-კონსუელა!
-კონსუელა!
-კონსუელა!
-რა გინდა
-რა გინდა ? სერიოზულად.? როგორ მომმართავ? სააბაზანოდან სწრაფად გამოეთრიე. გელოდები.
-2 წუთი.
-მალე.
ტანზე ჩავიცვი და ოთახში შევედი სადაც სტაილსი მეგულებოდა.
-სად ხარ ამდენ ხანს?
-დღეს ჩემი "მეგობრები" მოვლენ. გამომწვევად უნდა ჩაიცვა და რასაც გეტყვიან იმას გააკეთებ
-მაგრამ..
-არავითარი მაგრამ რასაც გეუბნები ის გააკეთე . ნერვებს მიშლი. ტანსაცმელს მე მოგიტან.
არაფერი ვუპასუხე ისე გაიხურა კარები. ჯანდაბა... არ მინდა.. რა მოვიფიქრო..
2 საათი ისე გავიდა რომ ოთახიდან არ გავსულვარ და ვცდილობდი მომეფიქრებინა რაიმე. რითაც თავს დავიძვრენდი .და არ ჩავიცმევდი ბოზივით. სტაილსის გემოვნებას თუ ვენდობით. აშკარად ცუდად მაქვს საქმე. ღმერთო. მაგრამ ვერაფერი მოვიფიქრე და კარებიც გაიღო.
-ეს ჩაიცვი და რო ჩაიცმევ ქვემოთ ჩამოდი. გასაგებია?
-დიახ. ეჭვისთვალით შემომხედა მაგრამ ოთხაიდან გავიდა
აღარფერი ვუთხარი. რა აზრი აქვს. არ ვაპირებ საცოდვი ადამინივით ფეხებში ჩავარდნას და თხოვნას . არ ვაპირებ.. . კარგი აქ რა გვაქვს .. რა ჯანდაბაა. საცვლის ამარა უნდა ჩავიდე? დამეხმარეთ. არ შემიძლია ამით.. კარგი . უნდა დავმშვიდდე. წარმოვიდგინოთ თითქოს ზღვაზე ვარ. ზღვაზე ხომ ყველა ასე დადის. უბრალოდ ახლა ოდნავ შემოდგომააა. და ზღვაზე არ ვარ. თანაც მხოლოდ მამრობითი სქესის წარმომადგენელთა გარემოცვაში. ჯანდაბა.
უნდა ჩავიდე. ისედაც ნაგავი სტაილსის კიდევ განრისხება თან ახლა უბრალოდ არ მაწყობს.
კარები გავაღე დ აქვემოთ ჩავედი.
-კონსუელა.გამაოგნებლად სექსუალური ხარ. და მინდა გიხმარო. მაგრამ დრო არ მაქვს უკვე მოვიდნენ.
არაფერი ვთქვი . არადა როგორმინდა ერთი გემრიელად ვხიო სიფათში. ჯანდაბა
საერთოდაც რა ხდება. ისიც არ ვიცი. რა მიზეზით იკრიბებიან . რამდენი იქნებიან.... ჩემს ფიქრებში ვიყავი როდესაც ვიღაცამ უკანალზე მომარტყა ხელი. ვიღაც ტიპი იყო შეიძლება სტაილსზე ერთი ორი წლით უმცროსიც კი. და ეს ყველაფერი უნდა ავიტანო? ჯანდაბა... ჯანდაბა.
-კონსუელა! ყავა მოიტანე.!
მოსამსახურეც გავხდი. ამ საცვალითურთ მე უნდა გავიდე იქ და თანაც დავიხარო? იმისათვის რომ ჭიქები დავაწყოო. ცხოვრება დამცინის. ერთი აზრი მომივიდა თავში დამაძინებელი რომ ჩავუყარო ამათ ყველას? არაფერიე მახსოვრებათ მეორე დღიდან.? კარგი აზრია. მე მაქვს ოთახში ჩემს ჩანთაში. აზრი დიდი ვერაფეირ მაგრამ იქნებ გაჭრას.
მოკლედ გავიდა 15 წუთი ალბათ. სტაილსის ჩათვლით 6 ადამიანია მე კი უკვე 5 ში ჩავყარე და გავაზავე დასაძინებელი , სადაცაა მეექვსეში უნდა ჩამეყარა რომ სტაილსის ხმა გავიგე და ფხვნილი სასწრაფოდ დავმალე.
-კონსუელა ამდენ ხანს რას აკეთებ.
ვეღარ მოვითმინე.და დავიყვირე:
-არ გინდა ამიხსნა რა მიზეზით მაცვია ასე და რა უნდ აგავკეთო?
