Rollercoaster (voltooid)

Epiloog

Ik knipper met mijn ogen. Ik voel hoe de zon op mijn huid tintelt en krijg het warm van binnen. Wanneer ik mijn ogen open doe zie ik Erics gezicht. Hij ligt met zijn ogen dicht en ik zie zijn borst langzaam op en neer gaan. Ik glimlach. Blijkbaar heeft Eric gemerkt dat ik naar hem keek en met een verliefde blik kijkt hij mijn richting in. Ik hou zo van deze momenten. Gewoon veilig en warm tegen elkaar liggen, niks zeggen en alleen kijken. Na een tijdje ga ik rechtop zitten. Eric probeert me nog tegen te houden door mijn heupen vast te pakken maar ik kom snel los en sta op. Pesterig kijk ik hem aan. Hij kijkt terug met een pruillip, maar daar schenk ik niet echt veel aandacht aan. Ik loop naar beneden en begin met ontbijt maken. Ik schrik me helemaal kapot als ik ineens twee armen om me heen voel en stop net voordat ik een schop had gegeven wanneer ik zie dat het Eric is. Ik giechel en ga verder met het ontbijt. Terwijl ik bezig ben voel ik kleine kusjes in mijn nek en het geluid van Erics adem brengt me tot rust.

Die avond wanneer ik thuis kom van een dag werken, bij een coffeeshop, plof ik neer op de bank en zet de tv aan. Na een halve aflevering van mijn lievelingsprogramma zet ik hem op pauze om vervolgens een zak chips te halen. Wanneer ik in de keuken sta voel ik weer ineens twee armen om me heen. "Eric, laat me mijn eten gewoon pakken en dan krijg jij aandacht," grap ik een beetje. Mijn lach verdwijnt meteen wanneer ik me omdraai. "Eric moet jou aandacht maar even missen, popje," een zieke glimlach verschijnt er op het gezicht van de enige persoon die ik door en door haat. Martin.

Dit was het einde van mijn verhaal 'Rollercoaster' 😱😱 tnx voor het lezen en shoutout naar mijn friends die dit boek lazen vanaf het begin😝 Ik vond het leuk om te schrijven en hopelijk hebben jullie er ook van genoten!!❤️ byeee 😋