hide who I am ( dutch)

Hoofdstuk 2

Het is zaterdagmorgen. ik zit op mijn bed als ik gebeld word. op het scherm staat Charlotte.

( e= Ella c= Charlotte )

E: hey char!
C: hey el heb je zin in een sleepover?
E: oh jaa zo lang geleden!
C: goed het enige wat we moeten doen is Marie overhalen om het bij haar te doen.
E: char? waarom niet bij jou?
C: omdaahaat, mijn ouders niet thuis zijn en als ik weer eens een sleepover geef zonder hun toestemming heb ik huisarrest tot mijn 18!
E: da's nog twee jaar overleef je wel.
C: el! niet grappig

Ik krijg een tweede oproep.

E: kijk eens wie er bij komt goeiemorgen Marie
M: heey waar hadden jullie het over?
C: een sleepover die niet doorgaat tenzij jij ter beschikking staat?
M: oh nee dat gaat niet door trouwens ik mag geen sleepovers meer geven sinds onze laatste.
C: zeg el?
E: ja wat is er?
C: waarom mogen wij eigenlijk nooit naar jou komen?
E: euhm

Ik wist dat ze dat ooit hingen vragen. ik kan ze toch moeilijk zeggen dat ik in de loyale villa woon tussen het dorp waar ik naar school ga en de hoofdstad waar zoveel optochten en al die andere dingen gehouden worden.

E: euhm... mijn ouders zijn nogal...euhm... buitengesloten van de wereld.
C: euhm...ok?
M: dus die sleepover gaat niet door?
C: pffff jammer....wel zie jullie maandag! beebeebeeb
M: ik denk dat ik ook maar eens ga morgen is het nationaale feestdag en ik ga nog shoppen voor het dinertje van morgen bye.......beeebeeebeeeb.

En ik blijf nog alleen over. wacht?.... zij ze nou? oh nee oh nee oh nee.... ik loop mijn kamer uit richting de eetzaal waar mam zit te wachten. " ben je daar eindelijk?" vraagt mam " je jurk staat klaar om te passen hop hop!" ze wijst naar een paspop. ik knik en neem het ervan. Gelukkig had ik mijn pruik of kleurlenzen ofzo niet in. gewoon mezelf. in het pashokje doe ik het donkerblauwe kleedje aan. het donkerblauw komt tot redelijk boven de knieën. De rok van het kleedje is zwierbaar en de bovenkant staat strak aan. Ik stap uit het hokje en mam bekijkt me goed. "geweldig!" zegt ze opeens. ik schrik ervan. ze klapt even in haar handen van enthousiasme. ik ben ook onder de indruk van mijn jurkje. Ik trek mijn normale kleren terug aan en geef de jurk aan mam. ik wil terug naar mijn kamer maar mam roept me terug "Ella! morgen 9 uur hier ok?" ik knik en loop door. iedereen noemt mij Ella. maar de helft als bijnaam en de andere helft omdat ze niet beter weten dat ik zo heet.