-არა არ ვაპირებ ყველაფერს გააკეთებ რასაც გეყვიან.
-რატომ
-იმიტომ.კონსულეა.ბოზი ხარ ბო- ზი.
-არ ვარ. ჯანდაბა.
- მოკეტე. მოვიცლი შენთვისაც. ეს ხუთი ჭიქა გაიტანე და ამ მეექვსეს მე დავლევ. ჩემით მოვიტან.
* აი სად დაგერხა კონსუელა.
გავიტანე ეს ჭიქები დავუწყვე და გასვლას რომ ვაპირებდი ერთმა მის კალთაში მომათავსა . -ლამაზო შენისახელი?
-გამიშვი.
წუწუნი დავიწყე. რა წამსაც სტაილსი შემოვიდა. მზერით მივხდი რომ თუ არ დავემორჩილებოდი კარგი არაფერი მელოდა.ჯანდაბა. რამდენჯერ შევიკურთხე დღეს ...ღმერთმა უწყის . ეს ვიღაც მახინჯი ხელებს მიფათურებდა. .როგორი გულისამრევი იყო .მაგრამ გასაკვირი ისაა რომ სტაილსის შეხებისდროს გული სულაც არ მერევა . 30 წუთიანი წამების შემდეგ. ჩემი წამების შემდეგ. ძლივს ჩაცალეს ყავა და ჩაეძინათ.სტაილსმა გაკვირვებულმა შემომხედა.
-რა ჯანდაბა გააკეთე კონსუელა. სილა გამაწნა.
-ნუ მიყვირი. მე არ ვაპირებდი ამათი ხელების ატანას ჩემს სხეულზე. დიდი არაფერი მიქნია. დილით ისე გაეღვიძებთ რომ არაფერი ემახსოვრებათ.
-კონსუელა ვერ გადამირჩები. კიდევ ერთი დარტყმა. ჯანდაბა. -ამათთან დღეს 2 .5 მილიონიანი კონტრაქტი უნდა გამეფორმებინა.
- ბოდიში. მაგრამ მე შენ არ მადარდებ. ჩემს თავს ვუბრთხილდები.
-კონსუელა მოკეტე. და ოთახში აეთრიე. . ამ ყლეებს რა ვუთხრა დილით.
-ჰარი.
-ადი ოთახში თქო . დამიყვირა.
-მომისმინე
-არა.
-სტაილს
-დროზე თქვი.
- ალკოჰოლურები დააწყვე მაგიდაზე ვითომ ბევრი დალიეთ ჭიქებიც. და უთხარი დილით რომ ხელის მოწერა დაავიწყდათ ან რამე მსგავსი. და მოაწერონ.
-კონსუელა . ჰარიმ სიცილი დაიწყლ. ვერ მივხდი რა მოხდა. მაღლა ადი. მაგას ისედაც გავაკეთებ . უშენოდაც.
-კარგი.
ოთახში ავედი და ნორმალური ტანსაცმელი ჩავიცვი . ჩავიცვი მაგრამ რატომღაც გამიხარდა რომ სტაილსს გაეცინდა . და ღმერთო ამ საშინელი დღის შემდეგ კარგ ხასიათზე დავდექი ვერ გამიგია რატომ, შარვალი გავიხადე და მაისურის ამარა ლოგინზე ხტუნვა დავიწყე. ჩემამდე არ დადის სტაილსის რატომ არ მეშინია. რატომ ვერ ვუბრაზდები. დღეს სილა გამაწნა ორჯერ მე კი მაინც მის ღრმულებზე ვფიქრობ სიცილის დროს რომ გამოესახება ხოლმე ლოყებზე.კარები გაიღო.
-კონსუელა. ამათვალიერა.
-გისმენ ჰარი
-მინდიხარ.
-სხვა რა გზა გვაქვს
ლოგინიდან ჩამოვხტი და მასთან მივედი.
ჩაეცინა და ხელები წელზე მომხვია.
- სხვა ბოზი უნდ ამომეყვანა. შენ არ უნდა გასულიყავი.
-რატომ?
-გადავწყვიტე. მხოლოდ ჩემი ბოზიხარ.
-სტაილს როგორ დადექი კარგ ხასიათზე ?
-არ ვიცი
-დალიე?
-ცოტა ლამაზო
ფეხები მის წელზე მომახვევინა და ჩემს ბაგეებს დააცხრა.
- ზედმეტად ლმობიერი ვარ შენს მიმართ და ამას აუცილებლად გამოვასწორებ.. წარმოსთქვა ეს და ლოგინისაკენ დაიძრა
