა რომ არსებობდა ხალხი რომელიც რაღაც გაურკვეველი გზებით პოულობდა გოგონებს და აქირავებდა . სიუჟეტს დავუბრუნდეთ.
მოდის ოთხი პიროვნება. მდიდრულად გამოწყობილი
თვალები იატაკს მიაპყრო კონსუელამ. როდესაც თითების შეხება იგრძნო ნიკაპზე და ხმაც გაიგონა
-ეს გოგონა ჩემია!
მისი მწვანე თვალები მოპირდაპირე სილუეტის მწვანე თვალებს შეეჩეხა. კონსუელამ ამრეზით შეხედა მას. მაგრამ მიუხედავად ყველაფრისა მაინც ვერ ხვდებოდა. რატომ განეწყო ამ ადამიანის მიმართ დადებითად.არაფერი იცოდა. ჯერ კიდევ ვერ იაზრებდა რა ხდებოდა მის თავს.
-კარგით მობრძანდით და კონტრაქტი გავაფორმოთ
ზუსტად 6 წუთი კონსუელა გაუნძრევლად იდგა და "უცნობს" ელოდა.
-არა ეს გოგონა ჩემი იქნება
გაიგო ხმა კონსუელამ
-არარსებობს
-გაიგონა მწვანწთვალებას მკაცრი ხმა.
კონსუელა სადაცაა სიცილს ატეხდა. ორი ფულიანი ერთმანეთს ეჩხუბებოდა თუ ვინ იხმარდა მას 2 თვის განმავლობაში ღმერთო ჩემო.
ვერმოითმინა და მართლაც სიცილი დაიწყო. მამრობითი სქესის წარმომადგენლები ერთმანეთს აღარ ეკამათებოდნენ. ყველას ყურადღება გოგონამ მიიპყრო.
- რა გაცინებს?
კონსუელა სიცილს არ წყვეტდა .
- მწვანეთვალება მიუახლოვდა
-ჰარი სტაილსი ვარ ლამაზო.
ჩემთან ერთად წამოხვალ?
ამაზე უარესი დაემართა. გიჟს გავდა. ნუთუ უარი რომ ეთქვა არ წაიყვანდნენ?
-სხვა რა გზა მაქვს. სიცილით წარმოთქვა. და ამით დაასრულა. გაიაზრა, მიხვდა ,წინ რაც ელოდა.
-ძალიან კარგი.
სხცა გოგონებსაც იგივე ბედი ეწიათ მაგრამ კონსუელას ისინი არ ადარდებდა რადგან, მათთვისაც სულ ერთი იყო ის. და
რატომ უნდა იდარდო იმაზე ვისაც შენ ფეხებზე კიდიხარ.?
კონსუელა და ჰარი ძვირადღირებულ მანქანაში ისხდნენ. კონსუელა წასვლის წინ ოთახში აიყვანეს, აღარეცვა მსუბუქი ყოფაქცევის ქალბატონივით. მანქანაში არსებული ორი პიროვნება ჩუმად ისხდა. ხმას არ იღებდა არც ერთი. თუმცა ბიჭმა რაღაც მისთვის ჩაილაპარაკა. გზას თვალი მოაშორა და კონსუელა აათვალიერა.
კონსუელასმისი მზერა არ გამოპარვია. მხეცთან ჰქონდა საქმე ამას მის თვალებში ხედავდა.
თუ მოგწონთ "vote " და მომდევნო თავიც მალე დაიდება❤
