hide who I am ( dutch)

hoofdstuk 7

ik open mijn ogen maar sluit ze meteen weer. ik draai me om en kijk naar de klok. 8:15 staat er aangeduid. ik schiet recht. binnen vijftien minuten moet ik op school zijn! ik kleed mij snel aan en loop naar beneden. " ik heb mij overslapen!" ik neem snel een appel uit de fruitmand en prop steek hem in mijn mond. ik neem mijn tas. gooi mijn spullen erin en wil naar buiten lopen. " elisabeth wacht! je pruik!" mam komt aangesnelt met mijn zwarte pruik in haar handen. ik neem hem aan. ik hou even mijn haren naar boven en doe hem aan. de stukjes die er uit hangen prop ik erbij. ik geef mam een kus en loop naar buiten. mijn fiets staat nog tegen de rand van de villa. ik druk op de knop om de poort te openen en vertrek met volle vaart naar school.

als ik aankom zie ik dat ik nog even heb. ik zucht geruststellend en zet mijn fiets in de fietsenstalling. ik chek nog even of al mijn bruine haren onder mijn pruik zitten en loop de speelplaats op. " Ella!" Marie en Charlie komen op mij af. "Wat ben je later dan normaal." zei ze. "Ja weet ik, ik heb me overslapen." zei ik. ze knikten. " zeg is er iets veranderd aan jou?" vroeg Marie. "ja rond je ogen." Vulde Charlie aan. ik nam een klein spiegeltje uit mijn tas en zag dat ik mijn kleurlenzen niet inhad. " o dat... oogontsteking je ziet er niet veel van door de make up die ik er op aangebracht heb." Marie en Charlie keken elkaar even aan maar knikten dan wel.

Tijdens de lessen plaats ik me telkens achteraan en duik ik gewoon mijn boek in. geen leerkracht die het merkt. toen ik tijdens Frans naar jens keek knipoogde hij naar me. ik stopte me snel weer in mijn boeken want ik werd zo rood als een tomaat. maar Christina heeft het ook gezien en keek niet al te blij.

Na de lessen loop ik zo snel mogelijk het plein op richting de fietsen. 'geen zorgen Ella je bent er bijna." dacht ik. als ik van het plein naar de fietsenstalling wil gaan word ik juist tegengehouden.

"Kijk eens aan. de b**** die mijn lief heeft afgepakt." zei Christina ze popte extra op de 'p'.

"Wat wil je Christina?" vroeg ik.

"Mijn lief terug." zei ze bijterig.

Ze rijkte naar mijn haar maar ik deinsde terug. " Zo,Zo iemand is gehecht aan zijn haar."

"Laat haar met rust Christina." Marie en Charlie komen aangesneld.

"Och gaan je vriendinnetjes je beschermen." zei Christina alsof ik een peuter ben. haar vriendinnen lachen.
Ondertussen is zowat de halve school erbij komen staan. blijkbaar hebben die niets beters te doen.

Christina grijpte naar mijn haar en nam het vast. gelukkig trok ze er niet aan en bleef de pruik op zijn plaats. maar dit word echt riskant ik moet hier weg voor het foutloopt. maar als ik wegloop trekt Christina mijn pruik af en weet iedereen het.

"Kijk ik geef je een voorstel." ik schrik op uit mijn gedachten en kijk recht in de vuurspugende ogen van Christina.

" Als jou haar zo dierbaar is.." dat zei ze terwijl ze mijn haar streelde. " dan wil ik dat je jens vanmiddag nog..."

"Laat haar met rust!" riep een jongensstem. het was jens en ook Christina had het opgemerkt. ze draaide zich om....maar nam mijn haar met haar mee.

Mijn bruine haren die ik deze ochten niet kon opsteken en vastmaken aan mijn pruik, viel over mijn schouders. iedereen bleef stil. ook Christina keek verbaasd naar de zwarte pruik in haar handen. naarmate iedereen naar me keek werd het muisstil op het plein.

"Ella?" ik draaide mij om en Charlie en Marie stonden met grote en betraande ogen naar mij te kijken.

"Ik.....ik..." stamelde ik. opeens hoorde ik ritsen en mobieltjes. camera's werden uitgehaald en een paar leerlingen probeerde zo onopvallend mogelijk te filmen. ik had het door.

Zo snel ik kon zette ik het op een lopen.
Ik trok mijn fiets uit het rek en sprong erop. ik reed als een gek weg. achter mij Zach ik mijn vrienden nog steeds stomverbaasd staan terwijl anderen al volop aan het praten zijn.

Ik gooide de deur open en mama stond kwam juist de hal in. " Ella? wat is er gebeurd?" ze trok grote ogen toen ze zag dat ik geen pruik op had. " Ella waar is je pruik?" zei ze paniekerig. maar ik liep door. de trap op richting mijn kamer. daar deed ik de deur dicht en barste in huilen uit.

-----------------------------------------

Boom, cliffhanger!
En wat denk je
Had je het zien aankomen?
Geen zorgen het is nog niet voorbij!
Ik heb dus hard gewerkt en nagedacht over did stuk. en nu word het pas echt leuk!
Hopelijk komt de volgende update wat sneller? :(
Maar zoals ik zei school enz.
Bye
Xxxxx