როგორც იქნა დავაღწიეთ მე და სტაილსმა იქაურობას თავი და უკვე მანქანაში ვსხედვართ
-კონსუელა
-გისმენ
-დღეს ვერ დაიძინებ
-რატომ
-მიხვდები რატომაც
გული რაღაც ცუდს მიგრძნობდა. მაგრამ....არ ვიცი
15 წუთის შემდეგ *~*
-ზემოთ ოთახში დამელოდე კონსუელა და ამოვალ. არ გამოიცვალო.
გასცა სტაილსმა ბრძანება
-კარგი. მეც არ გავაჭიანურე და დავთანხმდი. სხვა რა გზა მაქვს
- ოთახში ლოგინზე დავჯექი და არაფერი გამიხდია . მაგრამ მხოლოდ ახლა ვიგრძენი თუ როგორ დამღალა ქუსლებმა. .
გავიხდი.
ფეხსაცმელები როგორც კი გავიხადე და იქვე მივაგდე, ჰარიმ შემოყო თავი .
-მემგონი გითხარი არაფერი გაგეხადა
-ეს ხომ ფეხსაცმელია. ჰარი.
-როდის მერე მომმართავ " ჰარი" -ს სახელით შემახსენე ?
-ჰაჰ.... უკაცრავად
-ცინიზმი შენთვის შეინახე. ლამაზო
-აღარაფერი ვუპასუხე.
-გადი ოთახიდან
-კარგი.
-მოიცადე
-გისმენ
-ჩემს ნევრებზე მოქმედებ იცი?
-რა?
-რაც გაიგონე. მომენტებში მშიშარა ხარ. ზოგჯერკიდევ შენი "სიმამაცე" და მოულოდნელი სარკაზმი... არ ვიცი რას აკეთებ. მაგრამ შენ ისე ვეღარ გექცევი როგორც სხვებს
-რას ნიშნავს ეგ? სხვებივით?
-ხო სხვებივით.
- რას გულისხმობ ამაში..? გულის ცემა ამიჩქარდა მაგრამ ვცდილობ ჩემი შინაგანი"არეულობა" გარეგნულად არ გამოვაჩინო
-იმას კონსუელა რომ ისინი არასდროს დამყავდა შეხვედრებზე. არც ერთი დღე არ გავიდოდა ისე რომ რომელიმე არ მეცემა და ამით სიამოვნება არ განმეცადა მაგრამ შენ. ამას ვერ გიკეთებ . გაეთრიე ახლა ჩემი ოთახიდან. .
- შემიძლია შენთან ერთად დავიძინო .
-ნუ სულელობ გადი
-კარგი. .
შევედი თუ არა ოთახში.. .
გადავწყვიტე გადამეხარშა ყველაფერი ... მაგრამ, ვინ დაგაცდის ფიქრს ?
-კონსუელა.
-გისმენ
- ვუყუროთ რამეს. ?
-რათქმაუნდა. უარს ვერც გეტყვი
-არა. შეგიძლია ახლა უარი მითხრა.
-არ გეტყვი. სიამოვნებით ვუყურებ რამეს.შენთან ერთად.
-ვერ ვხვდები რა გჭირს.
-არვიცი.
-გელოდები და მალე გამოდი.
-კარგიი.* მოკლე არაფრის მოცემი დიალოგები.. ჰაჰ
როგორც კი გავიდა დავფიქრდი.. როგორ შეიძლებოდა ადამიანის ყოვედღე ცემა. ნუთუ შეიძლება. .. გამიმართლა.. მაგრამ იქნებ...
-კონსუელა!
-მოვდივარრ.
ღამის პერანგი ჩავიცვი. საკმაოდ გამომწვევი იყო თუმცა.. მაინც ჩავიცვიი.. მაქმანები ჰქონდა მკერდის ზედა ნაწილში. საკმაოდ თხელი და გრილი იყო ..
-მოვედი
ვთქვი თუ არა . სტაილსმა მე შემხედა და თვალები წამოენთო
-რატომ იცმევ ამს კონსუელა როდესაც ჩემთან ერთად ფილმს უნდა უყრო?
-არ ვიცი.
-კონსუელა ვირთხა ხარ.
-ოჰჰ მადლობა. ვირთხასავით მახინჯიც თუ ვიყავი არ ვიცოდი *ვითომ გაბრაზებულმა ვუთხარი
-ღმერთო.... ნუ სულელობ ვიცი რომ მიხვდი რაც ვიგულოსხმე.
-კარგი კარგი . მოდი ვუყუროთ.
-დაჯექი.
-ისედა რას ვუყურებთ?
- ხო ეგ არ ვიცი..შენ შეარჩიე.
-სპანჯბობს ვუყუროთ.
-რა?
-სპანჯბობს
-პატარა ბავშვი
-სულაც არა. სპანჯბობს ვუყუროთ . თორემ ბარბის ყურებაც მიყვარს მე.
-კარგი მოკეტე. და ჩავრთავ სპანჯბობს
-ძალიან კარგი.
-ნუ გგონია რომ შენს ჭკუაზე მატარებ.. უბრალოდ დღეს კეთილი ვარ.
-ვიცი. .
